Om tijdens de mis op de slotdag mooi mee te kunnen zingen, moet er wel eerst geoefend worden. Daarom hebben we meegezongen tijdens een repetitie van koor Horizon. Na een uurtje zingen hebben we in de Schelp met Pater Carlinos gepraat. Hij is een pastoor in Brazilië en spreekt een paar woordjes Nederlands. Hij is hier twee weken op bezoek, en gaat dan terug naar Brazilië. Wij zullen hem opzoeken in Brazilië en ook bij hem overnachten. Aan het eind van de avond was er nog een klein ongelukje met de fietsen gebeurd.

Als we op reis gaan mogen we per persoon 2 koffers meenemen. In iedere koffer mag 32 kg aan bagage. Nu hebben we met de hele groep afgesproken dat we 1 koffer voor eigen dingen meenemen, en 1 koffer met kleding en knuffels voor de Brazilianen meenemen. Die koffer met spullen voor Brazilië gaat via pater Gabriël naar de mensen en gezinnen die het nodig hebben. Alle kleding in zo’n koffer wordt verdeelt, en de koffer zelf wordt ook weggegeven en dient als “kledingkast”. Dit betekent dat we met ons bezoek meer dan 700 kg aan extra spullen voor de Brazilianen meenemen. Al die spullen pak je natuurlijk niet de avond van tevoren in. Daarom hebben we zo nu en dan een koffer-inpak-avond, waar we met een paar mensen kleding en knuffels in de koffers doen, en die netjes afwegen tot 32 kg. Maar 32 kg aan kleding is veel, dat past niet altijd makkelijk in een koffer. Uiteindelijk lukt het met een hoop geprop toch weer elke keer om die koffer dicht te krijgen al duurt het soms wel een half uur voordat ie dicht zit. In ieder geval een avond lang lachen.

Op tweede paasdag had camping Bouwlust (op de Gaagweg in Maasland) een soort kleine braderie. Vamos was ook uitgenodigd, om aan iedereen te vertellen wat we gaan doen in Brazilië. Naast ons verhaal te vertellen hebben we ook spelletjes gedaan. Met blikgooien, het kaasspel, een wiebelbak en het populaire MarsMeppen hebben we heel wat kinderen (en ouders) een leuk spel laten spelen. Het weer heeft meegeholpen, want het is een zonnige dag geweest, en ook daardoor was het lekker druk op de camping. Kortom, een gezellige dag.

Zaterdag 7 april, vertrokken wij in de vroege ochtend richting Rotterdam. Daar zouden wij, de gift van Humanitas in ontvangst nemen. Daarnaast zouden we in de paasviering zelf vertellen wat wij nu precies in Brazilië zullen gaan doen.In Rotterdam werden we door Tessica Dam ontvangen en naar de plaats van de viering geleid. Daar hebben we ons mobiele standje opgetrokken en de beamer geïnstalleerd. Langzaam kwamen alle bewoners en bezoekers binnen druppelen, waarbij wij ongestoord verder konden gaan met onze uistalling. Tijdens de dienst werd er gezongen door een kinderkoor en kwamen wij vóór de collecte aan het woord. Omdat het merendeel van het publiek redelijk op leeftijd was werd tijdens de dienst een powerpointpresentatie afgespeeld. Aan de hand van deze beelden vertelden wij in het kort over Vamos en de drie projecten in Brazilië. Vervolgens deden wij de collecte en werd aan het eind hiervan door Tessica ons symbolisch de gift gegeven. Na de dienst hebben we met de mensen koffie met gebak op. Tijdens de hulp die we hier boden door middel van het uitdelen van de gebakjes en sommige mensen helpen met eten (ze zijn al op leeftijd) vertelde we vaak nogmaals ons verhaal.Al met al was het een leuke ochtend. Zeker als je bedenkt dat het een interactieve viering was waarbij de deelname van jong en oud mening glimlach op de gezichten doen heeft verschijnen.

Na maandenlange voorbereiding is het eindelijk zo ver, 24 maart 2007, de Vamos Spinningmarathon. Die dag is met totaal 77 fietsen, meer dan 200 deelnemers gespind voor Vamos. 17 VIP fietsen, 5 Bikkel fietsen en 55 TEAM fietsen werden aangestuurd door de instructeurs van Sportcenter Allround, die zelf alle vijf drie uur lang fietste.

Tijdens de algemene vergadering voor alle deelnemers, begeleiders en bestuur, komt Joop (Hofstede) binnenlopen. Joop komt met een geweldig leuke mededeling: Joop reist mee met de Vamos groep. Na een groots applaus heten we Joop allemaal van harte welkom in de groep. Hij is een grote aanwinst voor de groep, alleen al om zijn gezelligheid en redelijke beheersing van de Portugese taal. Ook heeft hij al vele dingen voor de Vamos groep gedaan. Enkele voorbeelden zijn: zijn hulp bij de sinterklaasactie, en de verzorging van de Vamosdeelnemers tijdens de zomerfeesten. Hij wordt, net als Huub, niet bij een specifieke projectgroep ingedeeld, maar zal overal kijken en helpen. Nogmaals: JOOP, VAN HARTE WELKOM IN DE GROEP.

Op op 1 februari vertrokken we met een select gezelschap, volledig gehuld in tenue(T-shirt en bodywarmer!!) rond een uurtje of 19.15 uur naar Delft voor de uitreiking van de Diaconie prijs. De prijs werd uitgereikt in het Dekenaat Delflanden door Deken Chris Bergs. Deze prijs wordt uitgereikt om respect en waardering uit te spreken voor al het goede diaconale werk dat op zoveel plaatsen gebeurt. Ook wordt door deze prijs veel naamsbekendheid aan het vele werk geschonken en kunnen mensen zich aansluiten bij verschillende projecten.

Dit jaar waren er meer dan 30 projecten uit het dekenaat delflanden aangemeld om in aanmerking te komen voor de prijs. Dankzij Jacob waren wij ook aangemeld en werden we uitgenodigd om bij de prijsuitreiking aanwezig te zijn. Wij konden dus ook in aanmerking komen voor de prijs, wat bestond uit als eerste naamsbekendheid, een mooi beeld en een erg leuke bijdrage voor onze reis. Al met al best spannend!

Goed, we kwamen binnen en merkten direct op dat door onze verschijning het leeftijdsniveau ineens flink daalde! Ook door onze gele bodywarmers en shirts voelde we ons een beetje opvallen, maar goed we hadden er zin in! Hiernaast is het mooi om te zien dat er toch nog zoveel mensen op leeftijd zich in blijven zetten voor goede doelen. We dronken wat en aten een plak cake en gingen hierna de zaal in. Daar kregen we van Toos nog een anekdote te horen over haar kindertijd in deze kerk en ook dat ze hier getrouwd was. Altijd leuk om te weten natuurlijk! We waren ons erg bewust van ons uiterlijk, het geel en groen spatte van ons af! De avond werd geopend en er volgden een aantal toespraken. Vervolgens volgde een koor uit Den Haag met hun eigen liederen. Daarna was het even pauze. We dronken nog wat en sommige aten nog een plak cake. We werden veel aangesproken en hebben zodoende ons verhaal goed kunnen vertellen. Ouderen zijn zeer geïnteresseerd. Na de pauze gingen we de zaal weer in. De uitreiking zat er aan te komen. Eerst kregen we nog een overzicht van alle projecten. Toen kwam het verlossende woord. Stichting Vamos Schipluiden als eerste opgenoemd bij de eervolle vermelding. Even dachten we nog mee te dingen voor de prijs, maar nee.

Al met al een erg leuke ervaring geweest wat heeft geleid tot een eervolle vermelding, veel naamsbekendheid, een leuk samenzijn en na afloop nog lekker na kletsen over het een en ander.

Vamos is gevraagd om tijdens de jaarwisseling van 2006/2007 de garderobe van zowel Schipluiden als Den Hoorn te verzorgen in de Dorpshoeve en de Hoornbloem. Een geweldige kans om heel Schipluiden en Den Hoorn een gelukkig nieuw jaar toe te wensen, en meteen een zakcentje voor Vamos verdienen.

Ook is er een groepsfoto gemaakt (die te zien is op de homepage). Eerst met z’n alle op de foto, daarna per project op de foto, en de rest van de avond een supergezellig spel gedaan, waarna iedereen de volgende dag spierpijn in zijn kaken had van het lachen. een heel gezellige avond.

Ook tijdens de decembermaand is Vamos druk in de weer geweest. We hebben zowel op de kerstmarkt in schipluiden gestaan als op de lichtjes markt in delft. De lichtjes markt in Delft was vanwege het slechte weer een minder groot succes dan in Schipluiden. We hebben wel veel folders uitgedeeld, waar een aantal sponsoren op zijn aangehaakt. In de beruchte ballentoren waar veel mensen maar hebben gegokt zaten uiteindelijk 1956 ballen in. In Schipluiden is ons ook gevraagd om op de midwinterhoorn te spelen.

Om volgend jaar goed beschermd tegen enge ziektes naar Brazilië te gaan, moet de hele Vamos groep worden ingeënt. Paula en Marja hebben in de apotheek en huisartsenpraktijk DE-HOED iedereen ingeënt, iedereen onder de 21 kreeg alleen de HAVRIX 1440 prik, en 21 jaar en ouder kregen ook nog een extra DTP prik (de geluksvogels). Er zijn geen erge ongelukken gebeurd en niemand is flauwgevallen. Met een groep inenten is het altijd leuker dan in je eentje. Over een half jaar mogen we weer, zodat ons lichaam voor de komende 25 jaar beschermd is.

Als we volgend jaar naar Brazilië willen dan moeten we behalve alle giften die we hier in Nederland krijgen ook de nodige kennis hebben. Daarvoor krijgen we Braziliaanse les, waarin we naast de taal ook heel veel over het land en het gebied (gaan) leren. 1 november was onze eerste les. We hebben de do’s en vooral de don’t’s van het gebied waar we naartoe gaan gehoord. Eliette gaf ons informatie. Ze komt zelf uit Brazilië, en is (mede) door Pater Gabriël naar Nederland gegaan. We hebben ook typisch Braziliaans eten in de pauze gehad, dat ze daar als snel middageten eten, maar ik vind het voor Nederlandse begrippen een tussendoortje. Het is iets groter dan een bitterbal, komt uit de frituur, zit kip in, en is heel lekker. Het heet Goshius. We hebben een begin gemaakt aan de taal, wat we ook een beetje moeten kennen, want waar wij naartoe gaan (en dat geldt eigenlijk wel voor heel Brazilië) kent zowat niemand Engels, en degene die Engels kennen, spreken het heel gebrekkig. Het was een heel leerzame avond.

De KBO heeft gevraagd of ze de film van de reis die Huub, Toos en Joop hebben gemaakt naar Brazilië in 2006 mochten lenen om te kijken tijdens een koffiemiddag voor de KBO. Daar hebben wij gelijk gebruik van gemaakt om wat extra vamos informatie aan de mensen te geven. De voorzitter van de KBO is de middag begonnen met een welkomstwoord, daarna heeft Huub het overgenomen, vervolgens is de film gestart met Toos als voice-over. Tussendoor een kleine (plas)pauze, om daarna naar het laatste deel van de film te kijken. Na afloop is er een borrel geschonken en hebben we verteld wat we al hebben gedaan, wat de mensen nog van ons kunnen verwachten, een beetje warm gemaakt voor de komende projecten, en nog een keer uitgelegd wat we nou precies in Brazilië gaan doen. In de hal lagen foto’s en stond het prikbord met foto’s, waar je ook nog even kon praten met een van ons, en wat extra informatie vragen.

De kerkgemeenschap van Kwintsheul heeft Stichting Vamos Schipluiden uigenodigd om tijdens een kindermis tijdens de overweging in Kwintsheul te vertellen wat we in Brasil gaan doen. Natuurlijk hebben we dat vol enthousiasme en met veel plezier gedaan. Tijdens de overweging hebben we over onze projectyen verteld, waar Vamos vandaan komt, en hoe het is opgericht. Hierbij hadden we ook een Powerpoint presentatie dat de hele kerk kon zien door een beamer. Na de viering konden de mensen nog wat napraten, vragen aan ons stellen en een mooie fotocollage van ons konden zien.

Ook Stichting Vamos Schipluiden heeft de jeugdmis bij Rodenrijs in Maasland bijgewoond. Eerst met z’n allen voor de mis eten, om vervolgens de swingende mis te volgen. De collecte is voor de helft voor Vamos, en voor de andere helft voor een soortgelijk project in Maasland. Er is natuurlijk met de inmiddels beroemde wereldbollen gecollecteerd. Het is een gezellige avond geweest. Foto’s volgen in het fotoboek, en voor de mensen die niet bij deze mis waren, het is een aanrader voor iedere jongere.

Tijdens de voetbal wedstrijd tussen Schipluiden en Den Hoorn was Stichting Vamos Schipluiden ook aanwezig. Iedereen kon lootjes kopen, en daarmee de gesigneerde wedstrijdbal winnen. Op deze zonnige dag hebben we meer dan 1100 lootjes verkocht. Dit is een heel mooi resultaat, en over de uitslag tussen Schipluiden en Den Hoorn praten we niet meer.