het is bijna zover…

Het is bijna zaterdagochtend 8:30. Bijna vertrekt Vamos 2013 richting Pater Gabriël, richting Brazilië, richting Campina Grande om daar de komende drie weken de handen uit de mouwen te steken. Het kindertehuisteam, groentetuinteam en het bouwteam hebben de afgelopen maanden de plannen voorbereid (naast alle acties die moesten worden gehouden) die ze gaan uitvoeren komende drie weken.

Op dit moment wordt er al van het geld dat we een jaar lang bij elkaar hebben verzameld een kinderopvang gebouwd in een heel arme wijk in Campina Grande. De wijk ligt naast de gevangenis van Campina grande, en er wonen veel gezinnen in kapotte “huisjes” om zo vlak bij de gevangenis te zijn waar een familielid opgesloten zit. Om zo toch nog af en toe elkaar te kunnen zien. Je kunt je misschien wel voor stellen dat dit niet de meest nette buurt is om in te werken. De mensen die er wonen zijn straatarm, en hebben veel meegemaakt. Er is niks in die buurt, op een paar kappelletjes na. Binnenkort, over drie weken, is er eindelijk ook een kindertehuis, om zo de kinderen een basis te kunnen geven voor een mogelijke vervolg opleiding, maar vooral ze uit de dagelijkse sleur te halen van bedelen.

De groentetuin wordt een stuk verderop gemaakt, omdat daar van een oud gebouw een ondergrondse waterput nog is. Zo kan er ook in de zomer water worden gegeven aan de planten in de tuin. Het bouwteam gaat de wijk in om zo de allerslechste huisjes een klein beetje op te knappen.

Een jaar lang hebben we hier naartoe gewerkt, Met kleine acties zoals een Car Wash, of de wedstrijdbal verloten na vv Schipluiden. Onze eerste grote actie en klapper was de Wij-weidag waar we Huub uitzwaaide naar zijn nieuwe werkplek met de hele parochie. Later hebben we twee weken lang kerstkaarten verkocht langs de deuren en stonden we op drie verschillende kerstmarkten. Na de jaarwisseling waren er nog een paar kleine acties zoals klaverjasavonden en een bridgeavond, de goededoelenknop van de Albert Heijn en natuurlijk de megaklapper, het Benefiet diner! Een zeer geslaagde avond waar heel wat uren voorbereiding in heeft gezeten!

De groep is ingeënt, en afgelopen zaterdag, heeft de groep na de uitzwaaiviering het laatste feestje en teambuildings activiteiten in de Schelp gehouden. Wij zijn er klaar voor, we hopen dat iedereen in Nederland, of waar dan ook de komende drie weken ons zal volgen via deze site. Vergeet niet af en toe een reactie in het gastenboek te zetten, en vooral niet aftellen in het gastenboek hoelang het duurt voordat we weer naar huis komen…

Zaterdagochtend om 07:30 is de schelp open voor een bakkie koffie en de Vamosgroep een laatste hand te geven en succes te wensen. Om 8:30 vertrekt de bus bij de Total.

Tot over drie weken!

De Vamosgroep 2013.

Dagverslag 1

Zaterdag 13 juli

Verslag door Evianne en Annick

Hallo lieve thuisblijvers,

 

Vandaag was dan eindelijk de dag waar we een jaar naar uit hebben gekeken, ons vertrek naar Brazilië. Om 7.30 gingen we verzamelen bij de schelp voor een laatste Nederlandse bakkie koffie of thee met een plakje cake. Er werd gezongen voor de jarige Annick. Ook werd er nog een groepsfoto gemaakt en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Nadat alle tranen weer waren gedept vertrok rond 8.45 de bus richting Schiphol.

We kwamen mooi op tijd aan bij Schiphol en toen kon het inchecken beginnen. De tweede koffer van Tim en Annick waren te zwaar beladen. Gelukkig had Peet nog wat ruimte over in zijn handbagage. Vervolgens bleek ook deze te zwaar te zijn. Toen alles in orde was kon het avontuur toch echt beginnen. Bij de douane zag iedereen er onschuldig uit, behalve Brenda. Zij moest wel worden gefouilleerd. Nog even het alleralleraller laatste bakkie thee genomen met een lekkere koek van de jarige.

De eerste vlucht van die dag kon beginnen. Met de TAP van Amsterdam naar Lissabon. In het vliegtuig werden nog de nodige Portugese woorden geleerd. Over appelsap, een tochtstrip, de skilift etc. Na enkele uurtjes in de lucht te hebben gehangen, werden de laatste patatjes en hamburgers nog smakelijk naar binnen gewerkt. Om 15.40 (lokale tijd) mochten we gaan boarden en een uur later ging de gate pas open. Het vliegtuig van Lissabon naar Recife was veel groter dan bij de eerste vlucht, wat er wel voor zorgde dat de vamos groep meer verspreid in het vliegtuig zat. De vlucht was goed verlopen en na 7 uurtjes gevlogen te hebben, stonden we op Braziliaanse bodem. Bij de douane hebben we nog een tijd in de rij gestaan, maar gelukkig mocht iedereen het land in. De koffers stonden al op ons te wachten bij de bagageband en wonder boven wonder waren gewoon alle koffers vanuit Nederland meegekomen!

Pater Gabriël, Hugo en nog een aantal andere supporters stonden al met smart op ons te wachten bij de uitgang. Ze hadden een mooi spandoek voor de jarige gemaakt, waarop stond:‘Annick Parabéns!’. Iedereen kreeg een umbraça van Pater Gabriël. Vervolgens stond de bus al buiten op ons te wachten. We hadden zoveel bagage bij ons, dat het niet eens allemaal in de bagageruimte van de bus paste. De overige bagage werd dus tussen de stoelen in de bus neergezet. Er werd een tocht van vier uur van Recife naar Campina Grande afgelegd. De wegen hier zijn niet zo mooi geasfalteerd als in Nederland. Er zitten hier namelijk erg diepe kuilen in de weg, waardoor het een erg hobbelig tochtje werd.

Na een ‘erg stil’ tochtje van 5 uur, kwamen we aan op de verblijfplaats. De koffers werden uitgeladen en de verjaardag van Annick werd nog even gevierd met een lekker stuk cake. Inmiddels was het bij ons al 3 uur, dus het werd tijd om de kamers in te gaan delen en naar bed te gaan. De meiden sliepen met zijn tweeën op een kamer en de jongens met zijn drieën. Rond 3:45 (lokale tijd) lag iedereen in zijn bed.
Groetjes,

Annick en Evianne

p.s. pap, mam, kev en overige familie en vrienden, veel liefs uit het warme Brasil en tot over drie weekjes! Xxxx

P.s. Mam, bedankt voor je kaartje ik heb hem inmiddels gevonden. Voor alle anderen die de reis volgen alvast veel lees plezier en groetjes uit Brasil.

 

 

Dagverslag 2

Zondag 14 juli

Verslag door Vince en May

Hallo lieve thuisblijvers,

Zoals jullie weten zit onze eerste dag hier in Brazilië erop. Tijdens de lunch hebben wij alle lieve, leuke en ontroerende berichtjes die wij van jullie in het dagboek hebben gekregen, gelezen. We vonden het allemaal erg leuk om iets van thuis te horen.

Vandaag was net als gisteren en als waarschijnlijk de komende dagen, een bijzondere dag. We werden vanmorgen door Jeanette gewekt rond 8 uur. Toen kwam het eerste contact met de douches. Die waren bij sommige koud en bij anderen redelijk warm! Nadat iedereen redelijk was opgestart verzamelden wij ons in de eetzaal voor het ontbijt. We hebben een heerlijk ontbijt gekregen van de kookdames, van broodjes tot ei en papaja. Na deze heerlijke maaltijd hebben we de afspraak gemaakt dat we om 10:15 zouden verzamelen in de gemeenschapsruimte om een voorstel rondje te doen voor pater Gabriël en Hugo.

Zoals bekend liep het niet zoals de afspraak was. We zaten in de kring in de gemeenschapsruimte om te beginnen met het voorstelrondje. Toen pater Gabriël bezig was met vertellen kwam er iemand ons vertellen dat Juliana en haar familie voor de deur stonden. Dit was natuurlijk erg leuk, maar schopte ons plannetje een beetje in de war. Het voorstelrondje werd dus verplaatst naar de middag.

We hebben het verhaal over Juliana en haar familie aangehoord van pater Gabriël. Hierna mochten we vragen stellen. Toen gingen Juliana en haar familie even wat drinken en konden wij nog even verder praten. Tijdens het bezoek van Juliana en haar familie kwamen er een aantal van ons op het idee om de kinderen voetballen, bandjes of het meisje een cadeautje te geven. Dit hebben we dus ook gedaan. Tim had voetballen meegenomen en de tasjes die May had meegenomen hebben we gevuld met voor de jongens een kleurboekje, petje en kleurpotloden en voor het meisje hetzelfde maar dan nog een haarborstel erbij. Ook kregen de jongens een voetbalshirt van bijvoorbeeld Feyenoord of Sparta en een voetbal cadeau.

Hierna zijn we met zijn allen gaan lunchen. De lunch hier bestaat uit warm eten. We hebben kip, spaghetti, rijst, aardappelpuree, salade etc. gegeten. Na het eten gingen we siësta houden. Iedereen kon zich even terugtrekken een powernappie namen of iets voor zichzelf doen. Na de siësta hebben we de verjaardag van pater Gabriël gevierd. In de gemeenschapsruimte stonden tafels en stoelen klaar met versiering. Iedereen had een cadeautje voor pater Gabriël en we spraken af dat je pater Gabriël feliciteerde en een cadeautje gaf. Daarna ging je weer zitten, vertelde iets over jezelf, je familie, waar je vandaan komt en waarom hierheen bent gekomen. Hierna pakte pater Gabriël de cadeautjes uit.

Toen iedereen dit gedaan had was het tijd voor hapjes en drankjes. We hebben liedjes gezongen die we in de avond ook gingen zingen in de kerk, “1 miljoen vrienden” en “Handen heb je om te geven”. Hierna mocht je nog even iets voor jezelf doen of lekker blijven zitten in de gemeenschapsruimte. Om 18:00 gingen we eten en rond 18:45 vertrok de eerste auto naar de parochiekerk.

Daar aangekomen werd iedereen hartelijk ontvangen door de Viva groep 3 die binnenkort in 2014 naar Nederland komt. Toen we in de kerk zaten kon de dienst beginnen. Het was een hele feestelijke en bewegelijke viering, waar Huub ook voorganger was. We hebben gelachen, gezongen, gedanst en geklapt. Aan het einde van de viering mochten wij onze liedjes ten gehoren brengen aan de hele kerk. Iedereen klapte vrolijk mee en met het lied “1 miljoen vrienden” zongen de Brazilianen zelfs mee, omdat zij het lied ook kennen, alleen dan in het Portugees. Van alle kanten werden foto’s en filmpjes gemaakt en toen we klaar waren kregen we een staande ovatie. Na afloop van de dienst hebben we hapjes en drankjes gekregen en gezellig gepraat met de viva groep 3. Na een tijdje gingen we naar huis. Thuis aangekomen hebben we de groepsfoto voor op de groetenkaarten gemaakt. Nu is het inmiddels 22:35 en gaan we zo lekker slapen, want morgen gaat de wekker om 6:00! Maar wat we morgen gaan doen, dat blijft nog een raadsel (ook voor ons). Voor jullie alvast goedemorgen en voor ons, slaap lekker!

Dikke kussen en knuffels van Vince en May


Dagverslag 3

Maandag 15 juli

Verslag door Lida en Amaya

Lieve Vamosliefhebbers aan de andere kant van de wereld,

De dag begon al goed met Huub die ons om 7 uur zou wekken. Dit werd natuurlijk later, hij had zich naar eigen zeggen ‘niet’ verslapen, maar het programma was ‘gewijzigd’. We hebben eindelijk ontdekt hoe we de douches warm moeten krijgen, maar dit werkt niet als de elektriciteit uitvalt. Na een heerlijk ontbijt van vers fruit, roerei met worst, broodjes en EIERKOEKEN werd ons verteld wat het programma was. ‘s Ochtends gingen we de kinderopvang en de bouw bezoeken. Onderweg vrolijkten we de boel een beetje op met kinderliedjes, wat toen nog gewaardeerd werd. De zeppelin was favoriet en werd door iedereen meegezongen. De buschauffeur is dol op paarden, hij heeft er bijna één aangereden tijdens het ontwijken van de kuilen in de weg, maar door zijn fantastische stuurkunsten bleven wij en het paard gespaard. Alleen Evianne, of was het nou een ander, was hier niet zo zeker van en gilde toen de bus helemaal scheef ging.
We kwamen veilig aan bij de kinderopvang en de bouw. Eerst kregen we het verhaal van de wijk te horen in de kerk. Hier kregen we te horen de wijk ‘vergeten’ is door de overheid en nu eindelijk stromend water en elektriciteit gekregen heeft. Na de moord op een politieagent en is ook in deze wijk nu politiebewaking. Vroeger werd er wel eens geschoten op de kerk, wij hoorden het ook vandaag nog. Dit bleken echter rotjes te zijn. Toch schrokken sommigen van ons, waaronder wijzelf, ons helemaal rot. Het geld voor de kinderopvang was duidelijk goed besteedt. Het gebouw ziet er goed en netjes uit. De muren werden geschuurd zodat wij morgen kunnen beginnen met verven. Ook de wc is klaar. We waren hier heel blij mee, sommigen van ons waren al bang dat we in een gat moesten…

Daarna gingen we naar de bouw. Het huis wat de bouwploeg moet opknappen is er heel slecht aan toe.

Het is voor een groot gedeelte afgebrand door kortsluiting. Erg heftig om te zien, vooral alle verbrande spullen op een hoop. Na het bekijken van het huisje moest Tim handtekeningen uitdelen aan kindjes die dachten dat hij een beroemde voetballer was. Dat vond hij erg leuk, hij houdt deze mythe graag in stand. Vince heeft zichzelf overtroffen en ging iemand helpen met zijn zware kruiwagen. Toen we weer wilden vertrekken, bleken er wat mensen kwijt te zijn. Gelukkig waren ze alleen een rondje aan het lopen en kwamen ze weer terug met een varken. We gingen weer terug met de bus over dezelfde enge weggetjes. In de bus hebben we onszelf hoofd-schouders-knie en teen aangeleerd in het Braziliaans. Dit was best wel moeilijk en ongetwijfeld helemaal verkeerd.

Aangekomen bij het huis gingen we eten. Na het eten werden we bij Jeanet geroepen voor een speciale vergadering van de kinderclub. We hebben alle kinderliedjes opnieuw geoefend en geleerd inclusief dansjes. Hierbij waren ook kabouter plop en hokiepokie. Zelfs Huub, pater Gabriël en de kokkin deden mee. Vooral Superman was een succes, maar onze conditie liet het afweten. We zijn toch niet helemaal gewend aan het klimaat hier.

Toen we eindelijk klaar waren met onze work-out was de siësta al voorbij en konden we gelijk weer de bus in richting de tuin. Nu kregen we te horen dat er wel weer genoeg liedjes waren gezongen. Bij de groentetuin hoorden we een verhaal over het idee achter de tuin. We lieten Ron, May, Thara, Joke, Marja en Huub hun tactiek bespreken en gingen zelf genieten van het mooie weer. Hier werd ook het laatste boodschappenlijstje voor de winkel gemaakt. Met drie lijstjes in de pocket konden de verschillende groepen inkopen gaan doen. Hier waren wij helaas niet bij. We hoorden van Valerie dat de bouwmarkt vrij klein was en dat Peet en Theo zich helemaal uitleefden.

Bij het eten kregen we weer lekker soep. Sommige mensen zijn die nu al zat en eten alleen broodjes en banaan met suiker. En andere mensen (Ron) hebben nog niet door dat soep in een diep bord moet en dat je het niet met een mes moet eten. Het eten was heel lekker, maar na een dag hard werken is het vast nog lekkerder. Of dat zo is, horen jullie morgen.

Hiermee zijn jullie weer helemaal op de hoogte van wat er hier allemaal gebeurt (behalve de dingen die gecensureerd zijn…)

Veel lieve, warme groetjes en knuffels uit Brazilië,

Amaya en Lida

hieronder een paar beelden van onze werkplekken 

 

Dagverslag 4

Dinsdag 16 juli

Verslag door Valerie en (R)owie

Olá Holanda,

Helaas, Helaas, vandaag waren er geen wijzigingen in de plannen en moesten we gewoon om 6 uur opstaan. Lekker een poging doen om te douchen, wat niet altijd even goed lukt, want helaas deed de helft het niet. Daarna ontbijten met… ontbijtkoek. Gabriël is namelijk zo lief om al zijn Hollandse cadeautjes met ons te delen. Daarna mochten we dan eindelijk beginnen aan het echte werk! Weer met het hobbelbusje naar de bouw en kinderopvang, terwijl de hortacrew nog een rondje liep in de voorbeeldtuin van Broeder Urbanus.

De kinderopvang had enige opstartproblemen. Maar al snel waren er 35 kinderen in de kerk, die voor de gelegenheid leeg geruimd was om te kleuren, vouwen, frisbeeën, voetballen en volleyballen. We hadden helaas wel de grote fout gemaakt om de kinderen blaastoeters te geven, waardoor er de hele dag een geweldig orkest ontstond, met op de achtergrond de liedjes die we gister hadden geoefend. Iedereen had het naar zijn zin, wat ook bleek toen twee meisjes Lida en mij een briefje gaven waarin stond dat ze heel blij waren dat wij dit deden. Ook hebben we de vorige hype scoubidou weer nieuw leven in geblazen, door onze eigen oude touwtjes uit te delen met de nodige (herhalende) instructies. Gelukkig hadden we ook even minisiësta met cake. ’s Middags is het plafond (en hun haar) in de nieuwe kinderopvang gewit door Marja, Amaya, Evianne en Annick en hulp uit de buurt.

De bouw zit vlak bij de kinderopvang, dus ook wij hebben mee kunnen genieten van de ‘muziek’ en cake. Een uniek cadeautje van de bouw is wel de 10 blaren die we met z’n allen verzameld hebben met ons harde werk. We begonnen de ochtend met poetsen, want volgens Theo en Peet is er maar 1 regel in de bouw: ‘Houd je werkplaats schoon’. (en er lag nog een halve meter as en zooi). Toen het grootste deel weg was, hebben we er zelf maar een lekker zooitje van gemaakt door wat muren om te halen en gaten te graven voor de funderingen. Het schoot lekker op dus de funderingen liggen al en de Brazilianen zijn al actief geworden om te voorkomen dat wij (de meiden) te hard moesten werken.

In de tuin was het een ander verhaal. De Brazilianen lieten vooral hun ogen werken en Huub moest zo hard onder Rons gezag werken, dat het zweet van zijn voorhoofd gutste. Wat het niet makkelijker maakte was de Braziliaanse plannenflexibiliteit, ze veranderde behoorlijk vaak. Ook is lastig graven als de materialen nog niet geleverd zijn. Toch is het gelukt om al aan 2 bedden te beginnen, mede dankzij de hulp van Ayron. In deze tuin hoeven we niet bang te zijn voor droogte, er was genoeg blub geweest om een moddergevecht te houden. Ook hier lieten ze het team niet verhongeren en was er cake, koek en fruit geregeld door de plaatselijke bevolking.

Na een lange dag hard werken had bijna iedereen trek in de avondsoep (bonen), en anders wel in de Braziliaanse knolaardappelwortelgeval en lekker stoofvlees. Vanavond worden ook de kaarten van de groetenverkoop geschreven, dus binnen 3 weken hopen we dat jullie toch echt iets ontvangen hebben.

Groetjes en een dikke knuffel,

(R)owie en Valerie

 

Ps. De R aan het begin en de N aan het eind van een naam kunnen Brazilianen niet uitspreken. Ron wordt dus Òh.

Dagverslag 5

Woensdag 17 juli

Verslag door Thara en Brenda

Bom dia!

Ook vandaag is er weer veel werk verricht. Om 6 uur ’s ochtends was Huub weer wekker aan het spelen op de gang. Na een verlaat ontbijt gingen we rond 8 uur naar onze projecten toe. Het begon met een zonnetje maar algauw werd de lucht grijs en regende het af en toe.

Bij de bouw was het meeste al gesloopt. Vandaag werd ons de opdracht gegeven om een gat te maken in de muur wat vervolgens een opening zal vormen naar het andere deel van het huis. Ook hebben we een gat moet graven om de riolering en waterleiding te kunnen ontdekken in de grond. Deze is eruit gehaald en vervolgens heeft Peet er een nieuwe buis ingelegd. De Brazilianen (Bigi en een vriend van hem) hebben vervolgens het gat dicht gegooid met cement. Aan de andere kant van het huisje zijn Valerie, Tim en Brenda bezig geweest om een muur te metselen. Dit ging allemaal perfect totdat er ontdekt werd dat Tim niet goed metselde.. Maar goed, de Brazilianen waren weer erg blij met onze hulp en ze kwamen ook regelmatig langs om onze David Beckham (Tim) te bewonderen, ze geloven namelijk allemaal dat het echt een voetballer is.

In de tuin is vandaag hard gewerkt aan het metselen van de muurtjes. Ron en Huub hebben samen een aantal bedden gedaan en ook May heeft als stoere bouwvakster een aantal stenen gelegen. Joke en Thara hebben samen een nieuw bed uitgegraven en waterpas gelegd wat af en toe een vermoeiend klusje was. Steen eruit, wat grond eruit, steen erin en dan tot ontdekking komen dat er weer teveel grond uit is gehaald. Maar het is gelukt! Vandaag kregen we meer hulp van de nieuwsgierige Brazilianen. Roberto en Lourdes waren druk bezig om een boomwortel uit de grond te halen. Zelfs een oud mannetje uit de buurt kwam met zijn kruiwagen om stenen te sjouwen. Aan het eind van de dag waren uiteindelijk 2 bedden helemaal afgemetseld en een bed voor de helft. Een mooi resultaat al zegt de hortacrew het zelf!

In de kinderopvang waren in de ochtend de kleine kinderen aanwezig, omdat zij niet naar school hoefde te gaan.

Een deel ging het plafond verven in de kinderopvang en het andere deel zorgde voor de kinderen zelf in de kerk. ’s Middags kwamen de grotere kinderen van school af en kwamen linea recta naar de kinderopvang toe wat resulteerde in een groep van 58 kinderen. Best veel en vooral erg druk! Ook ging het verven weer door, en werden er muren geverfd. De meiden die op de kinderen moesten passen die kregen er veel aandacht van de jongetjes uit de buurt, wat soms ook tot ongemakkelijke situaties resulteerde, maar algauw werd er weer gelachen en gebruld met de kinderen.

Aan het einde van de dag werd Thara en Brenda verteld dat ze moesten verhuizen naar een nieuwe kamer. Toen ze de ‘suite’ gingen verkennen, bleek er een foutje te zijn gemaakt in de badkamer. De douchekop werd getest, die er tenslotte uit knalde! Het verhuizen ging dus niet door, ook mede dankzij de geur die er hing. Dus hadden Ron, Vince, Thara en Brenda besloten om boodschappen te gaan doen in de Braziliaanse Makro, waar Vince ook graag een kokosnoot wilde hebben en Thara en Brenda een hele groot pot met conditioner voor je haar gekocht, omdat het zo lekker rook. Hier hebben we nog drank gehaald voor vanavond inclusief chips en andere versnaperingen. Vervolgens hebben we in het verblijf verhalen gehoord van pater Gabriël over Brazilië. Dat was de dag alweer voor vandaag.

Heel veel liefs en abraço’s aan al onze vrienden en familie thuis!

Thara & Brenda

Ps. Aan de ouders van Brenda: ik heb wel jullie adres naar Ron gestuurd! Ik vind het fijn dat ik veel van jullie hoor in het gastenboek J Ik zie jullie over 2,5 weekjes! Xx Brenda

PPs.  Aan de ouders van Thara: bedankt voor het berichtje over de koe die gekalfd heb! Hoe is het kuilen gegaan? Hou me op de hoogte en ik mis jullie! Liefs xxx Thara

Dagverslag 6

Donderdag 18 juli

Ron
Môhgûh iedereen,
Vandaag kan iedereen een eigen verhaaltje schrijven voor op de site. Hieronder het resultaat van de groep. Het was vandaag een regenachtige dag. En jah, het schijnt dus dat bij de eerste druppel regen Brazilianen blijkbaar vrij krijgen van het werk. Na wat (portugees) handen en voetenwerk is het ons toch gelukt om onze “chef specie” vandaag aan het werk te krijgen en uit te leggen dat Hollanders gewoon door gaan, ook als het regent! Hij is zelfs thuis gehaald, omdat hij er al vanuit ging dat hij niet hoefde te werken vanwege de regen… We zijn inmiddels bij bak vier in de horta (groentetuin) en bij plan 38β17ϕ aangekomen. Het veranderd hier namelijk een á twee keer per kwartier wat nou eigenlijk het plan is. Iedereen is lekker bezig in de tuin, en er begint al flink wat zichtbaar resultaat te ontstaan. Ik vind het toch wel jammer dat ik de zwarte cross dit jaar mis, maar gelukkig ligt er zoveel bagger in de tuin dat ik toch een beetje het cross gevoel in me knieën krijg… NOVA, bedankt voor de dagelijkse weerupdates, iedereen thuis, tot snel. Pa en ma, succes met die laatste loodjes. Hebben jullie dé dijk overleeft???

Brenda
Ik wist niet wat ik moest verwachten voordat we hierheen kwamen. Tuurlijk hebben we verhalen gehoord en foto’s en filmpjes gezien, maar dat de realiteit was toch heel anders! Ik geniet er van het Braziliaanse weer hierzo, behalve van de regenbuien dan. Verder zijn de mensen hier heel erg hartelijk, open en vooral heel erg vriendelijk! De omgeving is echt heel erg mooi, met veel bergen en uitzicht op de grote stad Campina Grande. Het bouwproject zit midden in de wijk Mutirão, wat een arme wijk is buiten de stad Campina Grande. Ik heb veel mensen ontmoet daar, die allemaal erg aardig zijn, maar je moet toch altijd oppassen! Ik heb het hier erg naar me zin en ik kijk zeker vooruit naar de volgende 2,5 week! Ik mis mijn familie en vrienden natuurlijk heel erg, dus dikke kus voor jullie!

Thara
Moghe lieve thuisblijvers! Het is hier een super mooie omgeving met hele aardige en open mensen. Maar je blijft je ook verbazen in dit land zeg, pfoeee! Zo lopen de koeien en paarden hier los in de wijk en rond 5 uur ’s avonds worden ze een huisje ingedreven om waarschijnlijk gemolken te worden. Echt bizar! Het werken in de tuin gaat goed met dan weer zon en dan weer flinke regenbuien. Ik heb het hier best naar me zin met iedereen maar mis thuis soms wel! Vooral de boerderij! Liefs voor pa, ma, broer, zus en alle ellende van hok Schapenweide!

 

May
Lieve mama, Arend, Oma, Matthijs, familie, vrienden en anderen! Het is hier heel bijzonder. Het weer, de mensen, de cultuur etc. Het was wel even wennen, dat om 6 uur opstaan maar het gaat steeds beter! Ook is het werken best zwaar, maar daardoor zal ik “waarschijnlijk” m’n kamer wel op gaan ruimen thuis, aangezien dat niks is vergeleken hier :P! Morgen nog een ochtendje werken, daarna naar Garanhuns voor dit weekend! Verder Heb ik het naar m’n zin hier en kijk ik vooral uit naar de markt! Ook heb ik aan Pater Gabriël gevraagd of ik hier een bezoek kan brengen aan de gevangenis en ik hoor morgen of maandag van Pater Pedro of het mag! Dit was m’n berichtje, ik hoop dat ik nog leuke gastenboek berichtjes krijg, ik mis jullie en ik hou van jullie! Dikke kus! May

Amaya
Lieve papa, mama, Matthias, Rebecca en alle andere lieve volgers. Het is hier vrij druk, we slapen met zijn vieren op een kamer, dus ik word nog niet gek van de stilte. Ook bij de kinderopvang heb ik meer behoefte aan oordoppen, dan aan meer geluid 😉 Ik zit intussen onder de witte en groene vlekken van de verf, maar dit is water-afwasbaar en zou dus zo weg moeten zijn, ware het niet dat alle douches koud water hebben en de lichten in de badkamer momenteel niet werken… xD Ik wacht dus nog even. Het is hier in niets wat ik verwacht had, maar de mensen zijn zo hartelijk dat het alles goed maakt. Ik mis jullie en hou van jullie! Heel veel liefs, kusjes en warme omhelzingen, Amaya

 

 

Valerie
Hey lieve familie en vrienden, de eerste muur is gebouwd en de eerste muggenbult is ook van de partij. Blablabla, het is hier warm, mooi, apart, en de gemiddelde dag is slapen, eten, werken, eten, werken, eten, siësta, werken, eten, werken, eten, en dan kijken of er nog een avondprogramma is of iets te eten valt (je zou bijna denken dat ze ons vet willen mesten). Het werk is lekker vermoeiend en ondanks de klamme warmte slaapt iedereen veel en diep (hoewel Amaya nog wel eens uit bed springt midden in de nacht en May slapend vertelt over van alles en nog wat), ik ga dat nu ook maar eens doen, welterusten, dikke knuffel, Valerie

Lida
Hooi mama, papa, Maarten, Siemen, Ben, Lucas en de rest van de thuisblijvertjes. Het is hier een gezellige boel, met vier meiden op de kamer. Ze zijn heel blij met mij, alle muggen komen gelijk naar mij toe… De kinderen zijn hier superlief en werken bij de kinderopvang is heel erg leuk. De kinderen zijn heel dankbaar voor dat wij er zijn. Het is wel even wennen, alles gaat op zijn Braziliaans. Vandaag heb ik geholpen bij de tuin, ik hoopte nog bruin te worden, maar het regende heel veel. We kregen een bakkie met heel veel cake en koekjes, waarschijnlijk kom ik hier wel een paar kilo aan… Knuffels voor iedereen en een kus voor Lucas.

Jorien
Heey lieve thuisblijvers! Deze reis is nu al een zeer bijzondere ervaring. De kinderopvang vind ik erg leuk. Hoe langer ik er ben hoe beter ik de kinderen leer kennen, dat maakt ze allemaal nog specialer en leuker. De kinderen zijn allemaal super knuffelig hier! De kindjes hebben hier ook een speciale manier om mijn naam uit te spreken, ‘Yuri’. Ik kom echter niet bruin terug, want we werken altijd binnen. Er zitten hier vreselijk veel insecten en gister had ik zelfs een kikker in mijn haar!!! Ik heb Rowie al haar eerste slapeloze nacht bezorgd met al dat gebrabbel tijdens mijn slaap. Rowie en ik hebben ook sinds vandaag onze eigen badkamer! We zijn namelijk wegens verbouwingen van kamer gewisseld. Morgen gaan we naar Garanhuns daar kijk ik al zeer veel naar uit! Heimwee heb ik nog niet hoor pap en mams, haha! Kusjes voor de thuisblijvers!

 

Rowie
Hoi familie, vrienden en andere thuisblijvers! Het is hier super leuk en gezellig. De kinderen in de kinderopvang zijn lief en willen het liefst de hele dag door knuffels van je krijgen en verheugen zich elke ochtend en dag weer op onze komst elke dag is het dus ook daar een drukke maar gezellige boel! Ook het verven in de kinderopvang gaat goed, hij wordt echt heel mooi. Het is dus een fantastische vakantie. Voel me hier helemaal thuis! Maar mam en pap, maak je geen zorgen: volgens mij spreek ik nog steeds dezelfde taal hoor. Bedankt voor al jullie leuke berichtjes, we krijgen ze elke dag te horen. Kus aan alle thuisblijvers

Annick
Lieve Mama, Maryse en andere lieve thuisblijvers. Ik heb het hier onwijs naar mijn zin. De mensen zijn hier zo dankbaar voor de dingen die je doet. Ze zijn al zo snel gelukkig met de aandacht die wij aan ze geven. De kinderen zijn onwijs knuffelig en lief. Het verven gaat al super goed de muren hebben al een mooi kleurtje gekregen en volgende week gaan we beginnen met de tekeningen. Ik vind het een onwijze ervaring en zo super gaaf! Ik ben helemaal op m’n plek hier. Bedankt voor de berichtjes in het gastenboek ik vind het super leuk om ze te krijgen, deze worden elke middag tijdens het eten voorgelezen. Dikke kusjes voor alle thuisblijvers.


Evianne

Lieve mam, pap, kev en andere thuisblijvers. Ik heb het hier heel erg naar mijn zin en we zijn een hele gezellige groep met elkaar. Ik vind het ontzettend leuk om te zien dat de kinderen zo blij en gelukkig zijn met de aandacht die ze van ons krijgen. Ik krijg van de meisjes veel knuffels, kusjes, tekeningen en geschreven briefjes, echt lief! De jongens zijn ook lief hoor, haha, Jean Pedro vraagt elke dag naar mij en kan mijn naam goed onthouden. De kinderopvang schiet ook al lekker op. Morgen de laatste muur verven en dan kunnen de schilderingen op de muren beginnen. Bedankt voor alle leuke berichtjes, ik vind het super leuk om hier iets van jullie te horen! Mam en pap, veel succes met de laatste dag 4daagse, jullie kunnen het! Veel kusjes!

Marja en Theo,

Môgge Luitjes,

Wat gaat de tijd toch snel! Het is alweer donderdagavond! Met de kindertehuisgroep hebben we al de nodige verfbussen leeggesmeerd! De bouwploeg stond vandaag in de regen in “ons huis”!! Natuurlijk bouwden we een tent en stonden onze metselaars/metselaressen droog te metselen! Terug in ons hotel, weigerden de douches dienst en werd de zeep/shampoo met koud water afgespoeld! Terwijl we dit bericht schrijven, regent het buiten weer pijpenstelen!!! Morgen wordt mooi weer voorspeld en gaan wij in de middag naar Garanhuns! Groetjes en kusjes voor jullie allemaal van (O)ma Marja en (O)pa Theo.

Timothy
Hallo.. Ondanks de koude douches, het harde werken en het matige eten, is het hier toch leuk.  Ik leer hier veel over de Braziliaanse cultuur, en mijn bouwvaardigheden worden flink uitgebreid. Veel mensen denken hier dat ik een bekende voetballer ben, mensen vragen hier om mijn handtekening en komen vaak kijken om deze voetballer aan het werk te zien. Aangezien ik nooit echt een ster bent geweest in voetballen, probeer ik deze mythe zoveel mogelijk in leven te houden. Voor de rest heerst er een goede sfeer binnen de groep en ik heb inmiddels veel bijzondere mensen mogen ontmoeten. De groeten en de mazzel uit Brazilië.

Vince
Hallo allerliefste thuisblijvers van mij! Het is hier geweldig, fantastisch weer en zeer gezellige mensen. Verder zijn we begonnen met het restaureren van een verbrand huis dat vorige jaar bijna volledig verwoest was, alleen de muren staan nog overeind. Naast het harde klussen en de 5 bloedblaren op me handen gaan we a.s. vrijdag een weekend weg naar Garanhuns om daar te kijken naar de projecten die in het jaar 2007, 2009 en 2011 zijn gemaakt door de andere Vamosleden. Verder zijn alle mensen hier zeer vriendelijke en willen ze het liefst alles voor je dragen en doen, maar daar ben ik niet voor. Ik ben hier voor de ervaring van me leven! Door deze ervaring is het me ook gelukt om iedere dag om 6 uur te kunnen opstaan en s ’avonds om 11 uur naar bed te kunnen, zonder overdag in slaap te vallen haha. Groetjes aan Marz, Jet, Onno, Majet en natuurlijk Lieve Kimberly.

 

Jeanet,
Hallo lieve thuisblijvers. Ik heb het hier geweldig naar mijn zin. Met allemaal hardwerkende mensen om mij heen. Tot nu toe lukken de projecten goed. Morgenochtend nog werken en dan na de lunch richting Garanhuns voor het weekend. De temperatuur is heerlijk hier, elke dag ongeveer 23 graden. Alleen vandaar hadden we wat regenbuien, maar tussen door scheen de zon weer volop. Het is nu 23.30 uur en het regent pijpenstelen. We hopen dat het morgen wel droog is. Het was de bedoeling dat we alleen ’s morgens met de kinderen zouden werken en ’s middags zouden verven. Maar het blijkt dat er zoveel kinderen komen dat we de groep in 2e hebben gesplitst, de ene groep gaat verven en de andere groep speelt met de kinderen. Ik blijf het liefst bij de kinderen. Er zitten hele bijzondere kinderen bij. We beginnen ’s morgens meestal met 15 kinderen maar al snel zijn het er 30 of 40. Gistermiddag waren het er zelfs 58, dat een gekrioel. Maar gezellig!!!

Lieve groetjes en een dikke kus voor Joop, Jeroen, Wendy, Esther, Chris, Wouter en Lisette.

En natuurlijk een dikke kus voor alle oppaskinderen.

Hugo
Beste mensen

Ik ben Hugo van den Broek en ben nu al weer 2 ½ jaar als vrijwilliger werkzaam in het Noordoosten van Brazilië . Ik help Pater Gabriel bij zijn vele projecten, doe af en toe wat werkzaamheden voor de Miva en begeleid studenten die hier stage komen. lopen. Op dit moment verleen ik hand en spandiensten , draag  zorg voor de inkoop van de vele materialen  die de Vamosgroep nodig heeft bij de verschillende projecten , zorg voor het vervoer en doe veel vertaalwerk . Ik vind het altijd weer heel bijzonder om met de groep “vamos” op te trekken.

De groep van dit jaar  werkt ook weer erg  hard, weten soms niet van ophouden , zijn erg enthousiast bezig en dwingen bewondering af bij veel Brazilianen. Aan de Andere kant ervaren ze ook de hartelijkheid, de vele knuffels en de dankbaarheid van de Brazilianen.

Hartelijke groet,

Hugo van den Broek

Peet & Joke,
Hallo lieve thuisblijvers en volgers van ons gastenboek, eindelijk mogen wij jullie iets schrijven, na alle lieve, leuke berichtjes van jullie op ons gastenboek. We kijken er iedere dag naar uit, naar deze berichtjes en hopen iedere dag dat er een berichtje voor ons tussen staat. Het is nu 23:51 uur en een van de laatste die iets mag schrijven voor dat we naar bed gaan. Vandaag een regenachtige dag voor zowel de buitenmensen die werkzaam zijn in de bouw en in de tuin. Maar de mensen waar we bij/voor werken zijn zó aardig en gastvrij, elke dag wanneer we ongeveer een uur bezig zijn moeten we alweer aan de “lunch” zoals zij dat noemen en dan krijgen we koffie, vruchtensap, vers fruit, mandarijnen, watermeloen, mango, meloen, papaja, diverse cake’s, koekjes, allemaal zo lekker en dat krijgen we ’s middags weer, terwijl de bevolking zelf niet veel te besteden heeft. Al met al is het goed toeven hier en hebben we het goed naar ons zin ondanks soms een koude douche. We willen aan iedereen de lieve groetjes doen en een lieve knuffel voor Evelien, Piet, Paul, Coriene, Astrid en Joost en heel heel heel heel veel dikke knuffels voor en aan onze lieve Sanne en Jack. Tot over 2 weekjes.

Pater Gabriël
Zoals jullie weten hebben ze zondagmiddag mijn 80ste verjaardag nog eens gevierd; ik kreeg van die heerlijke cadeautjes: 5 stukken kaas, stroopwafels, speculaas, pindakaas enz, en…een heerlijk potje zure haring! Ik dacht aan het meisje wat vorig jaar hier stage liep. Ze zei: ik heb nog meer heimwee naar een heerlijk stukje Hollandse kaas dan naar mijn vriend. “Mag ie wel niet horen!” zei ik. Heerlijk. En nu geniet ik weer als van elke vamos-groep: zoveel solidariteit met onze mensen en kinderen hier. Het is prachtig wat ze hier onder leiding van pastor Huub doen!!!

Groet, Gabriël

Huub
Hey alle thuisblijvers, als laatste mag ik een stukkie schrijven aan jullie allemaal. Hiervoor hebben jullie in een notendopje kunnen lezen hoe het met een ieder is en welke ervaringen er worden opgedaan. Dat zijn er dus heel veel en in dat op zich is deze vierde Vamosreis dan ook helemaal geslaagd. Het is fantastisch om weer mee te mogen maken dat een droom uitkomt. Jonge mensen hele nieuwe ervaringen te laten meemaken en daarbij een kleine bijdrage te mogen leveren aan het beter maken van deze wereld. Ik heb het dan ook helemaal naar mijn zin en ben enorm trots op deze jongeren en de begeleiders om samen dit avontuur te zijn begonnen. Enne Ron zit nu al eventjes te wachten om zijn werk als webmaster voor deze avond (nacht) af te kunnen ronden. Anders moet ik morgen tijdens de lunch zoveel berichtjes uit het gastenboek voorlezen dat het dagboek niet op tijd op de site geplaatst is!!! Voor allemaal en iedereen muitos abraços.

 

Weekendje weg

Beste lezers thuis,

We zijn op dit moment in Garanhuns. Lekker een weekendje naar de oude vamosprojecten kijken en een beetje uitrusten. Daarom kan het gebeuren dat de dagberichten wat later op de site komen dan gebruikelijk in verband met het ontbreken van een internetvebinding…

mvg, de webmaster

Dagverslag 7

Vrijdag 19 juli

Verslag door Jorien en Jeanet

Ola thuisblijvers!

Vandaag alleen in de ochtend gewerkt aan de projecten, want ’s middags vertrokken we naar Garanhuns.

De kinderopvang begon vanochtend lekker rustig met 15 kinderen, dat maakte het mogelijk om rustig aan de tafels te zitten om te kleuren, puzzelen, armbandjes te maken etc. Om half 11 is de school uit en dat merkte we meteen, want de kerk zat weer vol met spelende kinderen zo’n 44 kinderen! Gelukkig nog niet zoveel als ons record aantal 60. Ondertussen werd in de zaaltjes van de nieuwgebouwde kinderopvang door Marja en Annick hard geverfd, die het laatste uurtje vergezeld werden door Rowie en Evianne. De ochtend was erg kort want we moesten om 11 uur alweer in de bus zitten.

In de tuin hebben ze ook niet stilgezeten deze ochtend. Ze hebben vier bakken zover klaar dat er grond gestort zou kunnen worden, twee bakken hebben ze gemetseld en de buizen voor in de bak voorzien van gaatjes.

De bouw heeft ook nog iets kunnen doen deze korte ochtend. Ze hebben het muurtje afgemetseld en wat sloopwerkzaamheden verricht als voorbereiding van de opbouw van het dak.

Vervolgens was het 11 uur en tijd om richting São Clemente te gaan, waar iedereen nog snel een koude douche meepikte voordat we na de lunch naar Garanhuns vertrokken. De chauffeur van Pater Gabriel, Zé, was een van onze chauffeurs en lunchte gezellig mee. Iedereen nam als bagage alleen zijn rugtas of iets dergelijks mee. Ook gingen er twee koffers van Hugo met gereedschap en schoolspullen mee en één koffer voor de kokkinnen in Garanhuns, Cristiane en Zenede, mee. Ook hadden we nog drie zakken kleding voor drie armere gezinnen en één koffer voor de Fazenda, een huis voor drugs- en alcoholverslaafde vrouwen en meisjes, mee. Zondag gaan we de Fazenda bezoeken.
Na twee uur rijden namen we een pauze om een heerlijke verse jus d’orange te drinken, die super groot was! Nadat ook iedereen nog de schone wc had gebruikt, vervolgde we onze reis naar Garanhuns. De weg was weer als van ouds slecht en vol met gaten, waardoor de chauffeur van links naar rechts vloog! Je komt hier van alles op de snelweg tegen een kudde schapen en een schildpad! Hier kwamen we in het donker aan om 6 uur. Meteen voelde we dat het een stuk kouder was dan in Campina Grande. Het was vooral voor Huub, Jeanet, Ron, Marja en Theo een warm weerzien met de kokkinnen, Cristiane en Zenede. Alle meisjes liggen op één kamer, ook de jongens delen gezellig één kamer en de stelletjes en Huub hebben hun eigen kamers.
Toen was het tijd voor ons avondeten, broodjes, soep en heerlijke leverworst, eindelijk vleeswaren! Iedereen behalve wij twee gingen daarna boodschappen doen voor het weekend en lekkere hapjes. Na de boodschappen ging de hele groep naar het chocoladewinkeltje om chocomelk te drinken. De rest van de avond was vrij.

Ciou aan de thuisblijvers!

Jeanet & Jorien

P.S. Aan de volgers van Jeanet: Dit wordt een weekend met veel leuke ontmoetingen!

P.S. Aan de volgers van Jorien: Zie jullie over twee weekjes en geef Sky en Pebbles een knuffel van mij!

 

Dagverslag 8

Zaterdag 20 juli

Verslag door May en Tim

Vandaag was weer een bijzondere dag! We hebben projecten bezocht van alle voorgaande Vamos groepen, we hebben gezongen en gedanst, liedjes gezonden in de bus en genoten met elkaar en de bevolking!

Vanochtend werden we zoals vertrouwd gewekt door Huubie! We mochten vandaag uitslapen, en wel tot 7:15, één groot feest! Om 8 uur hebben we weer gezellig samen ontbeten. Om 9:00 moesten we verzamelen voor vertrek naar Villa de Jubileu. We hebben daar de huisjes bekeken die Vamos 2009 heeft opgeknapt en opgebouwd. Daarna zijn we doorgereden naar het huisje van Fabiana en haar kinderen. Fabiana was niet thuis maar de kinderen wel, waardoor we een kijkje konden nemen in hun huisje! Heel bijzonder om hier is doorheen te lopen. Hierna zijn we naar de gemeenschap van “Christo Redemtor” waar Vamos 2007 de kinderopvang en moestuin heeft gerealiseerd. Hier hebben we een cheque van €750,- overhandigd! De gemeenschap was hier heel erg blij mee en ze gaan met dit bedrag reparaties verrichten in Villa de Jubilieu.

Toen gingen we weer gezellig de busjes in en op weg naar het huis van Pater Gabriël, waar we gezamenlijk hebben geluncht. Tijdens de lunch heeft May samen met Huub en Pater Gabriël een cheque uitgereikt van €500,- aan de Pater van de buitengemeenschappen van de parochie. Met dit geld gaan ze de werklui betalen die de vloer gaan leggen in de eerder gerealiseerde kerk van Sport en Spel. Na de lunch hadden we vrij tot 15:45 en mochten we onder begeleiding van super begeleider Ron de stad in. Het winter festival is hier gisteren begonnen en het was aardig druk in de stad. Een groepje meiden heeft heeeerlijke chocolade taart gegeten in de plaatselijke chocolaterie van wel 505 gram. Verder zijn Theo, Peet, Joke en Marja zijn ook lekker gaan shoppen en hebben DE slippers hier bemachtigd! DE HAVAIANAS!

 

Om 15:45 hebben we weer verzameld om een foto te maken bij DE klok van Garahuns! Hier stonden ook mensen die protesteerden tegen kinderarbeid en alcohol.

Daarna zijn we naar het gemeenschapshuis van São Paulo wat Ben en Jacqeline van der Voort met hun stichting “Voorwaarts” hebben gerealiseerd. In dit gebouw zijn verschillende ruimtes en een keuken. In dit gebouw worden binnenkort vervangende activiteiten gegeven voor de vrije tijd die kinderen overhebben buiten school. Aangezien veel kinderen hier of ’s ochtend of ’s middags naar school gaan. Ook wordt er doordeweeks les gegeven aan volwassenen en worden er ook eens per maand kinderen gewogen, gemeten en onderzocht. Ook krijgen de moeders of zwangere vrouwen hier hulp bij het opvoeden.

 

Hierna zijn we naar het hoogste punt van Garahuns gegaan en dat ligt 1140 m boven de zeespiegel. Op deze plek kan je uitkijken over de stad en de heuvels. Garahuns is de stad die gebouwd is op zeven heuvels.

Toen we daar geweest waren zijn we weer naar huis gegaan voor het avondeten. Na het eten moesten we ons haasten om onze Vamos outfit aan te doen en gingen we de Braziliaanse jongeren uitzwaaien voor hun reis naar Rio de Janeiro. De jongeren gaan naar de wereld jongeren dagen waar 5 miljoen jongeren samen komen. Er komen er 50 uit Campina Grande en 15 uit de parochie van Pater Pedro. We hebben gewacht in de kerk die grens aan het gastenverblijf/klooster waar we verblijven. Helaas duurde het te lang om ze uit te zwaaien, omdat hun vervoer er nog niet was.

We zijn toen maar alvast vertrokken naar de gemeenschap van São Clemente waar we feestelijk werden ontvangen door de bevolking. We hebben hier gedanst, gezongen, de Forro en anderen dansjes geleerd, gefeest en vooral vrienden gemaakt. Als ik voor mezelf praat ( May ) heb ik een nieuwe familie gekregen en heeft Brazilië mijn hart veroverd. We hebben een topdag gehad en onwijs veel lol gehad en namen uitgewisseld voor Facebook, zodat we contact kunnen houden! Het was hier weer prachtig weer! Het is hier nu 23:38 dus we gaan zo lekker slapen. Morgen gaat het wekkertje (Huubie) om 7:15 en gaan we er met z’n allen weer een topdag van maken! Wij wensen iedereen in Nederland fijne dagen toe en geniet van het heerlijke weer daar!

 

Dikke knuffels van Tim en May

 

Ps.

Timothy – De mazzel uit Brazilië !

 

Pps van May – Dikke kussen en knuffels voor mama, Arend, Oma, Matthijs en de rest! Bedankt voor al jullie lieve gastenboekberichtjes, dit vindt ik erg fijn! Heb zelfs een ring van een meisje gekregen! Heel veel liefs en nog veel plezier op de camping! Matthijs, succes in je huisje! Liefss

Dagverslag 9

Zondag 21 juli

Verslag door Marja en Theo

Hallo thuisfront,

Ons laatste dagje in Garanhuns.

Zondagochtend, we mochten van Huub uitslapen! Dus om 07.15 klopte Huub op de slaapkamerdeuren, het is tijd om op te staan!! 08.00 uur, een heerlijk ontbijt staat klaar, na het ontbijt vertelde Huub ons over zijn droom!! Hij droomde vannacht dat hij Reinout Oerlemans tegen  was gekomen en die vroeg hem wat Vamos hier deed in Brasil! Huub heeft toen verslag gedaan  van de activiteiten van Vamos  Reinout was onder de indruk en vroeg Huub of hij er een film over mocht maken, en Huub antwoordde met ja. Daarna stapte we in de twee bussen op weg naar de Fazenda da Esperanҫa. De Fazenda is een opvangcentrum voor vrouwen die aan drugs of alcohol verslaafd zijn. We werden hier met open armen ontvangen. We kregen daar een rondleiding en zagen daar de bakkerij waar ze koekjes bakken voor de verkoop. Met de opbrengst van de verkoop kunnen ze dan weer eten en dergelijke bekostigen. Daarna gingen we naar het naaiatelier en daar werden allerlei producten getoond! Daar bleef het niet bij kijken, want iedereen ging met tassen vol spullen naar huis. We komen vast weer met 2x 32 kilogram naar Nederland!!! De rondleiding ging verder naar de suite Spaan, daar woont Hugo nu en het zag er goed uit! Huub kan hier zo in na zijn pensionering!   Nadat we alles gezien hadden, was er nog een Heilige Mis samen met de bewoners! We kregen nog een levensloop te horen van Nine uit de Filipijnen! Ze werd op haar 17de zwanger, probeerde met medicijnen en andere middelen dit af te breken! Dat lukte haar niet, is door haar moeder uit huis gezet. Is toen in een Fazenda terecht gekomen en geholpen! Hierdoor raakte ze geïnteresseerd in de Fazenda en daar kwam ze tot geloof en werd ze geholpen met haar acceptatie van haar zwangerschap. Daarna wilde ze graag weten hoe de Fazenda  werkt, nu is ze in Brazilië om te leren  hoe je een Fazenda voor drugs en aan alcoholverslaafde vrouwen moet runnen. In augustus gaat ze met haar zoontje terug  naar de Filipijnen om daar een Fazenda te begeleiden! Haar verhaal bracht bij sommige aanwezige emoties teweeg. De Fazenda kreeg van Huub een check overhandigd, zodat ze de keuken kunnen verbouwen.  We hebben de viering afgesloten met zang en dans. We beseffen het weer, wat hebben we het toch goed in Nederland!! We hebben daarna afscheid genomen en met de bus weer terug om te gaan eten. Om 14.00 uur vertrokken we, maar we moesten Pater Gabriel achterlaten hij komt donderdag onze kant op. Na het eten gingen we op weg naar aan Campina Grande, waar we 4 uur lang voor nodig hadden. Onderweg hadden we muito chuva!!! Het ging van voor naar achter van links naar rechts!!! Dit liedje klinkt jullie vast wel bekend in de oren: bij de vele verkeersdrempels moest er hard geremd worden(naar voren), daarna weer vol gas(naar achteren),  bij alle gaten in de weg gingen we dus van links naar rechts!! Bijna thuis kregen we ook nog een lekker band met de wagen van Zé, gelukkig vlak bij een bezinepomp, daar werd deze band zeer snel geplakt voor maar 10 reais!!!! en konden we weer verder. Het was ondertussen ongeveer kwart voor zeven eer we thuis waren! Bij thuiskomst werden we verrast door de leden van de oude en nieuwe Viva groep, er gingen weer vele ambroso’s mee gepaard. Huub met Ayon gingen op weg om een pizzeria te overvallen, om voor 20 man pizza’s te halen!!! Ze werden bij terugkomst door de groep met open armen ontvangen. Wat waren ze lekker!!!!De avond begon met een kringgesprek, waar in ieder zijn /haar ei kwijt kon. Hierna ging de bar open en kon ieder zijn/haar ding weer doen. Dus werd er afsluitend weer een potje gechineesd  en aan andere tafel een teambuildingsgesprek met Viva en Vamos.

Groetjes uit  Brasil.

Jongeren Vamos 2013

Onderstaand filmpje is afgelopen donderdag en vrijdag opgenomen en dit weekend in elkaar gezet. Hieronder het resultaat van alle jongeren aan het werk in de projecten!

Dagbericht 10

Maandag 22 juli

Verslag door Joke en Peet

Goede morgen beste luitjes in het warme Nederland, hier weer een bericht vanuit Brazil. Na een weekend vrijaf mogen we weer aan de bak. Bom Dia is wat we vanmorgen ook weer te horen kregen via onze wekker, tegenwoordig Bruce, (de Brazilianen vinden Huub op Bruce Willes lijken) het is 6 uur en de zon schijnt, na een goed ontbijt gaan we weer op weg naar onze projecten. Niet iedereen ging aan de bak in de projecten want Hugo, Huub en Lida gingen de stad in op zoek naar verbandgaas voor de teen van Marja en voor een gitaar voor Lida, vele zaken zijn ze af geweest helaas werd het gaasverband niet gevonden maar wel werd er een mooie gitaar gekocht voor Lida. Lida gaat ons misschien vanavond met deze gitaar ons begeleiden, moet nog gestemd worden.

De Bouw,
Goed verlopen vandaag, na enige schermutselingen van de “buurman” moeten we toch de riolering veranderen. Ook hadden we vandaag 3 Brazilianen van de Vivagroep die ons hielpen. Ook is er de hele dag een electriciën bezig geweest om de stroom aan te sluiten. We zijn bijna op muurplaathoogte, we kijken uit naar het hoogste punt voor “pannebier” ’s Middags ben ik (Peet) met Hugo wandcontactdozen en de raampjes gaan halen. Brenda had vandaag veel fans en veel bewondering van vooral de Braziliaanse mannen/jongens. Mooie blonde vrouwen zijn toch wel een bezienswaardigheid. De communicatie gaan momenteel in 3 talen, Nederlands, Braziliaans en Engels. Morgen wordt het hout voor het huis gebracht en wordt opgeslagen in de kerk om meenemen te voorkomen. Het was een relaxed daggie.

De Tuin.

We hadden gedacht dat na de regenachtige zondag grote delen van de tuin zouden zijn weggespoeld, maar het viel mee, alleen had pater Pedro verteld dat de metselaars voor de bedden de onderste rij hadden gemetseld, maar zoals alles gaat in Brazilië, alles is een verrassing, je weet maar nooit, was ook dit het geval. Ook zou er grond gestort zijn voor de tuin en ook dat was niet het geval. Aangezien Huub de hele ochtend aan het stadten was, wisten we niet precies wat nou afgesproken was, we zouden wel zien. En ja hoor rond de klok van 10 kwam er een vrachtwagen aan, maar er zat zand op de auto en geen potgrond. De prijs van het zand was omgerekend  70 euro. We hebben het zand laten storten. We zouden wel weer zien. Ook onze chef specie “Nao”, die afgelopen week een paar dagen voor ons gewerkt had en afgelopen vrijdag zijn loon had ontvangen was in geen velden of wegen te zien, zelfs zijn vrouw wist niet waar hij uithing. (hij had een loon ontvangen van omgerekend ongeveer 40 euro) We wachtten weer af. Ook moesten we wachten tot we werden opgehaald en uit verveling gingen we maar in de zon zitten J, ook Ron verveelde zich en zat met de schop te spelen, op zich niets mis mee maar je moet niet ergens je vinger insteken waar die eigenlijk niet in past wat vervolgens resulteerde in het vastzitten van de vinger, maar uiteindelijke lukte het toch om de vinger te bevrijden. Na de lunch en de siësta gingen we terug en ja hoor de 2e auto met de juiste grond, zoals we dachten, kwam er aan, maar het was toch weer niet de juiste grond. Ook kregen we vandaag veel hulp van de plaatselijke bevolking. Al met al hebben we toch veel kunnen doen, uitgraven van een ander bed, daar moet de kruidentuin komen en het volstorten van de eerste 4 bedden. Morgen weer een nieuwe dag.

Kinderopvang

De tekeningen, onderwaterwereld en natuur dingen, waaronder vlinders rupsen ed. zijn uitgezet op de muren in het kinderverblijf en die kunnen morgen worden ingeschilderd in vele kleuren. “s Middag kon er niet mee worden doorgegaan omdat er teveel kinderen kwamen die geëntertaind wilden worden.  Marja was opzichter en moest de kinderen in de gaten houden zodat niet alles werd meegenomen naar huis. Rondom de kerk, die naast het kinderverblijf staat en waar de kinderen spelen wordt er door de aannemer een mooi pad aangelegd.

Na het avondeten wordt er door Vince, Thara, Marja, Jeanet, Amaya weer kleding uitgezocht wat naar 10 gezinnen gaat in de wijk van pater Pedro en waar wij de tuin aan het aanleggen zijn. Het is een hele uitzoekerij.

Morgen worden er filmopnames gemaakt i.v.m. met Bruce, wordt vervolgd…………….

Om ook nog even terug te komen op de vraag over de muggenbulten, nou die hebben we zeker, sommige onder ons hebben er wel meer dan 30.

Ps. Pa, ma en broer, wat is jullie schoenmaat voor de Haviana’s (Jorien).

Dagbericht 11

Dinsdag 23 juli

Verslag door Amaya en Valerie

Hallo Lieve volgers,

Na een dag zonder directe blog, hopen we dat dit wel direct bezorgd kan worden, zodat iedereen bij  het ontbijt kan genieten van de Vamoskrant. Hier is de wereld heel ver weg, is er al een engels prins(es)je?

Vanochtend zijn we door de wekker heen geslapen en gelukkig toch op tijd bij het ontbijt (Huub heeft helaas geen snooze-knop). Daar hoorden we dat we vandaag wereldberoemd zouden worden in de hele regio. De bouw en kinderopvang zouden gefilmd worden door de plaatselijke WOS. Het was best bizar om met het uitstappen uit het busje gefilmd te worden. Sommige genoten ervan en wilden per sé hun sixpack in beeld (niet huub), anderen konden niet snel genoeg weg zijn.

Vandaag waren de groepen niet helemaal gevuld zoals normaal, er waren VIVAers bij, en Brenda, Valerie en Peet pleegden overspel bij de bouw (vluchtpoging voor de camera).
In de kinderopvang werd getekend en geschilderd, terwijl de anderen de kinderen zoet hielden. ’s ochtends lukte dat behoorlijk goed, ’s middags leek het wel een kippenhok met 60 kippen, sommige met sterk ontwikkeld haantjesgedrag. Het werd zo erg dat al het speelgoed opgeruimd moest worden, omdat het gegooid en kapotgemaakt werd. Het leuke was wel dat de kinderen die bleven gezellig met ons verstoppertje speelden, annemaria koekoek en tikkertje deden (er was nu toch ruimte zat). Ook is de kast geleverd om de spullen te bewaren, dus morgen loopt het vast beter. Dan hebben we ook een druk programma: ’s ochtends spelletjes voor de jongens, ’s middags beauty voor de meisjes. Hier horen jullie nog wel van.

In de tuin was weinig verrassends, Huub speelde opzichter, bakken werden gemetseld en er werd zwart zand geleverd. (pater Pedro is met moeite overtuigd dat in zand geen plantjes groeien). Op dit moment zijn er bijna 14 van de 18 bakken klaar (gemetseld) en het begint op te schieten (er waren al plannen voor een coctailbar en feestjes in de laatste week.)

Bij het bouwteam was vanochtend een ware intocht: de cameraploeg rende de heuvel op om maar een mooi shot te maken van de kruiwagens die naar boven kwamen. De bouwploeg zou nog interviews geven, maar ze hadden het zo druk dat Hugo dit maar heeft afgehandeld. Meer mensen konden er ook niet in beeld…. Volgens Theo was het ook wel anders werken met een camera in zijn snuit. Tim genoot er van, had zelfs reclame voor Vamos op zijn rug gezet, maar niemand wilde het filmen… De betonnen bovenrand is af, dit is om de dansende muren vast te zetten. Onze Biggie, niemand weet waar hij vandaan komt (uit Brazil waarschijnlijk) heeft zich weer uit de naad gewerkt. Morgen hoopt de bouwploeg, nu met Peet maar zonder Theo, de dakpunten erop te zetten. Er is een maar: het hout wordt ‘morgen’ geleverd. Ze hopen dat ‘morgen’ voor donderdag is, anders komen ze in tijdsnood.

Zowel de kinderopvang als de bouw hadden ruzie met de chauffeur: we hebben te lang, te hard doorgewerkt, en hij moest wachten.

Het zal vandaag bij een vrij kort verslag blijven, we beginnen zo aan een feestavond met Viva (eigenlijk 10 minuten geleden al… Brazillianen kennen geen haast…). Hier horen jullie later vast meer over. Of juist niet. Ze beloven in ieder geval een kennismaking met de Braziliaanse dans en muziek. May is vannacht alvast begonnen met oefenen.

Heel veel lieve groetjes aan onze lieve familie die ons steeds volgt (en lieve berichtjes stuurt). Natuurlijk ook aan alle andere lezers,

Knuffel en liefs
Amaya en Valerie

PS: het spijt ons dat er alleen foto’s van de kinderopvang bij staan, de rest van de foto’s was op dit moment nog niet geupload.

Stiekem berichtje

Beste iedereen,

Huub heeft net het dagboek voorgelezen, dus het is nu veilig om dit berichtje op de site te zetten. Morgen (25 juli) wordt Brenda 20 jaar, en ze zal het vast leuk vinden als er “af en toe” een felicitatie via het gastenboek komt… Maak Huub lekker gek van al die berichtjes!

Vanavond komt er uiteraard weer gewoon een dagverslag…

 

 

 

Dagbericht 12

Woensdag 24 juli

Verslag door Annick en Jorien

Bom dia allemaal!

Na het viva feestje van gisteravond, hadden de meeste vanmorgen moeite met opstaan. Er waren veel verzoekjes geweest om vanaf morgen een snooze wekker langs de deuren te laten gaan. Dus vanaf morgen kunnen we een half uurtje langer blijven liggen. Wij werden om 8 uur verwacht bij ETER, de school van de viva studenten. Hier kregen wij uitleg over de ecologische studie en een rondleiding door hun groente tuin. Daarna was het tijd om naar de projecten te gaan, waar vandaag weer veel gebeurd is.

Vandaag was de eerste themadag bij de kinderopvang, ’s ochtends sporten met de jongens en ’s middags make-up tijd voor de meiden. Silvia en Eliane van de Viva groep waren er vandaag de hele dag bij om te helpen. De jongens wilden graag gaan voetballen. Wij mochten gebruik maken van het voetbalveld van de basisschool in onze wijk. Als dank hebben wij de school nog twee voetballen gegeven. Het was leuk dat er bij deze ochtend ook andere kinderen aanwezig waren. Het voetballen verliep zonder problemen en ze vonden het een succes. Als dank voor de twee voetballen kregen we een rondleiding door de groente tuin van deze school. Deze wordt door de kinderen onderhouden en ze zijn erg creatief met het maken van plantenbakken.
’s Middags konden de meiden zich lekker laten op tutten. We hadden verschillende tafeltjes zoals: haren doen, lipgloss, oog make-up, nagels lakken. Terwijl wij met de meisjes aan het tutten waren, kwamen er verslaggevers van de lokale krant langs voor wat foto’s en een interview met Jeanet. Aan het einde van de dag kregen alle meiden een nagellakje mee naar huis. De eerste themadag was een groot succes in de buurt.

Ook in de bouw hebben ze vandaag niet stilgezeten. Alle buiten muren staan en zijn afgemetseld, ook de tuitgevels. Morgen gaan zij de tussenmuur afmaken, hier komt het houtwerk voor het dak op te liggen. Brenda heeft de stopcontacten ingehakt en afgesmeerd met specie. Amanhã (morgen) wordt het hout en de duizend dakpannen bij de kerk geleverd. Dit wordt later beetje bij beetje naar het huis gebracht, omdat anders alles weg is. Peet heeft vandaag even twee keer diep in de put gezeten. Hij was namelijk zakputten aan het metselen.

In de tuin is er vandaag ook veel werk verricht. Zij hebben de 2 bedden van de kruidentuin afgemaakt, dus de kruidentuin is nu klaar. Ook zijn de eerste twee bedden van de grote tuin klaar, er moeten nog wel 12 bedden klaar worden gemaakt. Al het zand dat zij gekregen hadden is nu afgevlakt. Er moeten nog om precies te zijn 298 stenen worden gemetseld voor de bedden. Morgen gaan ze beginnen met het bouwen van een kast voor de materialen. Deze komen dan goed beschermd en droog te staan.

Aangezien iedereen vandaag erg moe was, was er vanavond geen avondprogramma en mocht iedereen zijn eigen avond gaan invullen. De meesten doken dus vroeg hun bedje in. Uiteraard was voor de bar nog wel geopend voor de gene die nog wat wilden blijven drinken.

Veel liefs en abraço’s van ons uit Brazilië.

Annick en Jorien.

P.S. Aan de volgers van Annick: Ik vind het leuk om jullie berichtjes uit het gastenboek te ontvangen! Heeeel veel liefs en kusjes aan iedereen!

P.S. Aan de volgers van Jorien: Ik hoop dat ik schoenen kan vinden in jouw grote maat paps! Groetjes aan iedereen thuis.

Dagbericht 13

Donderdag 25 juli

Verslag door Evianne en Rowie

Beste thuisblijvers,

Vandaag om 6:00 uur gewekt door het mooie gezang van Huub, die probeerde een Portugees verjaardagslied voor Brenda te zingen. Sinds vandaag is de snooze knop ingesteld, waardoor Huub in herhaling trad om 6:30 uur. Bij het ontbijt hebben we natuurlijk gezongen voor de 20e verjaardag van Brenda.

In de kinderopvang werd ’s ochtends door een aantal mensen verder geschilderd aan de tekeningen in de opvang en de rest heeft de kinderen geëntertaind. Het was vanochtend niet zo heel erg druk, waardoor de kinderen nu de ruimte kregen om volledig los te gaan. Zo is er een jongetje in de speelgoed tas gestopt en door de kerk heen gesjeesd. Ook zijn er diverse klapspelletjes uitgelegd aan de Hollanders die het eerst toch niet begrepen! Maar nu leren we ze zelfs weer aan de VIVA-groep. Verder was er ’s middags in de kinderopvang een koor. We zijn gezegend door de kinderen, maar daarnaast ook volledig uitgelachen om onze dansjes.

De schilderingen in de kinderopvang worden steeds vrolijker door alle kleuren. Lida was zelfs zo enthousiast bezig met de tekeningen dat een pot verf over haar haar en t-shirt heen heeft laten vallen, ook hier moesten de kinderen erg om lachen!

In de tuin hadden we vandaag een uitzendkracht van het kindertehuis. Evianne stond vandaag onder leiding van haar grote broertje Ron. ’s Ochtends hebben we een aantal bakken gevuld met grond. Verder konden we nog niet veel doen, omdat de stenen voor de overige bedden nog niet geleverd waren. Gelukkig zijn deze ’s middags wel geleverd, waardoor we de overige bedden allemaal af konden metselen. De dames die ons altijd goed verzorgen tijdens het werk, waren vandaag de hele dag druk bezig met het maken van een enorme pan soep. Één keer in de maand krijgen alle kinderen en moeders uit de omgeving, dit zijn 450 kinderen + moeders, een goed gevulde soep. Hierbij worden ook de kinderen gemeten en gewogen. Als er over een tijdje in onze groentetuin geoogst kan worden, kan hier soep van gemaakt worden.

De bouw heeft vandaag het hoogste punt bereikt! Alle muren zijn gemetseld en gestukadoord  tot aan het dak. Daarna konden Buurman en Buurman (Tim en Vince) de vlag hijsen op het hoogste punt. Ook de bouw had vandaag een uitzendkracht, Thara. Onze chef Specie, Biggy, heeft vandaag een cursus voor metselaar van Peet en Theo aangeboden gekregen, omdat hij altijd zo hard werkt. Daarnaast heeft Biggy aangegeven dat hij Faciebookie heeft, maar eigenlijk helemaal niet kan schrijven of tellen.

Naast al dat harde werken is er soms ook even tijd nodig om te relaxen. De dames hebben tijdens de siësta heerlijk in het zonnetje gezeten. Want jaja lieve thuisblijvers, niet alleen in Nederland is het mooi weer, maar wij genieten hier ook heerlijk van het zonnetje!

Toen wij terug kwamen uit onze projecten stond pater Gabriël ons al op te wachten. Hij was na ons verblijf in Garanhuns gebleven en is speciaal voor Brenda haar verjaardag terug gekomen naar Campina Grande. De rest van de dagen zal hij bij ons blijven en gezellig met ons mee terug naar Nederland vliegen.

’s Avonds hebben we de verjaardag van Brenda gevierd samen met de VIVA-groep en natuurlijk Pater Gabriël. Brenda heeft een aantal cadeautjes gehad van de Vamos en VIVA-groep. Dit is Brenda haar eerste verjaardag geweest die zij in de winter gevierd heeft.

Groetjes Rowie en Evianne

P.s. Papa, als je dit leest zal het waarschijnlijk al de 26e zijn, dus pap gefeliciteerd met je verjaardag!!!! Xxxx Evianne

Dagbericht 14

Vrijdag 26 juli

Verslag door Thara en Ron

Môggûh thuisblijvertjes!!!

Deze dag begon extra zwaar. Niet omdat het verjaardagsfeest van Brenda zo heftig was, niet omdat Huub ons weer (zo vroeg) wakker maakte met zijn mooie, bulderende stem maar omdat we wisten dat vandaag iedereen bij de Zwarte Cross is, behalve wij (Ron en Thara). Gelukkig hebben we er het beste van gemaakt en er een kleine Zwarte Cross van gemaakt in Brazilië. Dit lees je later terug in het verslag. Eerst moesten we een ander probleem oplossen. Een van de heren heeft antiwallen crème nodig en dit is dus nergens te vinden in Brazilië. Bestaat er de mogelijkheid om een potje op te sturen vanuit Nederland???

De dames van het kindertehuis hebben vanochtend weer hard gewerkt. Er is veel en lekker geverfd. De dames werden door dat verven bijna high van de terpentine. De kunstwerken die vandaag gemaakt zijn, zijn een rups door Annick, een dolfijn door Evianne, Rowie heeft een rode onderbroek geverfd en verder zijn er veel bloemen en vogels geverfd. Jeanie Geanie Geane (haar naam was nogal moeilijk voor ons als Hollanders), lid van de VIVA-groep, heeft allemaal hartjes geverfd die erg mooi waren in onze ogen zodat de namen van alle kinderen erin geschilderd kunnen worden. Lida heeft daarnaast vandaag de pot verf bijgevuld die ze gister over haarzelf heen gegooid heeft. Ook heeft ze een tweede poging gedaan om de verf dit keer op de muur te krijgen in plaats van over haarzelf. Er is nog meer gebeurt in het steeds mooier wordende kindertehuis. Zo was Jeanet vandaag de sleutel van de kast met speelgoed vergeten. Hierdoor waren er minder kinderen dus we twijfelen of de sleutel met opzet is vergeten of per ongeluk. Ondanks dit “foutje” heeft Jeanet ook haar EHBO kunsten bij een van de kinderen uit kunnen voeren. Een kind had namelijk een frisbee tegen z’n hoofd aangekregen. Na een pleister en een knuffel maakt het slachtoffer het naar omstandigheden goed.

In de bouw is er ook het een en ander gebeurd. Alle vloeren en muren zijn inmiddels recht en gelijk gemaakt. Ook de kozijnen zitten nu helemaal op z’n plaats. Het dak wordt op maat gemaakt zodat als het goed is de dakpannen maandag erop gelegen kunnen worden. Maar je weet nooit of dat echt gebeuren zal, omdat we nu eenmaal in Brazilië zitten en de plannen tien keer per uur veranderen. Daarnaast worden de dakpannen maandag pas geleverd dus dat maak het extra spannend. Tim heeft vandaag heel hard z’n hoofd gestoten en heeft hierbij het halve Haagse woordenboek opgenoemd en zelfs onze lieve Heer erbij gehaald. Om weer tot rust te komen heeft Tim tot een uur of 5 in de jacuzzi gezeten. Ook wordt Wim van Mierlo gemist dit jaar in de bouw vanwege zijn dagelijkse bouwmop, alhoewel… Een paar dagen geleden werd er toch tijdens de middag een discussie gevoerd over een muggenmelk emmertje. Iemand vroeg om muggenmelk en vervolgens werd er gevraagd waar dat vandaan komt??? Je kunt een mug namelijk niet melken omdat er geen emmer onder een mug past, behalve als je een….

De hortacrew is vandaag met de MOF van Gabriël (zijn auto waar al 241.000 km!!! mee is gereden) naar de tuin gebracht. Het ritje is normaal al een safaritour maar met de MOF van Gabriël is dit zo’n 10x erger. Zo zagen we tijdens de extra heftige safaritour een motor met twee mensen erop en tussen die twee mensen zat een geit. Dit leek ons heel erg onverantwoord omdat de geit geen helm op had! Aangekomen na onze wilde rit, ging de crew weer hard aan het werk. Bij de omheining van de tuin is vandaag de laatste laag stenen gemetseld zodat maandag de omheining afgemaakt kan worden met gaas. Verder is er een fundering voor het tuinhuisje aangelegd zodat Theo maandag kan beginnen met het opzetten van het tuinhuisje (oftewel de cocktailbar). Om al onze vrienden bij te staan die zonder ons toch een minder leuk feest hebben bij de Zwarte  Cross, hebben wij de hele dag in Zwarte Cross stijl gewerkt. De hele dag heeft er snoeihard alleen maar Jovink, Normaal, BZB, WC Experience en Guus Meeuwis door de radio geklonken. Daarnaast hebben Marja en May hebben heel de dag in de modder gezeten (perspotjes gemaakt). Huub en Joke hebben vandaag niet de hark gebruikt voor het aanharken van de bakken, maar alles met hun handen gedaan. Zelfs ons voer tijdens het bakkie doen was aangepast aan Zwarte Cross stijl. Zo kregen we “broodjes ouwe BBQ” die erg in de smaak vielen bij de Zwarte Crosser Ron.

Helaas moest de crossradio vandaag een half uurtje uit, maar gelukkig wel voor een goed doel. Studenten van de ETER Agro ecologie afdeling kwamen langs om uitleg te krijgen door Huub (met vertaling van Hugo) hoe wij de tuin aangelegd hebben. Al die boerenmuziek heeft bij Marja een hoop inspiratie gebracht. Ze heeft van een ouwe PETfles een gieter gemaakt door er gaatjes in te boren. Een echte Braziliaanse én Zwarte Cross proof uitvinding! Het resultaat van vandaag is dat alle bakken af zijn en op twee na allemaal gevuld met grond zijn. Er zijn tien planken perspotjes gemaakt waar maandag de eerste plantjes uit zullen ontkiemen. Na een dag lang en “hard” werken, zijn we opgeschoten en hebben we één ding geleerd: de muziek die op de Zwarte Cross wordt gespeeld, valt niet bij iedereen (lees: iedereen NIET behalve Ron en Thara) in de smaak.

’s Middags werd er in het gebouw bij de groentetuin kleding uitgedeeld aan de tien armste gezinnen van de gemeenschap. Deze zijn op uitnodiging van Pater Pedro gekomen. Ze hebben geprobeerd een paar liedjes boven de Zwarte Cross muziek uit te zingen en daarna heeft het kindertehuis team de zakken met geselecteerde kleding uitgedeeld.

We hebben vanavond een programma vrije avond dus er zijn zat andere dingen te doen: Chinezen, tas inpakken voor het weekendje weg, kamer opruimen, een sociaal biertje drinken en de dagboekenbijwerken. Een traditie willen we sowieso meenemen naar Nederland: vrijdag is visdag.

Dit was het weer voor vandaag. We hopen dat het keihard regent tijdens de cross. Dit maakt het alleen maar mooier weet Ron uit ervaring. Morgen een mooie dag met de Golden Earing, BZB, WC Experience en Die Almraketen op de Cross en wij gaan dit weekend naar Monteiro toe. We zullen een biertje op jullie drinken terwijl we aan het zwembad liggen.

De mazzels en aantal modderige abraço’s van Ron en Thara.

PS. In Brazilië is het elke dag Zwarte Cross op de weg. We hebben al een paar raceklasses gezien hier:

Zwaargewichtklasse

 

 

 

 

 

Specialklasse

 

 

 

 

 

 

Oldtimer klasse

 

 

 

 

 

 

 

Weekendje weg

Op dit moment is de Vamosgroep in Monteiro. In Monteiro kan de website niet worden bijgewerkt en daarom zal op z’n vroegst zondagavond laat (Braziliaanse tijd) de site weer worden bijgewerkt. Wij zijn een lekker weekendje weg, Havajana’s kopen voor het volledige thuisfront, uitrusten bij het zwembad, en bijkleuren waar nodig! Maandagochtend (Nederlandse tijd) kan iedereen weer de belevenissen van dit weekend lezen.

Tot maandag! Webmaster van Vamos.

Dagbericht 15

Zaterdag 27 juli

Verslag door Brenda en Jeanet

Hoi Vamos fans!

De dag begon natuurlijk weer om 06.00 uur met een ‘Bom dia’ van Huub. Om 07.00 uur weer aan het ontbijt wat zoals gewoonlijk weer uitliep. Daarvoor hadden we al onze spullen moeten pakken, omdat een weekendje weg gaan naar Monteiro. Na de laatste informatie van Huub over het schema en de kokkinnen verast met een pakketje kleding, was het tijd om naar de bus te gaan. Toen we allemaal in de bus zaten, kwamen de mannen erachter dat ze hun liefdadig biertje miste en toch snel even terug zijn gegaan om de drank voorraad in de achterbak te gooien. Toen we gesetteld waren in de bus hoorde we een raar maar ook heel erg irritant piepje. De bus chauffeur had ons beloofd dat het zou stoppen als we gingen rijden, maar nee hoor het piepje bleef! Sommige mensen werden er zo gek van dat ze zelf ook het piepje gingen nadoen. Na een halfuur waren ze er klaar mee, en gooide Ron zijn kennis van elektriciteit in de strijd en na 5 minuten was het stil in de bus, geen piepje. Hij had gewoon een draad los getrokken, maar wist niet welke, maar gelukkig reed de bus nog. Op een gegeven moment moesten we een inham in, omdat de bus gewogen moest worden. Gelukkig waren we niet te zwaar, dat is ook logisch door al dat harde werken, haha! Omdat iedereen toch nog aardig moe was van een week werken, lag merendeels te slapen.

Toen we in Monteiro aankwamen, reden we gelijk door naar de kerk. Daar stapten we allemaal uit en konden we lekker gaan shoppen in de bazar. De Havaianas-jacht was geopend! Algauw zijn er heel veel gescoord, maar nog niet iedereen was tevreden. Om 12 uur moesten we allemaal bij de pastorie zijn om daar te gaan lunchen. De pastoor Marcus heeft ons verwelkomd en vond het heel gezellig dat we kwamen eten. Nadat we de cadeautjes aan de kokkinnen hebben gegeven, reden we naar Pousada dos Poema’s, onze verblijfplaats. Nadat de kamers verdeelt waren, kon er nog geshopt of gezwommen of siësta gehouden worden. Degene die opnieuw gingen shoppen hadden weer wat andere leuke spulletjes gekocht. Marja, Jokie (Braziliaanse naam), Thara en Brenda gingen op hangmatten-jacht. Wij kwamen aan bij een kraampje waar ze de hangmatten verkochten die we heel graag wilde hebben. We waren niet eens met de prijs en gingen dus afdingen. Met al onze charmes en onze waardeloze Portugese woordjes probeerden we een korting te krijgen van 15 Reals. Maar ja, dat was niet zo makkelijk als we dachten. Met veel tekeningen te maken over het bedrag, hadden we toch nog een kleine korting van 5 Reals gekregen, wat natuurlijk niet veel is, maar beter iets dan niets. Om 4 uur gingen we op ‘high tea’ bij Ana Alice, de Braziliaanse dochter van Jeanet. Daarna gingen sommige nog even de stad in om de Havaianas-jacht te hervatten. Andere gingen terug naar Pousada de Poema’s om even lekker te zwemmen en uit te rusten.

Om 18.00 gingen we tegenover de Pousada diner eten, wat bestond uit soep en brood en als toetje hadden we cake. Om 19.00 gingen we richting de kerk om daar de viering mee te maken, waarin Huub en Gabriël voorgingen samen met pastoor Marcus. En natuurlijk moesten wij aan het einde onze welbekende liedjes zingen. Toen we aan het einde van de viering kwamen werd Brenda naar voren geroepen. Daar werd haar verjaardag dunnetjes over gedaan. Leuk hoor al die belangstelling! Na de viering reden we terug naar de Pousada, waren we aan de overkant een ontmoeting hadden met sommige studenten die we vanuit Nederland ondersteunen. Na het feestje was er nog een after party bij de Pousada. Daarna zijn we allemaal lekker naar bed gegaan. Dat was zaterdag 27 juli!

Groetjes,
Brenda en Jeanet
Brenda: ik vind het jammer om weer naar huis te gaan volgende week, maar daar tegenover staat wel dat ik jullie allemaal weer mag zien en knuffelen! Voor nu geef ik mijn paps en mams alvast een dikke knuffels en één zoen (Braziliaanse manier) en natuurlijk ook aan me broers en al mijn lieve vrienden.

Jeanet: hallo lieve thuisblijvers. Ik heb het hier vreselijk goed naar mijn zin, maar mis jullie ook hoor. Heerlijk zo’n weekendje weg van de werkplek. Joop laat je ma af en toe de dag verslagen lezen? Vindt ze vast heel leuk. Dikke kus voor iedereen en een hele speciale voor Joop.

Dagbericht 16

Zondag 28 juli

Verslag door Lida en Joke

Hallo thuisfront,

Zaterdagnacht om 00:30 naar bed, in de kamer hangt een tv, zijn we de afgelopen weken niet gewend, goh zegt Peet, een tv, zullen we ff Pauw en Witteman kijken…………..

Na een heerlijke lange nacht slapen (we mochten uitslapen van Huub) in een droog bed stonden we op met een heerlijk zonnetje. We misten wel de Bom Dia van Huub. We moesten om de beurt ontbijten vanwege het kleine aantal ontbijttafeltjes. Sommigen van ons namen nog ff lekker een duik in het zwembad. Nadat iedereen ontbeten had gingen we op pad voor diverse bezoeken.

Eerst gingen we op bezoek bij Rafaël, een jongen die gesponsord wordt door de Jozefschool uit Schipluiden. We hebben daar het cadeau van de Jozefschool overhandigd.

Daarna zijn we naar het weeshuis gegaan. Pater Gabriël heeft verteld over hoe het weeshuis ontstaan is. Het zag er erg mooi uit. We hebben daar een voetbal en een groot mikadospel en diverse kleine speeltjes gegeven. Hierna zijn we naar het schooltje van Fatima geweest. Zij wordt gesponsord door Stichting Voortzetting.

Toen was het tijd voor de lunch, we hebben bij Fatima thuis gegeten. Het was weer overdadig. Als laatste zijn we naar Magna gereden, waar we een aantal een koffers hebben afgegeven en een lied hebben gezongen voor haar dochter Nel. Die is vandaag jarig, maar is bij Bram in Nederland. Voor sommigen was dit een feest van herkenning, maar voor de meesten waren dit nieuwe ontmoetingen.

Eindelijk vertrokken we toen uit Monteiro. In de bus was het vrij rustig, omdat er bij de lunch van Fatima caiparinha werd geserveerd waar veel pitu in zat. Bij aankomst in Campina Grande stonden de schoenen gepoetst en schoongemaakt in de keuken, dit waarschijnlijk naar aanleiding van de kleding die we afgelopen vrijdag hadden gegeven aan de kooksters. Ook de kamers waren weer schoon en de bedden waren weer netjes opgemaakt. Op onze (Lida, Amaya, May en Valerie) kamer is het nog steeds zeer rustgevend, vanwege het gedrup uit de waterleiding onder de wasbak. Maar we houden dit nog wel even vol. Het duurde even voordat we ons avondeten hadden, omdat niemand de weg naar de pizzaboer wist. Uiteindelijk hebben we Pater Christiano uit het klooster geplukt, die wist waar we pizza’s konden halen. Ook dit keer waren ze weer heerlijk.

De uiteindelijke score van Havaiana’s van dit weekend is 35 paar, maar sommigen zijn nog niet helemaal klaar met de inkoop van Havaiana’s, dus wordt vervolgd… Morgen gaan we allemaal weer vol goede moed aan de arbeid, behalve Peet, want die gaat weer eens een ochtendje shoppen.
Groeten, Lida en Joke

P.S. Lieve pap en mam, ik wil chinees eten als ik thuiskom. Ik heb mijn haar gelukkig niet echt geverfd, het is er alweer uit. Lucas, ik hoop dat je een leuke tijd hebt gehad in Lelystad. J Ik mis je wel hoor… Veel liefs en een kus, Lida

Ps. Paul, van harte gefeliciteerd met je verjaardag, (30) maak er een gezellige dag van, van pa en ma. Sanne, goed zeg dat je weer een badje verder bent en Jack, leuk dat je zo trots bent op opa en oma in Brazilië. Ook veel groetjes aan Astrid en Joost, Paul en Coriene en Evelien en Piet en aan de vele volgers van ons. Veel liefs xxxxxxxxx 😉

Dagbericht 17

Maandag 29 juli

Verslag door Vince en Marja

Lieve thuisblijvers,

Na een heerlijk weekendje relaxen en bijkomen in de zon met ons helder blauwe zwembad, was het voor Theo en Marja weer een bijzonder weekend omdat ze na 3 jaar hun petekind Jacqueline weer konden zien. Helaas het is weer maandag  en dat betekende dus hard werken om onze projecten voor woensdag middag af te krijgen. Na het heerlijke ontbijt was het voor iedereen weer tijd om in de bus te stappen of met de luxewagens naar hun projecten te gaan, om daar weer met nieuwe energie aan het werk te gaan. Helaas liggen de projecten niet naast elkaar en als wij naar onze projecten rijden zien wij vanaf een afstand het tuinproject liggen. Vandaag bestond de Vamosgroep uit meer Vamosleden: Luc, Alwin en Daan (Vamos 2011) uit Nederland kwamen vandaag bij ons op bezoek om hun projecten van de vorige jaren te bekijken en eventueel ons een helpende hand te bieden bij onze projecten.

Het bouwteam begon deze dag met veel enthousiasme om aan het einde van deze dag klaar te kunnen zijn met het dak-skelet wat nodig was om de dakpannen te kunnen leggen. Dit waren er niet weinig, wel 3000 dakpannen moeten er nog gelegd worden voor Woensdag 5 uur. Dit om ervoor te zorgen dat de eigenaressen van het huis samen met der dochter droog in der nieuwe huis kan wonen. Verder zijn we begonnen met het metselen van de deuren, Brenda, Thara, Valarie, Theo, Tim, Vince, Daan en Alwin gingen verder met het uitzetten van de maten voor het dak skelet, zoals je leest werken er veel mensen mee maar Peet niet want die was weer gezellig aan het winkelen. Hopelijk heeft Peet samen met Hugo de juiste spullen gekocht zodat hij morgen samen met Eliane en Silvia, de dames van Viva groep 3 aan het werk kan om de elektriciteit aan te leggen, zodat we geen stroom meer hoeven te lenen van de buurman. Daarnaast is het hele bouwteam druk in de weer om het dak af te krijgen maar nemen zij wel even de tijd voor een lekkere koffiepauze om toch nog even te genieten van de laatste paar dagen in Brazilië. De Brazilianen die de koffie verzorgen zijn zeer onder de indruk van onze werkzaamheden en nemen regelmatig foto’s, alsof we een stel apen zijn in een dierentuin.

De hortacrew heeft deze ochtend de laatste bakken gevuld met aarde en de paden verhoogt zodat je makkelijk langs de bakken kan lopen.Verder hebben ze ook niet stil gezeten en hebben ze het gaas geplaatst van de omheining.

Daarnaast zijn de eerste perspotje die vrijdag met zaadjes zijn gevuld nu al omhoog. Peet heeft het tuinteam versterkt door een elektrische pomp aan te brengen om makkelijk water onder uit het zaaltje te krijgen zodat dit weer gebruikt kan worden om de tuinbakken water te kunnen geven. Het einde van de tuin begint ook in zicht te komen, het frame van de deur is ook geplaatst en het is nu afwachten wanneer de deur erin gehangen wordt. Huub heeft deze middag heeft samen met Hugo een regenton voor de tuin gekocht.

Annick, Evianne, Amaya, Lida, Marja en 2 dames van de nieuwe Viva groep 3 hebben deze ochtend weer hard gewerkt om deze dag alle muurschilderingen af te krijgen. Jeanet heeft met de rest van de dames de kinderen vermaakt in de kerk, zoals met kleuren, tikkertje spelen en van scoubidou touwtjes hebben ze armbandjes kunnen maken. Tijdens de koffiepauze hebben we weer zeer genoten van allerlei lekkernij dat ons aangeboden werd door de gemeenschap (We gaan met ze alle op water en brood als we weer in Nederland zijn hahaha). Vanmiddag hadden we weer wat beleefd, want we hebben een paar doerakken buiten de deur gezet maar die kwamen weer via de ramen binnen hahaha. Vanmiddag is het harde werk van alle dames beloond, want de muurschilderingen zijn klaar! Het pad rond de kerk en het gebouw begint er steeds mooier uit te zien want er worden mooie leistenen gelegd en het gebouw naast de kerk heeft een verfbeurt gehad.

Dit was het weer voor vandaag hopelijk hebben jullie weer genoten van onze belevenissen en ervaringen groetjes van Marja en Vince.

Marja PS:

Hoi lieve familie, bedankt voor je leuke berichten dat doet ons goed. We missen jullie wel nog een paar nachtjes slapen dan komen we naar huis. Dikke knuffel en ambroso van ons. Liefs (O)pa (O) ma en iedereen die ons volgt. Ps de havaianas zijn binnen.

Vince PS:

Lieve Familie bedankt door jullie leuke berichtjes, ze doen me goed en houden me op de been. Mijn inkopen zijn ook weer binnen. Groetjes aan Papa, Mama, Jet, Marz, Oma, Marcia en natuurlijke mijn lieve vriendin die ik erg mis en juist nu alle steun kan gebruiken die er is. Dikke kuss van mij!!

VISITA HOLANDESES

Een lokale TV zender (TVItararé CGcultura) is afgelopen week in de wijk Mutirão komen filmen. Hieronder het resultaat van de beroemde Hollanders.

Aan de ondertiteling wordt hard gewerkt, en zal binnenkort volgen. Tot nu toe hier de ondertitelloze reportage!

 

http://youtu.be/OfFFpBoMV3U

Dagbericht 18

Dinsdag 30 juli

Verslag door Rowie en Annick

Lieve thuisblijvers,

Vandaag brak de op een na laatste werkdag aan bij onze projecten. Vandaag moest er door iedereen weer hard worden gewerkt om de projecten zo goed mogelijk af te kunnen ronden. Dus na een stevig ontbijtje vertrok iedereen weer richting de werkplekken. Onderweg werd er uiteraard weer de horta photography- stop gehouden en er werd gezwaaid naar de tuinploeg.

Bij de bouw was het vandaag hard doorwerken om zoveel mogelijk werk nog te kunnen verrichten. Thara was overgelopen van de tuinploeg naar de bouwploeg en zo hadden ze daar weer een paar extra handen. Zij heeft het onderstel van de wasbak gebouwd, helaas was de rest van de onderdelen nog niet geleverd. Op het dak is het laatste houtwerk gedaan en zijn ze daarna begonnen met het leggen van de pannen. Dit ging aan het begin een beetje verkeerd en zo konden er enkele meters weer opnieuw worden gelegd. Vandaag is er een begin gemaakt met het aanleggen van de stroom, dit is nog niet gelukt. Dus mochten zij vandaag weer gebruik maken van de stroom van de buren. Vorige week heeft Peet een beton-vloertje gelegd, maar in al zijn enthousiasme was hij vergeten dat er nog een leiding door heen moest. Dus moest hij vandaag zijn mooie vloertje weer kapot hakken, leiding er doorheen te doen en hem vervolgens weer dicht te storten.

Bij de groentetuin hebben zij vandaag weer ‘hard’ gewerkt om de laatste dingen af te ronden. May heeft vandaag de muur gewit tot wel 1 meter hoog. Huub vond het niet hoog genoeg en deed een goede poging om hoger te witten. Helaas moest na poging 2 Carglass al worden gebeld. Ron heeft vandaag de muren van de tuinkast gemetseld. Aangezien Ron de enige was die aan het metselen was en Chef Specie alleen maar toekeek, heeft Ron Chef Specie leren metselen. Chef Specie was zo enthousiast dat de rollen op een gegeven moment werden omgedraaid en Ron uiteindelijk cement moest gaan halen. Tijdens het bakkie doen kwam het onderwerp over de anti-wallen crème weer aan bod. Bij gebrek aan beter, wordt er Braziliaanse koeienzalf aanbevolen. Het was half 12 en de ochtend shift zat er weer op. De spullen waren weer schoongemaakt, de vieze schoenen weer achter gelaten en de veiligheidsslippertjes weer aangetrokken. Het enige waar ze nog op moesten wachten was het vervoer naar huis. 30 minuten en vele telefoontjes later, zaten de arme stakkers nog te wachten. Je zou toch denken dat de pastor niet vergeten zou worden, de voicemail van Peet was zelfs ingesproken om het gebed voor te gaan. Uiteindelijk heeft de tuinploeg maar besloten om te gaan lopen, wel 100 meter. Toen kregen zij een lift aangeboden van een Braziliaan, en zijn uiteindelijk toch nog veilig thuis gekomen.

Vandaag was de Hollandse dag bij de kinderopvang, maar de kinderen hadden volgens het kinderopvang team wat opstart problemen aangezien het tot half 10 redelijk rustig was. Dus was er  genoeg tijd om de spellen voor te kunnen bereiden en de kerk te versieren met slingers en ballonnen. De ballonnen moesten uiteraard eerst nog worden opgeblazen. Jorien kwam met de vraag: ‘Hoe moet je eigenlijk een ballon opblazen?!’ Het bleek dat zij dit dus nog nooit had gedaan. De Hollandse spellen vielen goed in de smaak bij de Braziliaanse kinderen. Zij konden de volgende activiteiten doen: blik gooien, touw trekken, ezeltje prikje, ei lopen, koek happen en spijker poepen. Veel spellen bleken een grote favoriet te zijn bij de kinderen. Bij het touw trekken en het blik gooien konden de kinderen al hun energie kwijt. Dit was goed te merken aan de kinderen, want zij hebben ongeveer een uur lang touw getrokken. Nadat de hele wijk was ontwaakt en de school weer uit was, werd het steeds drukker en gezelliger. ’s Middags was de kinderopvang dicht en dus konden wij echt de puntjes op de ‘i’ gaan zetten bij onze muurschilderingen. De tekeningen werden nog met stift omlijnd, zodat het er mooi strak uitzag. De minimale vlekjes werden nog ietwat gemaskeerd. De muur was nu om door een ringetje te halen. De zalen zijn aangeveegd en vanaf morgen wordt de eerste zaal in gebruik genomen.

Doordat de tuinploeg ’s middags was vergeten hadden we geen ‘Heilig Notebook’. Gelukkig werd deze ’s avonds voorgelezen zodat we toch nog konden genieten van alle lieve berichtjes van het thuisfront. In de avond werden er hier en daar nog wat gezelschapsspelletjes gespeeld of werd er onder het genot van een lekker drankje of een sapje wat gekletst.

Dit was het weer voor vandaag. Wij gaan hier nog genieten van ons laatste weekje in Brazilië!!!

Veel liefs en abraço’s van ons!

Annick en Rowie

mededeling

Dagbericht 19 is iets vertraagd ivm het late avondprogramma van gisteren

Dagbericht 20

Donderdag 1 augustus

Verslag door Jorien en Evianne

Lieve thuisblijvers,

Vanmorgen mochten we eindelijk uitslapen!! Huub kwam om 7:00 uur ‘Bom dia’ roepen. Gisteren hebben we de overdracht van de bouw en de kinderopvang gehad, dus vanmorgen was de Horta aan de beurt. Chef Horta Ron, mocht de sleutel overdragen aan Roberto. Roberto zal de groentetuin gaan onderhouden als wij weg zijn. De groentetuin is symbolisch gezegend door Pater Gabriël met een takje dat nog even van de boom afgeknipt moest worden. Ook kregen alle vamos leden een sleutelhanger en een chocolaatje. Vervolgens gingen we door naar het centrum van Campina Grande, waar al een aantal viva leden op ons stonden te wachten. We verdeelde ons in groepjes en kregen allemaal een viva lid mee. Zij leidden ons naar de winkeltjes om alles te kopen wat we maar wilde. Natuurlijk zijn er nog meer Havaianas gekocht en nog leuke souveniertjes. Er kwamen weer tassen met spullen de bus in, want we moeten natuurlijk wel weer allemaal aan de 32 kilo komen op de terug weg.

We staan nu op 78+19=97 Havaianas, dus de honderd gaat wel lukken!

 

Om 12:00 uur gingen we weer richting São Clemente, onze verblijfplaats, waar we gingen lunchen. Na een korte siësta stapten we weer in de bus om de toeristische trekpleisters van Campina Grande te bekijken. Als eerste gingen we naar een groot terrein waar vaak festivals gehouden worden. Ten tweede gingen we naar drie beelden, een katoenplukker, een veehouder en een indiaan de drie symbolen van de stad, kijken. Deze beelden lagen aan een mooie grote rivier, genaamd ………..? Om even bij te komen gingen we naar een fitness park. Hier kon je hardlopen op een parcours of de fitness apparaten uitproberen. Daarna gingen we naar het stadsmuseum, hier hingen alle burgermeesters van de afgelopen eeuw uit Campina Grande. Ook konden we bewonderen hoe katoen geoogst en bereid werd en zagen we oude rekenmachines. Als laatst gingen we naar het nijverheidscentrum, hier waren allemaal kleine winkeltjes met handwerk koopjes. Om 17:00 uur keerden we terug naar onze casa. Vanavond gingen we allemaal in groepjes van 3 eten bij huidige en oud viva leden. We zouden om 18:00 uur opgehaald worden met de auto. Het eerste groepje vertrok rond 18:15 uur. Het laatste groepje van Theo, May en Evianne vertrok om 19:45 uur. Deze vamosleden gingen vanavond eten bij Renate van de viva groep. Zij spreekt erg goed Engels, dus de communicatie verliep goed. We hebben heerlijk gegeten en het was een enorme nette, gastvrije familie. Jorien, Lida en Marja gingen eten bij Aloeshka, ook zij hebben heerlijk gegeten, zij aten pizza. Er was ook een groep die ging eten bij Ayron. Aangezien Ayron nog nooit in zijn leven heeft gekookt, hij is inmiddels 30+, aten zij heerlijk pizza!

Pater Pedro had vanavond een feest georganiseerd voor ons! Iedereen was uitgenodigd, de (oud)viva leden, iedereen die samen gewerkt heeft met ons aan de projecten en leden van de parochie. Het begon om 20:00 uur. De grote zaal was leuk aangekleed en er was live muziek, wat het feest erg gezellig maakte. Buiten was er een groot vuur en het was gezellig druk. Pater Pedro had het erg goed verzorgt. Er was natuurlijk héél véél bollo, broodjes, vlees en allemaal andere lekker dingen. Daarnaast was er heel veel drank, waarvan wij dachten dat het nooit op zou gaan, maar halverwege de avond moest het zelfs nog bij gevuld worden. Toen de avond begonnen was, gingen pater Pedro, Pater Gabriël en Huub een ‘speech’ houden. Daarna mochten de vamosleden ook nog vertellen door de microfoon hoe ze heetten en wat hun mooiste herinnering of fijnste ervaring was van de deze reis. Dit werd natuurlijk door Hugo vertaald, want de Brazilianen spreken vrij weinig Nederlands. Toen we allemaal ons praatje hadden gedaan, mocht Huub het afsluiten. Hij schonk de gitaar, waar we de afgelopen drie weken muziek mee hebben gemaakt, aan Pater Pedro. Pater Pedro gaat een muziek groepje opzetten in de nieuwe kinderopvang. Deze gitaar is dus al een klein beginnetje en een goede stimulans om het plan ook daadwerkelijk door te zetten. Natuurlijk werd er op deze avond veel gedanst. We hebben zelfs een grote volksdans gedaan met bijna heel de zaal. We stonden in een grote cirkel. Elke man stond met een vrouw en onder de dans wisselde je steeds van partner. De danspasjes verschilde van rennen tot de Forro. Ieder dansje deed je een heel rondje, totdat je weer bij je eigen partner uitkwam, dit betekend dus dat we zo’n 50 danspartners hebben gehad. Deze partners liepen uiteen van rond de 15 jaar tot de 80 jaar, want zelfs pater Gabriël deed mee met de dans. De dans duurde zo’n half uur, waarna er nog met je eigen partner gedanst kon worden. Het is een erg gezellige afscheidsavond geworden!

Aan het begin van de reis wilde Pater Pedro graag onze schoenmaat weten. We dachten er deze avond achter te komen waarom die dit wilde weten, maar we zijn er niet achter gekomen. Dit blijft dus nog een raadsel…

Tot Zondag!

Evianne en Jorien

 

mededeling

We vertrekken nu (iedereen zit al in de bus) naar Recife. We weten niet of we daar internet hebben. Nu is er haast dus daarom zijn er geen foto’s bij onderstaand bericht.

Tot snel, de webmaster

Dagbericht 21

Vrijdag 2 augustus

Verslag door May en Ron

GEZOCHTTTTT!!

Omschrijving mogelijke dader: Getinte man of vrouw met een leeftijd tussen de 15 en 50 jaar, een lengte tussen de 1,50 m en 1,90 m, donker kroeshaar, 3 paar Havaianas rijker en een gestolen handdoek!

Was u op het tijdstip van 15:38 uur en 16:38 uur in de buurt van SKOL stoel 2 op het strand van Itamaracá en heeft u iets verdachts gezien, wilt u zich dan zo spoedig mogelijk melden in ons gastenboek of als u zich anoniem wilt melden kan dat bij meldpunt Joop.

Bij voorbaat dank,

Uw rechercheteam, te Itamaracá

Dachten we er eindelijk vanaf te zijn, begon het feest weer opnieuw. Jawel hoor daar was ie weer en dit keer nog zwaarder dan normaal door het geweldige afscheidsfeest van gisteravond, de: Bommm diaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa van onze wekker. We beginnen er bijna aan te wennen. Toen Jeanet de nieuwe labels uitgedeeld had en iedereen zijn koffer en handbagage ingepakt en wel klaar had staan kon er ontbeten worden (echter deden onze lieftallige heren dit andersom en bevinden de stressvlekken zich nog in hun nek). Na weer een heerlijk ontbijt was het tijd om afscheid te nemen van de was en keuken vrouwen. Er lagen nog twee tafels vol met kleding van de Vamosgangers die niet zijn opgehaald de afgelopen dagen en nu de rest van hun carrière in Brazilië zullen slijten (dus des te meer ruimte voor souvenirs voor u ;)).

De busreis naar Itamaracá verliep Braziliaans voorspoedig en na een plasstop en een ander soort stop waar wij nog niet mee bekend waren (iets met de accu en het niet meer kunnen starten van de bus, door een nog steeds mysterieuze oorzaak) waren we binnen vier uur bij Itamaracá. Hier hebben we een kleine stop gemaakt om te reserveren voor de lunch.

Toen kwam de klapper van de maand! We zijn naar de grootste dierentuin van Itamaracá geweest. Helaas waren de olifanten ontsnapt, de tijgers met pensioen en de pinguïns bij de bingo, maar dat mocht de pret niet drukken, want we hebben een dier gezien dat niet op Europese bodem leeft. Het is het meeste grote, zwarte, lelijkste, onopvallendste dier op aarde. Een………. Zeerund! Waarom wij het geen Zeekoe noemen, kunt u zelf opzoeken op Google translate. Wij halen het in ieder geval niet meer in ons hoofd om het hier hardop te zeggen.

Na dit spectaculaire ochtendprogramma zijn we gaan lunchen. Na de lunch was het tijd voor een stukje cultuursnuiven in Fort Orange, dit was aangenaam en er was zelfs een lichtelijk avontuurlijk en Caribisch gevoel. We hebben hier ook een groepsfoto gemaakt van alle overgebleven VAMOSgangers.

Mocht U uw kleine oogappel(s), opa, oma, vader of moeder, broer of zus hier niet tussen zien staan, wilt u dit dan zo spoedig mogelijk doorgeven via het welbekende gastenboek of voor een anoniem bericht aan meldpunt Joop. Dan kunnen wij hier kijken of er nog iets te regelen valt.

Hierna een heerlijke middag op het strand gehad en Ron en Vince hebben heerlijk genoten aan de andere kant van het water op SKOL stoel 3 en 4, na een lange zwemtocht (meer dan een kilometer). Vince en Ron hebben toen het bountyeiland verlaten voor de terugtocht (waar zij erachter kwamen dat ze 3 paar slippers, 50 reais en een gestolen handdoek armer waren (Ron, Vince en Tim)), zodat we allemaal richting het hotel konden gaan. Hier even opgefrist en daarna lekker uiteten geweest bij de plaatselijke Pizzeria.

Op het thuisfront, te Recife heeft onze wekker nog even de gastenboekberichtjes ten gehore gebracht. Hierna was het tijd voor oogjes en snaveltjes toe en slaaplekker.

Morgen nog een dagje cultuursnuiven, van het weer genieten en winkelen en dan is het toch echt tijd om terug te keren naar ons tropische Nederland. Wij kijken allemaal uit naar onze terugkomst, de patat, frikadellen, kroketten, kipnuggets, bitterballen, berenklauwen en voor Jeanet de beloofde bruine boterham met kaas en we zien jullie zondag!

 

Liefs, Ron en May

 

Ps. De Havaiana stand stond inmiddels op 97 paar, maar aangezien een mysterieuze dader ons 3 paar lichter heeft gemaakt staat de stand nu op 94. Maakt u zich dus geen zorgen dat u zonder schoeisel overblijft!

We zijn er bijna…

Beste iedereen,

Vandaag een heerlijk zonnig dagje gehad, met af en toe een buitje. We zijn naar het huis en de laatste rustplaats van Don Helder Camara geweest, en ’s middags de laatste Havaiana’s en andere souvenirs in Casa du cultura gekocht. Op dit moment zijn we aangekomen op het vliegveld. Alles verloopt volgens plan. Later een uitgebreider verslag. Tot morgen!

een slotwoord

Drie weken Brazilië hebben we afgesloten met een indrukwekkende intocht in Schipluiden. Spandoeken voorop naar de Schelp en daar de beloofde patatjes met mayonaise.
Loop ik maandagmorgen op de Keenenburgweg, wordt van de overkant geroepen: “En, hebben jullie een goede reis gehad?” “Ja hoor,” roep ik terug “we hadden maar een uurtje vertraging.” “Nee joh, ik bedoel de afgelopen drie weken.” Tja dat was ook geweldig. We hebben een goede tijd gehad. Drie mooie projecten mogen doen. De kinderopvang: drie weken kindertjes vermaken en ook nog een mooi gebouw laten bouwen en gezellige muurtekeningen gemaakt; de bouwploeg heeft een huisje opnieuw opgebouwd en er ligt weer een mooi pannendak op, elektriciteit en water opnieuw aangesloten; de tuinploeg heeft op een braak stuk terrein een grote groentetuin ingericht. Er is door de jongeren en de begeleiders hard gewerkt. Met veel voldoening kunnen we terugkijken op het realiseren van onze projecten.
Tegelijkertijd hebben we allemaal een hoop ervaringen opgedaan die we ons hele leven niet meer vergeten. Na een intensief jaar van voorbereiding zijn we een enthousiaste groep geworden die in Brazilië zijn sporen heeft achtergelaten en de Brazilianen hebben een diepe indruk in ons leven achtergelaten. De warmte en hartelijkheid waarmee we zijn ontvangen, de vele abraços die we hebben gedeeld, de ontmoetingen waren geweldig en de solidariteit zal blijvend mogen zijn.
Ik ben ongelofelijk dankbaar dat we weer een fantastische reis hebben mogen maken. Ouders en “thuisblijvers” dankjewel voor jullie vertrouwen en alle berichtjes die we tijdens de reis in het gastenboek hebben mogen ontvangen. De jongeren, ik ben trots op wat jullie in Brazilië hebben gedaan en dat je het avontuur bent aangegaan. Begeleiders dankjewel voor jullie inzet.
In 2006 toen ik samen met Joop en Toos de eerste reis naar Brazilië had gemaakt, durfde ik niet te dromen over vier mooie Vamosreizen naar Brazilië. Zoveel jongeren hebben steeds een eigen ervaring mogen opdoen en ieder draagt een schat aan bagage in zijn/haar rugzakje mee.
Ik ben enorm blij met de voortdurende glimlach van Gabriël waarmee hij ook deze vierde Vamosreis heeft ontvangen. Tja, en ik begrijp ook heel goed dat hij ons voor 2015 heeft uitgenodigd. Vamos staat al die jaren garant om zijn levensmotto waar te maken: “Zelf gelukkig zijn, is anderen gelukkig maken!!!”
Daarom wil ik ook graag alle mensen die op wat voor een manier hebben bijgedragen aan deze Vamosreis hartelijk danken. Zonder zoveel support van onze achterban zou het niet mogelijk zijn. U, jij, jullie die op wat voor manier verbonden is met Vamos.
Natuurlijk is er ook een woord van dank voor degene die in Brazilië voor ons klaar staan. De laatste jaren heeft Gabriel goede hulp van Hugo. Zijn we ook trots op het initiatief van Ayron en Ana Paula die VIVA mogelijk hebben gemaakt. Straks in januari mogen we weer een jongerengroep in Nederland verwelkomen.
Tja, deze reis van Vamos 2013 zit er dan op, maar we zijn nog lang niet klaar. Er komt nog een filmavond, waarin we verslag doen van onze activiteiten in Brasil. We gaan het verblijf van VIVA 2014 voorbereiden. Kortom: “Vamos” betekent niet voor niets: kom op, we gaan!!!

Nou ja, en dan nog één keer voor de deelnemers van Vamos 2013: BOM DIAAAAA!!!!
Muitos abraços
Shaloom en mazzeltov,
Huub.

VISITA HOLANDESES (met ondertiteling)

Een lokale TV zender (TVItararé CGcultura) is tijdens ons verblijf in de wijk Mutirão komen filmen. Hieronder het resultaat van de beroemde Hollanders. Met dank aan Hugo van den Broek zit er nu ook ondertiteling onder!

kom ook kijken bij de Filmpremiere

De Vamos 2013 groep is alweer een tijdje terug in Nederland. Natuurlijk willen we iedereen laten zien wat we in Brazilië hebben gedaan! Hoe is de tuin geworden? Hoe is de kinderopvang geworden, en hoe is uiteindelijk het huisje van de oude mevrouw geworden? Ook zijn we langs de eerdere Vamosprojecten gegaan. Hoe het daar nu mee is kunt u ook zien! Verder hebben we nog heel veel andere dingen beleeft die we graag met u willen delen! Er is daarom een film van de Vamosreis afgelopen zomer gemaakt die we graag aan iedereen die willen laten zien!

Aankomende zondag 22 september 2013 in de Hoornbloem (in den Hoorn) bent u allen van harte uitgenodigd om dit reisverslag te komen bekijken. Om 19:00 is de zaal open, en kunt u eventueel een bakje koffie bij de Hoornbloem bestellen. Om 20:00 gaat de film echt beginnen. De entree is natuurlijk gratis. Na de film is er nog gelegenheid een drankje te doen.

Pater Gabriël is uiteraard ook aanwezig om de film te komen bekijken, en zal uiteraard ook na afloop een drankje doen. Wilt u Pater Gabriël nog een handje geven voordat hij naar Brazilië gaat is dit misschien wel uw laatste kans! Natuurlijk kunt u ook met de Vamosgroep 2013 napraten onder genot van een drankje na de film. Mis het niet! Tot zondag de 22e!