Vrijdag 31 juli

 

 Door Judith & Lotte

Lieve allemaal,

Vanochtend kwam Huub al om 5 uur wekker spelen. Laatste ontbijtje in Garanhuns. Het ontbijt werd gevolgd door heel veel foto’s met het keukenpersoneel, die de afgelopen drie weken heerlijk voor ons gekookt hebben. Nadat alle foto’s waren gemaakt, stond de bus al klaar. De laatste dingen werden nog snel even ingepakt. Door de regen droegen we onze koffers naar de bus om onze tijd in Garanhuns af te sluiten. Het was in totaal zo’n vier uur rijden naar Recife. Tijdens de busreis is er véél geslapen, maar ook muziek geluisterd, gekletst en gelezen. Ook is er genoten van de prachtige Braziliaanse natuur (die we door de regenachtige ramen konden waarnemen). Toen we op de helft van onze rit waren zijn we gestopt bij een wegrestaurant. Omdat het zo hard regende (voor Braziliaanse begrippen) werden we onder parasols naar binnen begeleid. Hier heeft iedereen een broodje, cake en wat drinken gekregen. Terug in de bus was het nog twee uur rijden naar Recife. Het plan om naar het strand te gaan werd gecanceld, door de slechte weersverwachting. De bus reed ons naar het hotel, waar we hebben geluncht. Hier werd je bord gewogen, om te bepalen hoeveel geld je lunch zou kosten. Nico was de grootste eter van ons allemaal met maar liefst 730 gram aan eten! Na de lunch werd er besloten alsnog naar het strand te gaan. Iedereen trok zijn badkleding weer aan om wederom in de bus te stappen. Het strand in Brazilië is heel anders dan in Nederland. De kustlijn is enorm klein (wij waren er wel met vloed..) en er staan enorme gebouwen langs de boulevard. De oceaan was heel wild. Dit heeft vooral Lotte ondervonden toen we met de groep de zee in gingen :D. Door de stroming was er haaigevaar, hierdoor mochten we maar tot ons middel het water in. Op het strand is er nog gevolleybald, gedanst en een biertje gedronken. Om vijf uur vertrokken we met een hele lading zand terug naar het hotel. Hier heeft iedereen snel gedoucht en zich klaar gemaakt voor het diner. We hebben gegeten bij een pizzeria in de buurt. Hier kon je niet je eigen pizza kiezen, maar kreeg je willekeurige pizza stukken (je moest soms een kwartier wachten voordat je de volgende kreeg). Ondanks het vele wachten, was het heel gezellig en heeft iedereen meer dan genoeg gegeten. Terug in het hotel heeft Huub het gastenboek voorgelezen en hebben we de Vivashirts ontvangen. Na nog een drankje te hebben gedaan, is iedereen lekker gaan slapen.

 

Heel veel liefs en tot morgen!

Lotte en Judith

PS. Willen jullie een boterham met pindakaas voor me meenemen naar Schiphol? Kus, Judith

PPS. Jelle, wil je series downloaden? Je weet wel welke ;D kus Lotte

          

 

 

Donderdag 30 juli

 

 Door Marja & Wendy

Hallo allemaal,

 

De laatste dag in Garanhuns en de laatste werkdag. En eindelijk was het een mooie droooooge dag!

Zo als iedere dag om 6 uur komt Huub ons wekken, na het ontbijt was het tijd om aan het werk te gaan. De bus was vandaag op tijd, dus we konden gauw aan de gang.

 

Bij de kinderopvang hebben Esmee en Marja aan de buitenkant het kunstwerk afgedekt met het laken van Nijntje op reis wat drie weken in de eetzaal heeft gehangen, het wordt vanavond onthuld. Er waren ongeveer 25 kinderen aan het spelen, zoals touwtje springen, de lego, voetballen, loombandjes maken,  enz. De zaaltjes zijn helemaal opgeruimd voor een mooie onthulling. Er hebben er nog een hoop voor de laatste dag gezellig met de kinderen gespeeld. Je merkte dat de kinderen door hadden dat het de laatste dag was. Dit vonden ze allemaal erg jammer. Hierdoor werd er veel geknuffeld en extra veel foto’s gemaakt.

 

Bij de bouw werden de laatste puntjes op de i gezet, zodat ook hun een mooie onthulling konden hebben. Op het dak werd nog groot vamos 2015 geschilderd, zodat ze ons niet kunnen vergeten. Dit was mooi te zien ook vanaf de berg. Er zat een lekkage in het dak dat nog gerepareerd moest worden. En alle spullen moesten netjes opgeruimd worden, woonruimte vegen. En natuurlijk werd er nog heerlijk van de omgeving genoten, want hier was nog genoeg tijd voor. Aan het einde hadden we geen kleding meer over, omdat alles werd uitgedeeld aan de bewoners. Gelukkig hield wel iedereen zijn hemd nog aan.

 

‘s Middags was het tijd om de huisjes op te leveren. En de zon scheen nog gezellig met ons mee! We gingen eerst naar het huisje van Claudia en Junior. Er zat inmiddels een deur in, maar voor de rest is het huisje nog niet af. De stempels staan nog steeds in het huisje, want dit duurt drie weken. Bij hun ouwe huis, waar ze nu nog wonen. Werd het schildje overhandigd met al onze namen erop. Ook kregen ze nog wat extra speelgoed overhandigd in een koffertje door Anne voor de kinderen, kleding voor zichzelf,  enz.  Daarna naar het andere bouw project, hier waren onze twee Brazilianen nog aan het werk. En omdat we ze nog al eens gek maakte dat er bolo kwam. Kwamen we met zijn alle aangerend en riepen we BOLOOOOOOO! Ze moesten erg lachen. De wc moest nog geplaatst worden, hierbij hielp Wilthony goed als looplamp. Helaas hadden we geen steeksleutel waardoor de wc nog niet helemaal geplaatst is. Dit word verder afgemaakt door de Brazilianen: Ednilson en Naldo. Van Leviani kregen de meiden allemaal een cadeau. Hierbij werden gelijk Robina en Freek gekoppeld, want Robina kreeg een ketting met kiss en ze gaf de andere ketting met love aan Freek. Ze dacht blijkbaar dat Robina en Freek toch echt een stel waren. Als laatst werd de sleutel overhandigd aan Leviani en Geraldine en kregen ook hun natuurlijk een schildje. Deze gaan Ednilson en Naldo in metselen bij het stucen van de voorkant van het huis.

 

Hierna gingen we nog naar het kinderdag verblijf Santa Maria. Dit is speciaal voor de armere kinderen en gratis. Zag er allemaal mooi uit! Ze werden eerste gesponsord door zusters. Dit is nu helaas niet meer mogelijk en moeten ze kijken hoe het verder gaat. We hebben een cheque overhandig. We werden rond geleid door elke groep, hier was het ene kind wat blijer mee dan het andere.. Er zaten kinderen aan de soep, ze krijgen hier vier keer per dag een maaltijd. De kinderen zitten hier van ongeveer zeven tot half vijf. Ze hadden een prachtig speellokaal met van alles, het leek net een speelgoed winkel. Zelf deelde we oer-Hollandse stroopwaffels uit, AH-hamsters en werd er aan het einde nog een mooie tandenpoets demonstratie gegeven door Huub. Met de tandenborstels van de tandarts uit Kamerik die Esmee had mee genomen.

 

’s Avonds hadden we nog een afscheidsviering in de kerk van Santa Quitéria. Waarbij iedereen aanwezig was, zoals de mensen uit de bouw en van de kinderopvang. Huub en Gabriël gingen voor in de mis. Na de mis werden er foto’s afgespeeld met de beamer en schildje, sleutels, maria beeld, enz. overhandigd. De lokalen werden geopend met bordjes boven de deuren, de zalen hadden allemaal een andere naam. Aan de straat kant van de zalen werd de tekening onthuld met pr. Gabriël erop! Er werd daarna veel afscheid genomen en natuurlijk kregen we voor de laatste keer nog bolo. Na alle afscheidsknuffels gingen we weer terug met de bus naar ‘huis’. Voor een laatste avondje in Garanhuns!

Kusjes, Marja en Wendy

          

 

 

 

Woensdag 29 juli

 

 Door Jeanet & Wilthony

Toen we vanmorgen in de kerk aankwamen waren er welgeteld 2 kinderen. Maar al snel kwamen er meer. Op de banken hadden we weer allerlei speelgoed neergezet. Gisteren zijn de kasten in de zaaltjes geplaatst. Vanmorgen dus alvast wat bakken met speelgoed in de kasten gezet. Alle puzzels nagekeken of ze compleet waren en de doosjes geplakt als dat nodig was. Het favoriete speelgoed is de Lego (dank aan de fam. Kok), de Loombandjes en de springtouwen. Vanmiddag hielden we de “Hollandse Dag”. Gelukkig waren er meer kinderen dan vanmorgen, totaal 32. De kinderen konden kiezen uit blikgooien, darten, balletjes door rookworst  gooien, daarna eitje lopen (met een chocolade eitje op en lepel) en koekhappen. Als laatste konden ze allemaal in de grabbelzak een cadeautje pakken. Ze moesten hiervoor hun ogen dicht houden, iedereen deed dit. Dat was een leuk gezicht. Het was een super gezellige middag!!!!!!!!! Morgenochtend alweer de laatste ochtend helaas.

 

Op de bouw verliep het ook allemaal erg goed, we hebben vandaag eerst een steiger gebouwd om vervolgens daarop te staan om de golfplaten op het dak te plaatsen. De eerste paar moesten we even pas zagen  en daarna ging het vrij snel. Frank had nog niet helemaal door hoe het werkte en zakte per ongeluk met zijn voet door een plaat heen toen hij op het dak stond om de platen vast te spijkeren, gelukkig had hij zich niet bezeerd en hadden we platen over.

Na vandaag liggen er overal dakplaten op, maar het is wel te hopen dat ze veel kamerplanten hebben want hier en daar is het dak nog wel lek. Geen probleem want morgen gaan we dat oplossen!

Ook hebben we met mozaïek ‘’vamos 2015’’ in de goot gemaakt met daaronder onze namen en de datum.

In het huisje is ook nog een keukentje (gootsteen) gemaakt en aangesloten op de afvoer (naar buiten).

Op de terugweg hebben we gelijk veel spullen meegenomen die we niet meer nodig hebben.

De steigerplanken lagen midden in de bus en de steigers zelf die achterin lagen hoorden we op elkaar klapperen toen we door alle hobbels in de weg weer terug gingen om de anderen bij de kinderopvang op te halen.

 

S ‘avonds was de hele groep uitgenodigd door pastoor Francisco van de kerk voor een diner in een restaurant. Er waren veel mensen uitgenodigd van de parochie en het kerkbestuur etc.

Het eten was anders dan wat we gewend waren van Brazilië maar zeker erg lekker!

Er was live muziek en er was gelegenheid om te dansen na het eten.

Het beeld van Gerardus wat in 2 delen was meegenomen uit Nederland en gerestaureerd is door Annemieke en Nico werd vanavond overhandigd aan vertegenwoordigers van het kerkbestuur.

Iedereen vond het verhaal van het meegenomen beeld erg leuk.

 

PS: Groetjes aan iedereen. Helma bedankt voor je berichtje in het gastenboek. Jeroen bedankt voor je leuke mop! Groetjes Jeanet.

     

 

Dinsdag 28 juli

 

 Door Robina & Celine

Lieve allemaal,

 

Vandaag is het woensdag, officieel een werkdag. Maar vandaag liep alles iets anders dan gepland. Dit begon al vanochtend. Nadat Huub ons had gewekt, kwam niet Huub nogmaals als ‘snooze’ maar Marja. Dit was een aangename verrassing, met name doordat zij iets minder luidruchtig was. Na het ontbijt gingen we met de bus naar onze projecten. De buschauffeur, zelf wonend vlakbij de bouwprojecten, reed alleen iets anders dan normaal, waardoor de kinderopvang toch erg moeilijk te vinden bleek. Voordeel; een leuke sightseeing door de straten van Garanhuns. In de bouw zijn de laatste loodjes gelegd aan het metselwerk. Daarna hebben we spacy (cement) tegen de muur aangegooid om te stuken. Dit leidde tot hilariteit bij de metselaars, aangezien wij het anders deden dan zij hadden verwacht. Het cement vloog in de rondte. In de kinderopvang was het in de ochtend erg rustig, waarschijnlijk mede door het slechte weer. De bedoeling was dat er een beautyochtend werd gehouden, alleen waren er weinig meiden. Desalniettemin hebben we de handen uit de mouwen gestoken. We hebben groenten gesneden voor de soep, van wortels tot chuchu (een Braziliaanse groente) en van sla tot bonen, alles ging erin. De bus reed op de terugweg gelukkig wel goed waardoor we weer op tijd konden lunchen, lekkere gehaktballen met patat; net Nederland.

 

Na de siësta stond iedereen netjes om twee uur buiten. Alleen trok de buschauffeur zijn plan van vanochtend door: niet verkeerd rijden, maar gewoon een uur te laat komen. Wij wachten en wachten, pratend over de functie als verzekeringsadviseur van Annelies en het opmeten van de stoelen en tafels (1 meter breed), dan weet je zeker dat je je verveelt. Om kwart over drie was iedereen pas weer op zijn plaats van bestemming. Bij de bouw zijn de balken boven op het huis gelegd zodat morgen de platen van het dak erop kunnen. In de kinderopvang werd vanmiddag soep uitgedeeld aan de aller armste. Verschillende mensen uit de wijk hadden een kaartje ontvangen en mochten tegen inlevering een pan soep komen halen met witte bolletjes erbij. Er zijn in totaal 800 broodjes en 120 liter soep door heen gegaan. Om vier uur stond er een Efteling lange rij van mensen die stonden te wachten op soep. Dit was een bizar gezicht, wel bewonderend om een keer mee te maken. Als avondeten hadden we weer lekkere pannenkoeken en broodjes met soep. Na het eten zijn we met een kleine groep nog gaan volleyballen. We hebben een goede pot gespeeld, hebben onze spieren weer flink aangespannen en zijn klaar voor morgen: een dag die een normale werkdag moet worden.

 

Liefs,

Robina en Celine

     

 

Maandag 27 juli

 

 Door Anne & Tim

Beste thuisblijvers! Vandaag was het weer een bijzondere dag in Garanhuns. In de kinderopvang hadden Freek, Jessey en ik (Tim) ‘s  middags een sportdag gehouden. Daarbij hadden wij assistentie gekregen van andere Vamossers en Brazilianen. De kinderen deden enthousiast mee met de spellen. Onder andere was er touwtrekken en flessenloop. Het leukste vond ik touwtrekken, want Huub deed ook mee en er vielen mensen om, haha. ‘s Ochtends waren er weinig kinderen en hadden wij de tijd opgevuld met armbandjes maken en voetbal. Er werd ook geschilderd, onder andere door Huub. Het logo dat achter op de werkshirts van de kinderopvanggroep van Vamos staat komt al mooi op de muur te staan van de parochie Santa Quitèria.

 

Voor mij (Anne) was het vandaag ook een bijzondere dag: ik mocht ein-de-lijk ontdekken of ik grotere bouwtalenten bezat dan het in elkaar zetten van IKEA-meubelen. Bij aankomst bij het bouwproject van Theo stonden we letterlijk voor een dichte deur. De bewoonster was in geen velden of wegen te bekennen. Frank wist zich gelukkig binnen te wurmen door de onderste helft van de deur, waarna hij de scharnieren kon losdraaien en de bouwploeg aan het werk kon! Vrees niet, hoor, thuisblijvers, Frank en Wilthony hebben de deur gerepareerd en nu kom je er niet zo makkelijk meer binnen! Ik werd zelf met Robina en Wendy aan het werk gezet bij het afwateringssysteem rondom het huisje. Eerst moest er grond worden weggeschept, waarna we met cement de goot echt vorm konden geven. Verder zijn de oude platen van het dak gehaald en zijn er nieuwe steunbalken aangebracht, waar later ook weer nieuwe dakplaten op kunnen worden gelegd. ’s Middags ben ik gaan helpen bij de sportmiddag in de kinderopvang, wat –zoals Tim al schreef- heel erg geslaagd was!

 

Vanavond was er nog een verrassing voor de groep: we waren uitgenodigd bij de parochie São Clemente. Op die plek heeft de Vamosgroep van 2011 lokaaltjes gebouwd en een moestuin aangelegd. We werden heel gastvrij ontvangen. Dat betekent in Brazilië: met dans, zang en heel veel eten (bolo). De vermoeidheid begint hier ondertussen ook al een beetje toe te slaan, dus het dansen hebben we grotendeels maar aan de Brazilianen overgelaten. Tim heeft ook nog even op een gitaar van één van de muzikanten gespeeld. Toch was het een geslaagde avond. Het was super om te zien hoe blij de Brazilianen nog steeds waren met het werk van Vamos.

 

Muzikale groetjes van Tim en Anne

 

P.S.: Mam ik heb een voetbalfoto toegevoegd, dan bent u ook weer blij. Liefs Tim

P.P.S.: Liefs voor mijn ouders en mijn allerliefste kleine nichtje 😉 en een dikke kus voor mijn lief! En Kay, er zijn hier echt superveel watermelons! 😉

 

Zondag 26 juli

 Door Leeanne & Frank

Lieve allemaal,

 

Vandaag begon de dag vroeg, want we hebben de dag om 00.00u ingeleid met Leeanne haar verjaardag die toen officieel begon in Brazilië. Ze hebben zo hard gezongen dat zelfs pater Gabriël er wakker van werd. Toen was het tijd om richting bedje te gaan. Na een korte nacht werden we gewekt om 7.15u. Om 8.15u was het tijd voor het ontbijt, maar eerst kwam een vrouw haar verhaal vertellen over haar vroegere verslaving en haar leven nu. Zij woonde al vier keer op de Fazenda da Esperança (afkickkliniek voor vrouwen) en nu inmiddels al vijf jaar. Dit was een heel heftig verhaal, want zij was op haar twaalfde al begonnen met drugs. Met dit verhaal in ons achterhoofd gingen wij na het ontbijt richting de Fazenda. Alleen hadden we een klein probleempje, de bus wilde niet meer starten. Dus wachten op een ander busje zodat die de bus met startkabels weer aan de praat kon krijgen. Met enige vertraging konden we eindelijk vertrekken. Aangekomen bij de Fazenda kregen we eerst een rondleiding. Via de keuken die met o.a. vamos geld is vergroot en langs Hugo’s verblijfplaats ‘suite Spaan’. In de Fazenda bakken de vrouwen koekjes en naaien ze kleding om deze te verkopen voor onderhoud. Voor we naar de kleding mochten kijken of koekjes mochten kopen, gingen we eerst naar de kerkdienst daar. Was een vrolijke dienst en aan het einde kregen de dames oranje shirts en de kinderen van de vrouwen de gebreide schapenknuffels. We mochten hen ook nog een cheque overhandigen. Ze waren met dit alles heel erg blij en emotioneel.

     

Hierna mochten we wel koekjes en shirts kopen die weer bijdrage gaven aan de Fazenda. Met alle gekochte spullen gingen we snel weer terug, want we waren al laat voor het middageten. Dat was te merken aan de koude patat (vond Frank). Na de lunch had Livia een overheerlijke verjaardagstaart voor Leeanne gebakken! Inclusief handbalveld bovenop.

We kregen even driekwartiertijd voor een korte siesta. Om 15u stond de bus weer voor en gingen we naar het hoogste punt van Garanhuns. één minpuntje, het was zo mistig dat je nog geen 40 meter ver kon kijken. Normaal bij een heldere dag kan je tot 80 km ver kijken. Helaas dus maar weer snel de bus in en richting het chocoladewinkeltje aan de overkant van ons verblijf. Waar we allemaal een lekkere bak chocolademelk of een koffie hebben gedronken.

Om 18u weer etenstijd en daarna gingen we richting een feestje van santa Quéteria. Na een hoop dansje met de brazilianen en een hoop gezelligheid was om 22u het feestje voorbij en was het tijd om richting huis en dus bed te gaan. Morgen weer hard aan de bak.

Liefs Frank en Leeanne

 

Ps. Eef Klok ook jij van harte gefeliciteerd van ons allen hier in Brazilië!

pps. Een super verjaardag gehad hier in Brazilië!! Een om nooit meer te vergeten! Bedankt voor alle lieve berichtjes. xx Leeanne

ppps. Ook hartelijk gefeliciteerd Rosanne Scherpenzeel van je allerleukste schoonfamilie in Brazilië.

Zaterdag 25 juli

Persoonlijke berichten i.p.v. dagverslag

 Door allemaal

Jessey

Hallo, iedereen. Wat een geweldige ervaring is het om hier te mogen zijn. Brazilië is een land met mooie delen, maar ook minder mooie delen zoals de armoede waar wij in werken. De groep is super gezellig en we hebben het naar ons zin. Het is ook heel fijn om wat te horen van mijn familie die in Nederland zit. Hopelijk is het niet al te stil zonder mij. En mochten jullie mij missen, voor jullie het weten ben ik terug. Joey: Jaja Joey, we kunnen hier heerlijk eten. Er is ook hééél veel watermeloen (jaloers? 😉 ). Dion: Super gaaf dat je naar de Ajax-Open Dag bent geweest, maar ik heb geen idee wie je idool is. Sorry… Edith en Martin: Leuk om te horen dat jullie trots op me zijn en dat eten klinkt als een geweldig plan. Opa Dirk: Goed om te horen dat de hamburgers zo ‘smerig’ waren.

Over een week ben ik er weer en dan typ ik mijn eigen dagboekverslagen uit zodat ik al mijn verhalen kan laten lezen.

Groetjes Jessey

 

Tim

Hoi Mam en OJ, De gemeenschap van Santa Qriteria is erg dankbaar voor ons werk. We werden feestelijk onthaalt vandaag in de kerk door mensen van de kerk en kinderen. Ik heb nog eier rennen gedaan. Maandag gaan Freek, Jessey en ik een sportdag houden in de kinderopvang. Vandaag ben ik langs het winterfestival geweest in Garanhuns en heb veel afro Braziliaans trommelmuziek gehoord en gezang. Het was heel feestelijk en men was kleurrijk gekleed. Ben ook nog langs de markt gelopen in Garanhuns. Ik eet elke dag veel. Groente, fruit en zoete aardappelen zijn er volop en ik kom niks te kort. Het weer was lekker vandaag. Morgen hebben we met de Santa Qriteria feest. Ik hoop dat thuis ook alles goed gaat ook met OJ en opa en oma. Portugees spreken gaat langzaam vooruit. Het is meer dat ik vaak hetzelfde hoor en weinig nieuws erbij leer. Brazilianen denken dat ik Braziliaans ben dus val ik gelukkig niet op. Voetbalfoto’s van mij en kinderen laat ik wel maken. Kan voor zwemtips bij Freek en Annemiek. Zij zijn hierin gespecialiseerd en zo kan ik oefenen voor de toelatingstest.

Groetjes, Tim

 

Judith

Lieve allemaal, leuk dat jullie ons nog steeds volgen! De berichtjes in het gastenboek worden nog elke dag met veel plezier aangehoord. Hier in Brazilië gaat het goed. Op de kinderopvang ben ik vooral bezig met armbandjes maken, ook schilder ik graag (de lokaaltjes zijn jammer genoeg al af). Mam en Kees, geniet van jullie eerste vrije weekje. Ik hoor graag wat jullie allemaal doen! Vic, hoe is het met Maurits? Mist hij me al een beetje? En wat doe jij zoal? Heb je de playstationcontroller inmiddels al versleten?

Jur, Ernst en Joyce, heel veel plezier in Italië. We hoorden vandaag dat het slecht weer was in Nederland, maar in Italië zullen jullie daar vast geen last van hebben J.

Lieverd, dit laatste weekje vliegt vast voorbij daar in de zon. Ga lekker in een ligstoel bruin worden met het boek (ik ben pas op bladzijde 200…..) dan gaat de tijd al helemaal snel! Voor je het weet zitten we in de bergen. Nieuwe auto?? Uitleg? Ik mis je, maar over een week zien we elkaar alweer. Als je het zo bekijkt zijn de eerste weken voorbij gevlogen. Ik hou van je en tot snel!

Blauwe koe: dikke knuffel en kus terug 😀

 

Annelies & Wendy

Hey allemaal, Sverre nog van Harte gefeliciteerd met je 2e verjaardag. We zullen hier een leuk cadeautje voor je uitzoeken. Hoe is het verder in Frankrijk? Beetje lekker weer daar en al vaak de lucht in geweest? Hier gaat alles nog goed. We hebben het nog prima naar ons zin. Wel al spierpijn van het harde werk 😉 Naath, nog veel plezier de laatste daagjes zwarte cross! En ik hoor alle verhalen wel als we weer terug zijn! Geert feliciteer je Jeroen en Diane van me, voor Nikki super leuk. Zal wel zwaar worden voor Jeroen al die meiden om hem heen. Rosanne natuurlijk ook alvast gefeliciteerd voor je verjaardag, maak er een mooie dag van. En Rianne, red Marijn het nog met alle paarden? Kus. En een extra dikke knuffel voor Geert, Florus en Miralda!

 

Frank

Hallo allemaal hoe is het in Nederland/ Frankrijk? Hier gaat het goed ik hoef nog lang niet naar huis maar komt er zo onderrand wel aan. En hoe was Sverre zijn verjaardag had hij alle kaarsjes in 1 keer uitgeblazen en was de taart wel groot? Zijn jullie al met je ballon de lucht in geweest of staat er teveel wind in Frankrijk? Nou veel plezier daar in iedergeval en doe al die ballonvaarders ff doe groeten van mij succes en tot over 1 week.

 

Lotte

Lieve allemaal, met mij gaat het goed. Ik heb het heel erg naar mijn zin en zou best nog een weekje langer kunnen/willen blijven i.p.v. volgende week al naar het regenachtige Nederland terug te gaan. De afgelopen week ging erg snel voorbij en voor ik het wist was het al weer weekend, volgende week zal ook wel heel snel gaan omdat er dan allerlei leuke activiteiten met de kinderen op de planning staan. Ook ga ik nog een dagje in de bouw, ben benieuwd wat ik daar van ga bakken :P. Vandaag heb ik ook nog wat wijzer geworden, ga geen Braziliaanse kledingwinkel in zonder te weten wat je wilt kopen! Bij binnenkomst werden Anne en ik bestormt door 3 (wel hele lieve vrouwen) die ongeveer de hele kledingwinkel naar mij toe haalde (jupp ik was het slachtoffer en An stond er bij te lachen). Vervolgens passen en er achter komen dat de kleding toch wel een beetje duur is, 500 reais…

Pap, Mam was het lekker zo zonder de vier druktemakers op vakantie, of wel erg rustig? Jongens staat jullie tent nog overeind met het slechte weer?

Liefs en knuffels Lotte.

Ps.: Kokkies, ik zal wel wat pakjes mix voor bolo meenemen, kunnen jullie ook proeven waar we zo mee verwent worden tijdens het werken.

 

Celine

Lieve allemaal, bedankt voor de berichtjes die jullie hebben gestuurd! Ik vond het erg leuk om ze te krijgen. Annemie en Rob, het gaat erg goed met mij hier en ik heb het erg naar mijn zin! Vandaag hebben we lekker een dagje vrij gehad en mochten we de stad in met zijn allen, dat was erg leuk. Yannick, ben blij dat je het leuk heb gehad op brugklaskamp en knap je van je dat je het toch allemaal hebt gefietst! Ik vond je berichtje erg lief en ik mis jou ook hoor! Opa en oma, houden jullie het nog een beetje uit daar in het stormachtige Nederland? Hopelijk wordt het snel weer mooi weer! Opa, erg leuk om ook nog een berichtje van u te krijgen! Ik maak hier ontzettend veel mee en ik kan ook niet wachten om het allemaal weer te vertellen als ik in Nederland ben. Pap en mam, weten jullie al wanneer jullie op vakantie gaan?  Want ik zou eventueel 2 weken bij Lisa mogen logeren haha 😉 (grapje, maar 1 nachtje). En Tommy ik weet niet of je dit leest maar ik heb de shirtjes uitgedeeld, ze waren er allemaal erg blij mee! Tot snel allemaal!

Dikke knuffels,

Celine

 

MaxFreek

Als er nog wensen zijn voor souvenirs of andere dingen, laat het me snel weten dan ga ik op zoek.

FreekMax: leuk om eindelijk wat van je te horen, ik moest erg om het bericht lachen dus doe maar meer. Zou jij mij de informatie voor het WK willen doorsturen (via Huub, vraag maar aan pap hoe) zodat ik me een beetje kan voorbereiden. Ook veel plezier en succes met de verdere traineren en doe de U19 heren en U19 dames de groeten van me. Ik heb ook nog wat muntjes voor je over, vind je vast leuk.

Sjaak: hou je het vol of ga je al afhalen bij restaurants. Ik weet dat je het lekker stil vindt in huis, lukt het een beetje met schoonmaken? Ik wens je nog veel plezier met de overige dage, uren en minuten.

Anniek: ook leuk om van jou wat te horen, ik heb al wat leuks voor je dus kom zondag ook dan krijg je het anders niet haha.

Ingrid: wat een lief berichtje van je 😉 altijd leuk om wat van je te horen.

Voor alle andere of niet benoemde: ik heb het hier leuk, ik hoor graag van jullie en ik ben snel terug. En dikke knuffel van mij en tot snel.

 

Anne

Lieve thuisblijvers,

Wat gaat de tijd toch snel hier in Brazilië! Zelfs de aftelklok op de website kon het niet meer bijhouden! Ik heb het hier heel erg naar mijn zin met alle kinderen hier. Deze week hebben we kleding uitgedeeld aan arme gezinnen. En mam, ik ben op de foto gegaan met het meisje dat nu de gelukkige eigenaresse is van het jurkje dat ik draag op de foto in jullie slaapkamer! J Pa, je hoeft niet te vrezen, ik heb de yoghurt-cola combinatie nog helemaal niet nodig gehad. Yoghurt hebben wij hier ook nog niet gehad, maar koeien heb ik hier ondertussen wél gezien!

Lieve ouriço, ik begin je toch wel een beetje te missen hier. En toen ik vanmiddag bij het eten het berichtje van een zekere Marius van Schaik te horen kreeg, merkte ik dat nog een beetje extra. Geef hem maar een lekker blaadje sla of een wortel van me! Voordat hij (en jij) het weten, zijn we al weer terug! Groetjes aan al mijn lieve Leidse vrienden en tot snel!

Liefs, Anne

 

Wilthony

Hallo allemaal,

Hier gaat alles goed, de projecten gaan op zijn gangetje en ik heb het nog steeds erg naar mijn zin. Ik hoorde dat jullie van thuis ook een fijne vakantie hebben, leuk!

Het bericht van Annefleur, David en Esra was super leuk om te horen (ook het bericht van pap en mam hoor :p)

Tot snel, groetjes wilthony!

 

Lisa

Lieve allemaal, het gaat nog steeds goed hier en de dagen vliegen voorbij. Het is zo leuk om te zien hoe blij de kindjes worden wanneer wij met hen spelen, maar dit hebben jullie allemaal uitgebreid kunnen lezen in de dagverslagen. Pap, heel fijn om te horen dat het goed is gegaan. Ik hoop dat je gauw opknapt en wens je vanaf hier heel veel beterschap. Bir, mooi dat het goed gaat met je nieuwe baan als mijn secretaresse. Nog dingen die ik moet weten? Al iets gehoord van Honours bijvoorbeeld? Ik hoor het graag! De oude bloesjes van de golf zijn trouwens goed terechtgekomen, zoals geschreven in het vorige dagverslag. Mam, hoe gaat het met jou? Al een tijdje niets gehoord. Verder hoop ik dat jullie mij niet teveel missen, want dit moeten jullie zeker niet doen. Een beetje mag natuurlijk. Zeg maar tegen Nora dat ik over iets meer dan een week al thuis kom en dan weer lekker ga knuffelen met haar. Tot die tijd moet Birgit het dan toch nog maar even overnemen.

De rest ook allemaal bedankt voor de berichtjes, ik hoor ze altijd met veel plezier aan!

Tot snel en geef Nora een dikke knuffel van me.

Liefs, Lisa

 

Esmee & Robina

Lieve allemaal, we mogen nogmaals aan jullie melden dat het hier helemaal goed gaat en we het onwijs naar ons zin hebben. Zoals jullie uiteraard in de dag verslagen hebben gelezen zijn we druk bezig met het bouwen van de huisjes, is het in de kinderopvang druk met gillende kinderen en zijn de muurschilderingen al bijna af! Nog één weekje en dan zien we jullie alweer op Schiphol. Maar eigenlijk willen we hier nog niet aan denken, het gaat namelijk echt veel te snel. De enige dingen die we van thuis een beetje missen zijn de bank, de krant (Robina) en mijn eigen bed (Esmee). Natuurlijk vinden we het leuk om jullie weer te zien, maar missen is een groot woord haha. Leuke foto’s vanuit Nijmegen, heeft iedereen het gehaald? We vinden het leuk dat we wat van de tour meekrijgen en Feyenoord (ik weet nu nog steeds niet wat ze tegen Southampton hebben gedaan pa). Anne, kijk vast wat rond naar hotelletjes in Parijs, mocht er een leuke tussen zitten: BOEKEN! Jij weet namelijk precies wat ik een beetje leuk vind, dus ga je gang hoor! En is het gelukt met de sportschool? Iedereen bedankt voor de lieve berichtjes, we vonden het leuk om wat van jullie te horen! Heel veel liefs, de gezusters Zuijdervliet

 

Leeanne

Lieve allemaal, hier gaat nog steeds alles helemaal goed. Ook met het bouwen, de huisjes beginnen er goed uit te zien. Nog een paar daagjes werken volgende week en dan alweer richting huis. De tijd gaat nu echt heel snel.

Nu officieel 20 in Nederland! Wordt een leuk feestje morgen als ik hier ook officieel jarig ben.

Pap en mam hoe is het daar? Leuk dat de oma’s ook een berichtje hebben gestuurd! Geef ze maar een kus van me. Ook voor jullie natuurlijk een dikke knuffel.

Wes, ik weet nu nog steeds niet hoe het met je huis is?!?!

Hoe is het met de mannen Molenkamp in Noorwegen? Geen ruzie maken hoor 😉 heel veel plezier! Geniet ervan en ben benieuwd naar jullie verhalen en foto’s.

Heel veel liefs

 

Annemieke

Hallo allemaal, Ik verveel me nog niet, er komt steeds werk bij. Toos, de H. Gerardus is weer prachtig om te zien. Nico en ik zorgen ervoor dat Maria weer kan schitteren. Leuk om te doen. Komende week de buitenmuur van de kinderopvang decoreren.  Ik heb spierpijn in mijn armen van het beton storten, ik mis het zwemmen/ borstcrawlen, vandaar. Leuk dat zoveel mensen ons volgen!!! Dank voor de reacties. Emmy, ik heb je meiden de cadeaus overhandigd. Ze vonden het super leuk en hebben meteen iets voor jou mee gegeven. Maandag heel veel sterkte, ik/wij zijn in gedachten bij jou. Vanmiddag in de stad geweest, cadeautjes gescoord; spannend he. Sjaak, Max, Anniek, zussen, vriend(in)en en aanhang, allemaal een dikke knuffel van mij. Tot gauw………………………………..

 

Marja

Hallo allemaal, hier is alles oké, de dagen vliegen voorbij, de bonen, sla en de rijst zijn nog steeds lekker.  De muurschilderingen in de drie zaaltjes bij de kinderopvang zijn erg mooi geworden!!! De laatste week de buitenkant nog wat bijverven. Vanmiddag naar de stad op jacht naar Havianaaaaas!!!!! Wij hopen dat wij ze allemaal kunnen vinden!!!. Bedankt voor alle berichtje die we via het gastenboek krijgen te horen. We vinden dat erg leuk. Groetjes van ons uit Brasil en een dikke knuffel aan Britt, Diede, Jort, Nika en Jan.

Ps. Hallo ma, ik heb de foto’s gemaakt. Je krijgt ze te zien als we thuis zijn. Dikke knuffel van mij.

 

Theo

Hé allemaal de groeten vanuit Garanhuns! Het is alweer zaterdag, wat vliegt de tijd hier!!

De week passeerde en zat vol gebeurtenissen en vrijetijdsbestedingen: de rondrit langs Monteiro en Campina Grande, een selfie-buikschuiver op het dak bij Nico, dan plotseling verrast door aanwezigheid de vader van Liane(bouwerij van Theo) die zelfs aan het werk ging met schep en kruiwagen, maar na een dag alweer verdwenen was, vele meiden die zich ontpopten als de zus van Bob = Wendy de Bouwer, onze bus die nog steeds de hellingproef, doorstaat, al moet de chauffeur de laatste honderd meter naar de top van de berg iedere keer even terugschakelen naar z’n één!!

Nico laten we(op doktersvoorschrift) iedere dag alleen achter bij het klooster, waar hij onder andere 2 dagdelen lang met Maria in de weer is geweest, wij dachten nog even dat er misschien weer een nieuwe relatie zou ontstaan tijdens deze Vamos-reis, maar Marie hield zich stijf, ondanks dat Nico haar met veel gevoel neerlegde op een kussentje!

Tijdens het klaverjassen worden de kansen steeds beter benut en worden er “pitten” en “natjes” neergeschreven! De kaarten beginnen zelfs te slijten!!! Dat we tijdens het kaarten niet alleen koffie en thee drinken behoeft, nemen wij aan, toch geen verdere uitleg!!!!!

Até logo!!!

 

Jeanet

Hallo daar in Nederland. Ik heb het hier weer prima naar mijn zin. De zaaltjes met de mooie muurtekeningen zijn helemaal klaar. De buitenmuur is ook zo goed als klaar. Nu is Annemieke begonnen met de muur aan de straatkant. Ook dit wordt weer erg mooi. De mensen van daar zijn er zo blij mee, heel mooi om te zien. Bij de kindertjes gaat het ook goed. Lekker druk, soms wel 40 kinderen. En dan al die blije gezichtjes, daar doen we het voor. Van de week vroeg een kindje of alle kinderen in Nederland zoveel speelgoed hebben. Daar gaven we maar geen antwoord op. Maar ik heb wel gezegd dat al dit speelgoed hier mag blijven. Ze kon het eigenlijk niet geloven. Dat verbaasde gezichtje vergeet ik niet snel. Nu lekker weekend vieren. Niet helemaal vrij maar toch.

Iedereen een dikke knuffel en tot over ……… dagen.

 

P.s. Ma bedankt voor je berichtje in het gastenboek, zo leuk.

Blijven jullie maar lekker berichtjes sturen, vinden we leuk.

 

Joop

De tweede week zit er op. Het is jammer dat het weer niet altijd meewerkt, maar we schieten ondanks dat lekker op. Vandaag wordt, als de “Braziliaan” het wil de vloer gestort. We zien het maandag wel. Dan gaan we aan het dak werken. Het is erg leuk om te zien, hoe iedereen de handen uit de mouwen steekt. Ondanks de vermoeidheid slagen we erin de sfeer goed te houden. Ik heb het in ieder geval prima naar mijn zin. Voor iedereen een dikke kus.

 

Nico

Bomdia!!!

Eerst maar even het verloop van mijn knie vermelden.

Ik heb er geen pijn aan, maar gisteren (vrijdag) was hij wel iets warmer.  Zit nog constant te koelen. Ben ondanks dat toch bij het betonstorten gaan kijken. (Werd met gejuich ontvangen).

Ik heb daarna met Hugo nog wat boodschapjes gedaan. Zit voor de rest in ons verblijf wat klusjes te doen. We zijn een Mariabeeld aan het opknappen en ik  heb het heilige Gerardusbeeld van een nieuw kruis voorzien. Hoef me dus niet te vervelen. Voordat ik het weet, is de rest al weer terug.

De groeten aan familie, vrienden en bekenden.

 

pater Gabriel

Wat een feest! Veel gelukkige mensen om je heen. Deze week zijn er heel wat koffers open gemaakt. Al die koffers die mijn schoonzus Toos heeft vol gestouwd. Toos, je had eens moeten zien hoe blij ze zijn met al die mooie spullen. Herinner je nog Livia, het lievelingetje van Marjolein in 2007? Met haar moeder en een zus koken ze nu voor ons, en zijn blij dat ze het mogen doen. Uiteraard smullen ze er ook zelf van  Hugo zorgt voor de ingrediënten en zodoende  wordt er heerlijk gegeten. Ook dat draagt er toe bij dat er door iedereen hier enorm genoten wordt. Nog een week en dan gaan ze weer. Ik zal ze missen!

 

Huub

Het slotwoordje is weer aan mij. Tweederde van onze reis, maar daar willen we nog niet aan denken. Het is hier goed. En we mogen echt zeggen dat deze reis “gezegend” is. Waarbij we enorm veel zonnestralen elke dag ontmoeten, want wat een geweldige groep. Allemaal kleine zonnetjes die het mooiste van zichzelf laten zien. Dat alles wordt door de Brazilianen hartelijk ontvangen en zij geven op hun beurt weer veel warmte terug. Er worden heel wat knuffels, abraços gedeeld en daarnaast zijn er elke dag verrukkelijke verrassingen. Het leven is hier goed….tegelijk zijn er ook grote “verschillen”. We proberen te delen wat we kunnen delen. En zo mag de wereld wat mooier worden gekleurd, hier in Brazilië en straks ook als we weer naar huis gaan en jullie gaan ontmoeten en nog meer laten delen van onze ervaringen. Daarvoor is ons “Dagboek” op de site te beperkt. Lieve mensen, leef het leven en geniet….Dankjewel dat jullie met ons mee leven en op welke manier dan ook support geven.

 

Vrijdag 24 juli

 Door Lisa & Annelies

Ola volgers,

 

Vandaag heeft de bouw spieren mogen kweken en de kinderopvang weer kinderen blij mogen maken.

 

In de bouw mocht vandaag dan eindelijk het dak op het huisje van Claudia (Team Nico). Dit moest met veel mensen gebeuren, er kan hier namelijk geen beton auto komen ( of deze bestaan in dit deel van Brasil is ook maar de vraag) wij moesten dus ouderwets emmertjes met beton door geven. Ook hadden we geen beton molen dus moest ook het beton ouderwets worden omgeschept. Er worden hier ook niet netjes houten bakken gemaakt waar het beton in wordt gegooid, maar gewoon boven op het piepschuim gegooid. Waardoor een aantal keer het piepschuim brak en dit later weer gerepareerd moest worden. De Brazilianen gingen de middag door, waardoor wij vanmiddag de 2 andere huisjes konden uitgraven ( hier wordt morgen beton gestort). We waren lekker om 4 uur klaar en mochten daarna naar huis en heerlijk verdiend douchen!

 

In de kinderopvang hadden we een rustige ochtend. Er waren niet zoveel kindjes, dus we konden rustig opstarten. Tijdens de pauze, waarin wij altijd heerlijk verwend worden door de vrijwilligers van Santa Quitéria, heb ik (Lisa) oude bloesjes van mijn werk uitgedeeld aan hen, zodat ze er voortaan met zijn allen netjes bij kunnen lopen. In de middag waren er wel veel kinderen waar wij mee konden spelen. Er is dan ook weer veel touwtje gesprongen, gepuzzeld en ook zijn er weer veel armbandjes geknoopt. Ook zijn wij begonnen met het verven van de buitenkant van ons gebouwtje. ’s Middags hadden wij Annemieke weer bij ons en die heeft op de  voorkant van het gebouw een wereldbol met kindjes en Pater Gabriel getekend met  daarin het Vamos logo.

 

Tijdens de siësta mochten de wasvrouwen en de kokkinnen kleding uitzoeken voor hun gezinnen. Dit was heel leuk en gezellig. Ze hebben wel onze mascottes Bob en Wendy meegenomen. Dit was een harde klap voor de bouwgroep.

     

 

’s Avonds hadden ze een hele grote verrassing voor ons. We roken het al een beetje tijdens de voorbereiding, maar toen we het zeker wisten waren we echt blij. We aten namelijk 90 pannenkoeken!! En we hadden ook nog soep en broodjes.

 

Alweer een werkweek voorbij en wat ging het snel. Nu eerst lekker genieten van het weekend en daarna weer volledig opgeladen hard aan het werk.

 

 

Grandes Abraços,

 

AnneLi(e)sa

 

Donderdag 23 juli

 Door Esmee & Jessey

Bij het ontbijt werd al druk besproken over het beton storten voor het dak van Claudia’s huisje. Eenmaal aangekomen bij het huisje bleken de Brazilianen te werken op z’n Braziliaans. (lees: Ze waren er nog niet op voorbereid).  Daarom kon er helaas niet gewerkt worden aan Claudia’s huis. Frank en Wilthony zijn daarom bij de kinderopvang gaan helpen en de rest ging helpen bij de andere bouwploeg. Er is onder andere gemetseld en een regenafvoer om het huis gemaakt. Ondertussen bij de kinderopvang is er veel met de kinderen gespeeld. Er zijn armbandjes gemaakt, gepuzzeld, lol gemaakt met de kids etc.

 

Na het eten en de siësta zijn Frank en Wilthony weer gaan helpen bij de bouw. Er werd wc-/doucheafvoer gemaakt en een begin gemaakt voor de vloer van de badkamer. Maar waar het water vandaan komt is nog de vraag, want er kan geen waterleiding bij komen (als iemand nog een bijbaantje zoekt in Brazilië, dan kan je voor vijftig cent per uur een emmertje water met gaatjes boven haar hoofd houden 😉 ).

 

’S Middags hebben Freek en Jessey in de kinderopvang geholpen. We hebben deze middag de kleren uitgedeeld aan veertien gezinnen. De kleding hadden we gesorteerd op de stoelen zodat we samen met de ouders en hun kinderen, kleding konden uitzoeken. (Op de foto zie je een deel van de afgeronde bloemenkamer) Deze kleding was bestemd voor gezinnen die zelf geen kleding kunnen veroorloven. Bijvoorbeeld voor een meisje van vijftien die zeven maanden zwanger is. Een zeer indrukwekkende middag dus. Deze tweedehands kleding is afkomstig uit Nederland. Daarnaast hebben wij ons weer flink vermaakt met de kinderen. Annemiek en Marja zijn druk bezig geweest met de buitenmuur verven van de gemeenschapsruimte van de Santa Quéteria.

Vanavond hebben we met de hele groep een voetbaltoernooitje gespeeld gemengd met tien zeer fanatieke Brazilianen. Het verschil tussen de Brazilianen en ons was uiteraard bijna niet te merken ;p …. Na het toernooitje heeft Joop het voetbaltenue van V.V. Schipluiden overhandigd aan de Braziliaanse voetballers. Na deze zeer geslaagde avond hebben we de derde helft gevierd in de chocoladewinkel/-bar met warme chocolademelk.

Woensdag 22 juli

 Door Freek & Annemieke

Dagboekverslag woensdag 22 juli door Annemieke en Freek.

 

Om te beginnen:

Sverre, van harte gefeliciteerd met je 2de verjaardag van je oom en je 2 liefste tantes.

 

Verslag van Annemieke haar dag:

De dagen lijken op elkaar, maar vandaag ga ik iets heel anders doen dan schilderen!!! Als de werknemers naar hun klus gaan, ga ik met Marja, Tim en Hugo naar de verfwinkel om de bestelde muurverf op te halen. Helaas, de verf is er nog niet, maar we zien wel springtouw, een telescoopstok, plamuurmessen ….Kortom , we nemen meer mee dan op het lijstje staat. Door naar de houtwinkel. De hele straat bestaat uit houtwinkels met ezeltjes en karretjes ervoor. Bestelde planken worden op een bestelauto geladen en Hugo speelt voor tomtom. Het hout zorgt er o.a. voor dat Theo niet nog een keer door het dak zakt.

Op de bouwplaats krijg ik meteen een troffel in mijn handen geduwd en krijg ik een spoedcursus metselen. Na een steen of 10 heb ik het in mijn vingers en na een dag staat er een muur tot ooghoogte. Superteam. Wel heel anders dan een dag schilderen bij de kinderopvang. Veel vermoeiender, lekker in de buitenlucht. Nu snap ik dat mijn slaapkamergenootjes zo snel, veel en goed slapen!!!

Tussen de middag hebben we aan Pater Gabriël de Vamos 2015-groepsfoto overhandigd. Hij vond hem echt héééééél mooi, omdat er een passende lijst om zat en alle namen op d paspartout.

Als het beeld van de Heilige Gerardus weer helemaal is opgeknapt, kan ik verder met een gehavend Mariabeeld. Misschien moet ik mijn verblijf hier wel verlengen, want er zijn nog meer beelden die onder handen genomen moeten worden.
     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verslag van Freek:

Vandaag begon de dag als gewoonlijk: met de Huub. Ik heb hem even op trillen gezet tot kwart voor. Het eten was weer zoals gewoonlijk: brood met beleg. De bus was ook op tijd en de trap werd in de bus geladen voor de kinderopvang tekeningen op hoge hoogte. Ik reed door naar de bouw ploeg waar ik om te beginnen spikkers (spijkers) uit het hout mocht halen voor mijn vrouwelijke collega. Daarna moest ik het luik op maat maken en het gat maken waar hij in de muur moest. Dit duurde de hele ochtend. Het middag eten vloog voorbij met weer weinig berichten naar mij gericht. Daarna heb ik even een tukkie gedaan. In de middag hadden we minder handen in de bouw nodig dus mochten er een paar naar de kinderopvang. Bij de bouw mocht ik samen met Theo het luik er in hangen en Frank kwam ook nog even helpen. Nadat dit klaar was mocht ik de gaten in de muren dicht maken. Dit was de dag in de bouw. Terug in het verblijf gingen we ons klaar maken voor het eten toen een paar meiden zich herinnerden dat Wilthony en Lotte zeiden tijdens het middag eten dat het net een date leek. Hier maakte ze goed gebruik van en een tafel voor twee maakte inclusief bediening. In de avond werd er het een en ander vergaderd voor de rest van de week.

P.s.

Alle Vamosfans een klamme, warme groet van Annemieke. En iedereen bedankt voor de vele felicitaties. Het was een bijzondere verjaardag en trouwdag .

De koffers met kleding voor Villa do Jubileu staan klaar om op korte termijn uit te delen!!!!!!!!!!!!!!!

 

Max: ik hoor dat het goed gaat, ga zo door. Laat jij ook wat van je horen zonder AmstelSJAAKIE. Als je tijd heb mag je ook alvast me Spanje koffer inpakken haha.

Sjaak: jij ook gefeliciteerd met je vrouw en je trouwdag. Hou je het en beetje uit en wees lief voor Max.

Anniek: ook leuk om wat van jou te horen. Haal je ons ook op ik heb nog een leuk souvenirtje op de kop getikt voor je, overleg maar met vaders.

Alle anderen: bedankt voor jullie berichtjes, leuk om wat van jullie te horen.

 

Dinsdag 21 juli

 Door Nico & Marja

Bom diaaaaaaaaaa,

 

Hier een berichtje uit het verre Brasil.

Eerst nog terug komen op het stukje van gisteren. Zaterdag in Monteiro ging ik ook even zwemmen, maar was snel klaar mijn knie vond dit niet fijn. Dan twee en half uur slenteren  in de stad,  in de bus naar Campina Grande was mijn knie erg warm en weer dikker. Zaterdag en zondag in de bus zitten koelen dit blijven doen, maar maandag nog steeds dik, Jeanet wilde dat ik er naar liet kijken. Hugo aan het bellen en uiteindelijk bij een kliniek waar ook pater Gabriel komt. De dokter begint om  twee uur, dus wij om  13.00  uur er naar toe, het was vlakbij, daar aan gekomen  wilde ze alles weten zelfs de namen van mijn vader en moeder. Toen begon het wachten, je raad het nooit 15.45 uur kwamen ze ons halen. De dokter controleerde alle gegevens, dan nog bloeddruk en longen enz  enz, en uiteindelijk keek hij ook nog naar mijn knie, conclusie foto’s maken. Dan mogen we morgen met de foto’s om twee uur terug komen. Naar een ander kliniek even verder op, daar weer een hele waslijst in gevuld, en weer wachten., om 17.00 uur mochten we naar een andere wachtkamer. Om 17.30 uur was ik aan de beurt, het ging er snel want iedereen was gelijk aan de beurt, ik denk dat ze om 18.00 uur dicht gingen, daarna kreeg ik de foto’s mee.

 

Vanmorgen wel mee naar de bouw met mijn stoel, ze waren met het dak bezig, ik ben maar 2x naar boven geweest, knap al zeg ik het zelf. Het was wat druilerig vanmorgen, pak hem beet 10.25 uur wilde ze het ijzer op de vloer leggen, kwamen een paar tempex broodjes tekort, Theo dacht er snel en paar om te leggen, maar stapte mis, hij blijft als en aap nog net hangen, heeft wel een goede schaafplek aan de binnenkant van zijn arm.

Vandaag was er weer gewisseld en heeft Esmee leren metselen.

 

Vanmiddag om 14.00 uur naar de dokter voor de uitslag van de foto’s, nu kregen we een voorkeurs behandeling. De dokter wees iets aan in de binnenkant van mijn knie, dat was de boosdoener, hij wilde het vocht uit mijn knie verwijderen, ik werd plaatselijk verdoofd, en daarna stak hij een dikke naald in mijn knie om het vocht te verwijderen, hij haalde 23ml vocht uit mijn knie, en spoot daarna een vloeistof in om het vocht tegen te gaan. Hij scheef mij 5 dagen rust voor en opnieuw antibiotica en nog een pilletje, en blijven koelen met ijs. En ik hoef niet terug te komen.

 

Vanmiddag bleef het wel droog maar tegen vijven kwam er een eens dichte mist op zetten, dus snel de specie op gemaakt, metsel werk  aan de rechterkant is nu op hoogte. Bij de andere bouw is het stempelwerk  nu klaar, en moeten ze het ijzerwerk afmaken, en kan het beton gestort worden.

 

Bij de kinderopvang stonden ze al op ons te wachten,  Annelies en Wendy wilde een dagje bij de kinderopvang meedraaien. De muur beschilderingen zijn gevorderd, een  van de beschilderingen  is klaar.  Met Annemieke de buiten muren (lambrisering) geverfd. Verder waren er veel kinderen,

 ‘s morgens  30 een aantal nieuwe, en ‘s middags meer als 40, een drukte van ja welste, maar erg gezellig.

 

Vanavond  zijn er 15 personen naar de volleybal geweest, op uitnodiging van Victor die acoliet is hier in de kerk . Het was en gezellige wedstrijd er waren alleen maar winnaars.

 

P.s.   Ik heb al een paar Havianaas, ik hoop dat ik verder kan slagen.

Van uit Brazilië een dikke knuffel van mij.  Marja

 

Maandag 20 juli

 Door Joop & Jeanet

 

Vanmorgen begon dag iets later dan anders. (…….censuur). We hadden weer een feestje rondom Annemieke, want ze was vandaag 25 jaar getrouwd met Sjaak.

Na een heerlijk ontbijtje gingen we weer met de bus naar onze werkplekken. Benieuwd naar hoe het er na het weekend uit zou zien. Bij de kinderopvang was het niet erg druk toen we aan kwamen, maar al snel kwamen er meer kinderen. Het is hier immers vakantie en dan mag je best uitslapen.

Er werd weer druk gevoetbald, touwtje gesprongen en met allerlei spelletjes gespeeld. Maar de lego en de loombandjes zijn het meest in trek. Vanmorgen een start gemaakt met het maken van armbandjes. Dit vonden ze hartstikke leuk. Ook vanmorgen werden we weer verwend tijdens de pauze met koffie/thee, cake, koekjes en vers fruit. Ook de kinderen krijgen allemaal drinken en koekjes. Vandaag mocht er gewisseld worden van werkplek. Leeanne had geruild met Judith.

’s Morgens heeft ze samen met Esmee aan de Nijntjes tekeningen geverfd. Heel wat anders dan in de bouw. Vanmiddag ruilden de jongeren van de kinderopvang van plek. Degenen die vanmorgen geverfd hebben gingen vanmiddag met de kinderen spelen en andersom. Vanmiddag was het een stuk drukker dan vanmorgen, alle hens aan dek dus. Vanmiddag werden we verrast met popcorn en een fruitsalade, heerlijk allemaal. Anne had kinderen uit de wijk waar gebouwd wordt,  opgehaald met de bus. Ze moesten dus ook vanmiddag weer terug gebracht worden. Om 16.45 uur gingen we alvast opruimen, want om 17.00 uur worden we meestal opgehaald. Daar was de bus al. Iedereen gauw de laatste dingen opruimen, maar toen we buiten kwamen was Anne al met de kinderen terug gereden met de bus. Dus moesten we wachten. Gelukkig was het springtouw nog niet opgeruimd, daar was Huub met en paar kinderen buiten mee aan het springen. Dikke pret dus.

Toen de bus eindelijk terug kwam met de bouwlui konden we instappen en naar “huis” gaan. Daar aangekomen hebben we nog aan onze conditie gewerkt door met een groepje lekker te gaan touwtje springen.

 

In de bouw was het hard aanpoten. De Braziliaanse medewerkers zouden vrijdag en zaterdagmorgen de bak achter het huis volgestort hebben met zand en puin, zodat daar later een vloer over gestort zou kunnen worden. Helaas hebben zij alleen vrijdag kunnen werken, omdat de eigenaar van het huis zaterdag niet aanwezig was. Dat vond Edmilson, onze Braziliaanse metserlaar en Noudoe onze opper niet fijn, want dat betekende geen werk, dus geen geld. Vandaag werd de hele familie ingeschakeld en ook Robina en Wendy kwamen aarde kruien. Het eindresultaat is dat de bak nu bijna vol is. Ook de muren van het zijkamertje zijn weer hoger geworden en hebben bijna de juiste hoogte bereikt. Judith ontpopte zich als een vlotte leerling en heeft ook haar steentje bijgedragen.

Als morgen de stenen komen, kunnen we aan de achterkant gaan opmetselen.  Ook zal er aan de voorkant nog een raam aangebracht moeten worden. Niets zo veranderlijk als een Braziliaan.

Op de beerput is vanmiddag een deksel aangebracht. Die wordt nog verder afgewerkt. Ook de afvoerleidingen zijn onder de grond weggewerkt.

 

Nico heeft helaas weer last van zijn knie. Wij vonden het belangrijk dat hij vanmiddag een dokter zou raadplegen. Dat is een enorme bezoeking. Nico zal daar morgen in zijn dagverslag uitgebreid over vertellen. Theo was daarom vanmiddag opzichter bij het andere bouwproject. Daar werden dakspanten aangebracht en tempexplaten. Met hulp van iedereen werden de spanten eerst de heuvel afgedragen en daarna aangebracht. Het huis ziet er dan meteen al anders uit. In de komende dagen zal het dak gestort gaan worden.

 

Bij de lunch hebben we Camila en haar moeder ontmoet. Camila heeft een ernstige immuniteitsziekte. Haar medicijnen en consulten worden door de  staat betaald, maar de reiskosten naar Recife en soms naar Sao Paulo niet. Zij wordt nu onder andere financieel ondersteund door de opbrengst van het Carwashproject in Schipluiden.

’s Avonds hebben we de koffers klaargemaakt voor het uitdelen van de kleding. Dat gaat donderdag gebeuren.

Ook hebben we met chocoladetaart het zilveren huwelijksfeest van Annemieke en Sjaak gevierd.

   

Zondag 19 juli

 Door Esmee & Robina

Na een zeer goed feestje mochten we vanmorgen heerlijk uitslapen. Dachten we… . Om 7.00uur klonk luid en duidelijk BOM DIAAAAA! Nadat iedereen had gedoucht en ontbeten zijn we naar de projecten van 2013 gereden. Eerst kwamen we aan bij de moestuin die deze groep had aangelegd. We werden hartelijk ontvangen en de beheerder leidde ons trots rond in zijn tuin. Het staat er nog heel mooi bij. Vervolgens zijn we langsgegaan bij Marluci voor wie de Vamosgroep van 2013 een huis heeft uitgebreid. Ze was erg blij de VAMOSleden weer te zien en liet ons haar huis graag zien. Ten slotte zijn we bij de gemeenschapsruimte gaan kijken. De muren waren nog mooi beschilderd en het was goed te zien dat de zaaltjes nuttig worden gebruikt. Enkele VIVAjongeren die wij gisteren hebben ontmoet waren ook die kant uitgekomen om samen met ons de dienst in de naastgelegen kerk bij te wonen. Deze dienst werd o.a. geleid door pater Gabriël, die met een aantal Nederlandse woorden de dienst begrijpelijk voor ons maakte. Na de dienst hebben we uitgebreid afscheid genomen van de VIVAjongeren, lees; veel knuffels, chau’s en foto’s, en zijn we weer richting onze verblijfplaats gegaan. Hier onze weekendtassen ingepakt en goed gegeten om de lange reis terug naar ‘huis’ te maken. Vooral het toetje dat bestond uit twee grote bakken ijs viel in de smaak. Tijdens de vier uur durende busreis heeft iedereen verder geslapen, gekletst, armbandjes gemaakt, muziek geluisterd ect. etc. Bij aankomst onze frisse kamers weer verwelkomd en net hebben we met elkaar gegeten.

 

De eerste week van ons reis zit erop. Een week van vele hoogtepunten en soms wat dalen (diarree, mindere schooluitslagen). De eerste indrukken van dit prachtige land hebben we inmiddels een beetje verwerkt en we gaan ons langzaamaan thuis voelen met zowel het eten, de mensen en de helaas wat mindere temperaturen. Terwijl we dit verhaal typen hebben we het over de rijkdom in Nederland. Hoe goed wij het eigenlijk wel niet hebben en hoe we hier zien dat anderen het minder hebben. Binnen de groep spreken we geregeld over hoe bepalend het wel niet is voor je leven waar je wieg stond. Voor deze reis spraken wij thuis weleens over vrijheid in de zin van: wanneer je leeft in een land zonder geweld, discriminatie en oorlog. Na deze eerste week kunnen wij, Esmee en Robina, in ieder geval een conclusie trekken die verder gaat dan dat. Onze rijkdom in Nederland is de vrijheid die wij hebben. Vrijheid in de zin van geen oorlog maar waar ook aan moet worden toegevoegd: het zelf kunnen bepalen van je toekomst, beginnend bij vandaag.

 

Na een mooi weekend gaan wij toe naar een volle werkweek waarin we weer veel zullen beleven!

 

Liefs,

Esmee en Robina

 

Ps. Ann, we zijn benieuwd of je je P hebt behaald!

Zaterdag 18 juli

 Door Lotte & Wilthony

Lieve allemaal,

 

Vanmorgen mochten we eindelijk uitslapen, maar de meeste hadden Huub gevraagd om de wekker te laten gaan om zeven uur. Echter had de wekker zich verslapen!! Gelukkig waren de meesten al wakker om toch nog een frisse duik te nemen in het zwembad.

Nadat iedereen had ontbeten zijn we rond negen uur richting de markt gegaan van Monteiro.

We kwamen er al snel achter dat deze gemaakt was voor kleine mensen, want de afdakjes van de kraampjes hingen erg laag. Op de markt zijn de nodige inkopen gedaan (na eerst flink af te dingen!!) zoals slippers, hoeden, hangmatten en ringen.

Ook hebben we nog een bezoek gemaakt aan de vleesmarkt. De geur was niet te harden, maar het was leuk om een keer gezien te hebben hoe de varkenskoppen en harten en andere delen van dieren er te koop aangeboden werden.

Annelies kwam op het goede idee om ijs te halen in de supermarkt. En zo zaten we even later in het zonnetje met twee bakken schepijs.

Om kwart voor twaalf kwam de bus ons weer oppikken bij de kerk om ons naar Magna en Nildo te brengen.

Haar dochter is dit jaar getrouwd met een Nederlander en woont nu dan ook in Nederland.

Hier hebben we heerlijk geluncht, met onder andere diverse salades, kip, geit, spaghetti, rijst, couscous en diverse soorten fruit. Als toetje kwam Magna aanzetten met een taart met kaarsjes die was natuurlijk voor Annemieke haar verjaardag (hoera!!).

Na van deze heerlijke cake gegeten te hebben zijn we na de nodige abração (knuffels) in de bus gestapt richting Campina Grande.

Na een rit van twee en half uur kwamen we aan bij Centro Redentorista São Clemente. Hier hebben we ons even opgefrist en genoten van heerlijke Hollandse erwtensoep en diverse andere lekkernijen.

 

S ’avonds was er door de Viva 4 groep een feest voor ons georganiseerd.

Eerst leerden we de Brazilianen een beetje kennen door een spel waarbij je stukjes tekst met een beschrijving van die persoon bij de juiste foto’s te leggen.

En ook werden alle Braziliaanse dans moves even laten zien en wij konden natuurlijk niet achterblijven op de dansvloer!!

Al met al was het een heel geslaagde avond en werden bij het afscheid een heleboel facebook vrienden rijker.

 

Groeten en kusjes van Wilthony van Lotte!

Vrijdag 17 juli

Persoonlijke berichten i.p.v. dagverslag

 Door allemaal

 

Jessey

 

Hoi iedereen. De reist verloopt tot nu toe fantastisch. Je leert meer dingen over het leven door de mensen die je ontmoet en de situatie waarin ze zich bevinden. Mijn hoofd staat nu naar Brazilië en de werkzaamheden waarin ik me nu bevindt, maar natuurlijk mis ik wel degenen om wie ik geef. Naast al mijn avonturen die ik hier beleef, houd ik mijn leven in Nederland natuurlijk in mijn achterhoofd. Helaas heeft het de laatste twee dagen geregend en heb ik daar niet de juiste spullen voor. Maar dat houdt mij absoluut niet tegen om door te gaan met de projecten waar ik me mee bezig houd. Hopelijk gaat het met jullie goed in Nederland. En voor degenen die mij missen, de tijd vliegt voorbij. Tenminste, dat ervaar ik want ze zeggen dat de tijd snel gaat als je het naar je zin hebt. Jullie horen weer snel van mij. Groetjes van Jessey vanuit Garanhuns.

 

Tim

 

Hoi Mam en oom Jim!

 

Ik heb het erg naar m’n zin in Brasil! Het weer is wisselvallig, maar ik heb ook vaak zon gehad. Met eten gaat het goed. Eerst was het wennen maar nu eet ik weer beter. Ik heb met Huub en Hugo een gitaar gekocht. Ook heb ik in de kerk bas gitaar gespeeld. Ik voetbal veel met de kindjes in de kinderopvang en heb ook leuk gedanst met meisjes. Bovendien heb ik knikkers gekregen van een jongen uit de kinderopvang en van een man die vaak bij ons verblijf is heb ik een cd gekregen met muziek en een plectrum. Ook ging hij trommelen op tafel toen ik de Lambada speelde. Ik heb al een aantal liefdes verzoeken gehad haha. Vandaag ga ik werken en dan gaan we met de groep naar Monteiro voor 3 dagen.

 

Selamat,

Tim

 

Judith

Lieve allemaal, leuk dat jullie dit lezen! Heel erg bedankt voor jullie leuke en lieve berichtjes. Ik heb het heel erg naar m’n zin, de groep is zo enorm leuk en gezellig. Ik mis het thuis wel en denk veel aan jullie, maar drie weken gaan vast snel hier. Het werk in de kinderopvang is vermoeiend en druk. Gelukkig kunnen we een deel van de dag verven én hebben we een siësta. Lieverd, ik hou heel veel van je. Ik kan niet wachten tot ik je weer zie op Schiphol. Heel veel plezier op vakantie en als ik terug kom gaan we samen. Ik kan niet wachten! J Feliciteer je Sanne van me vanuit Brazilië? En doe de rest thuis de groetjes van me. Tot snel! Heel veel liefs, Judith

 

Annelies

Hey allemaal, nou hier een berichtje vanuit het niet zonnige Brazilië :P. We zijn zoals jullie als het goed is al gelezen hebben druk bezig met huizen bouwen. Gelukkig is het maar en paar uur per dag omdat we tussen door nog 3 uur siësta hebben, zeker omdat het hier zo vaak regent. Er wordt hier telkens gevochten om de douche, omdat er maar 4 te gelijk kunnen anders valt de stroom uit. Ik hoop dat jullie het beter hebben daar op scouting kamp en Miralda bij Oma. Miralda heel veel plezier in Frankrijk en wel lief zijn voor iedereen daar he!

Super leuk dat we nu zeker weten dat Belle drachtig is.

Hele dikke knuffel en kus van mij.

 

Frank

Hallo allemaal, gaat goed hier. Ik heb nog totaal geen zin om over twee weken thuis te komen, gaat al best hier. Heb leren klaverjassen en gaat me tot nu toe aardig af. Heb ook leren metselen op zijn Braziliaans, is een kunst apart aangezien alles schots en scheef is. Voor de rest is gaat het goed voor de kleding voor de acolieten. Ik hoop voor jullie dat het een leuke vakantie in Frankrijk wordt en veel goeds. Groeten Frank

 

Wendy

Lieve iedereen, Hier gaat het goed. Jammer dat het weer een beetje tegen zit en het iets vaker regent dan ik had verwacht. Maar dat mag de pret niet bederven, voor de rest hebben we het prima naar ons zin. En maken we heel veel mensen gelukkig! Ze zijn hier allemaal super blij met ons, en dat motiveert ons weer extra om hard aan het werk te gaan. Ik hoop dat je ondertussen al wat werkende foto´s heb gezien pa! Overleef je het nog een beetje, het koken? Of heb je jezelf al overal uitgenodigd? Wij worden hier super gezond, want het fruit is heerlijk! De rest nog veel plezier op kamp, de laatste dagen. En dan klaarmaken voor Frankrijk. Maak er weer wat moois van! En terug horen we graag alle verhalen, en dan horen jullie de rest van ons;) En een hele dikke knuffel en kus voor Florus! Kusjes!

 

Lotte

Hoihoi, ik geniet met volle teugen hier in Brazilië. Het geeft een heel goed gevoel om de kinderen die naar de kinderopvang komen een lach op hun gezicht te kunnen bezorgen. En dat ze zo enthousiast zijn als de bus voorrijd bij de kerk had ik totaal niet verwacht. De eerste week vloog voorbij, voor ik het weet ben ik al weer terug in Nederland.

Mam is het al stil in thuis, of kletst Jelle voor twee? En wordt je al gek van al die mannen thuis? Ik mis jullie stiekem wel een beetje hoor.

Jello, Guido en Siebe weet nog niet of jullie al op kamp zijn of nog gaan, maar veel plezier! Ow Yoyo en Lies ik ben natuurlijk vergeten op te schrijven wanneer jullie jarig zijn…… Dus hierbij alvast/nog GEFELICITEERD!!!!

Kusjes Lotte

 

Celine

Hoi allemaal, ik voel me gelukkig nu weer helemaal goed. De kindjes en de groep hebben me veel knuffels gegeven, dus dat was erg fijn. Ik heb het hier erg naar mijn zin en wordt onwijs gelukkig als ik de kindjes hier plezier zie maken. Yannick hoe was het op brugklaskamp heb je het naar je zin gehad? En mam en pap hoe was het in Italië? Missen jullie me al een beetje haha. Opa erg bedankt voor de moeite die je hebt gedaan om me te helpen om mijn uitslag te krijgen. Leen heb je een beetje een leuke verjaardag gehad? En veel plezier in Marokko en doe de groetjes aan je familie!

Veel liefs,

Celine

 

MaxFreek

Hallo Sjaakie, leuk dat je eindelijk wat van je laat horen. Duurde wel even, mag best wat vaker desnoods weer vol met “handige” informatie en weetjes. Hoe hoog is de stapel, op google maps nog niet zien, je kunt ook afhalen bij de Macdonald en denk aan je variatie.  Aan je mail te lezen heb je weinig te doen, je hebt nog 2 weken de tijd voor je vrouw weer terug is, dus doe er wat mee.

Hallo FreekMax, ik mis je, jajajajajaja. Zo te horen gaat het trainen goed, ik ben van plan om naar Afrika te zwemmen om even wat te trainen. Hou jij me bed warm of begint hij me al te missen. Ik zit hier in de bouw en zeg maar tegen de ooms dat Theo zegt dat ik het goed doe. Heb ik nog belangrijke berichten gemist en informatie van de U19, mail het even door oke?

Hallo allebei, sporen jullie iedereen even aan om een berichtje te schrijven, de berichten naar mij zijn wat weinig. Zorg er voor dat ze de dag verslagen lezen, vinden ze vast leuk.

Voor de andere die dit lezen, het gaat hier goed. Veel te zien en ook veel te doen. Laat van je weten en tot snel.

P.S. HELP, IK MOET HIER WERKEN 

 

Anne

Ook ik wil natuurlijk even de kans grijpen om wat persoonlijke berichtjes voor het thuisfront achter te laten! Lieve pa en ma, bedankt voor jullie berichtje in het gastenboek! Gaat het goed met Concerto en dochter? Drinkt ze goed? Hier heb ik echt nog geen koe gezien. Er zijn hier alleen ezels en paarden en natuurlijk veel honden en katten. Toevallig was er vandaag onder het eten nog een kat hier naar binnen geslopen om onze keuken te plunderen!

Tom, op dit moment is mijn Portugees mijn Latijn aan het beïnvloeden, dus daarom: eu gosto muito de você! Mal posso esperar te ver! Doe ook de groetjes aan de kleine porcelli!

Renske, alvast veel succes met je sollicitatie! Ik ga voor je duimen!

Kay, leeft mijn basilico nog? 😉

Zo, nu moet ik weer terug om met Lisa (samen: LiesAnn) en onze MCeline te rappen… Tot snel allemaal!

 

Wilthony

Hoi allemaal, het gaat hier heel goed. De bouw verloopt goed op alle plekken alleen moeten we soms schuilen tegen de regen. Als je hier door de wijk rijd met de bus zie je pas echt waar we het ook al weer voor doen en voor wie. Het lijkt wel een andere wereld hier al raak je er ook snel aan gewend hoe alles er uit ziet.

Voor pap, mam, David en Annefleur wens ik een fijne vakantie!! Ik hoop dat het net zo leuk word als dat ik het heb, dan is het geslaagd!!

 

Lisa

Lieve allemaal, ook met mij gaat alles nog goed hier. De berichtjes in het gastenboek worden met veel plezier aangehoord. Vooral die van jou aniet, heerlijk! Schrijf nog maar even lekker door. Voor je het weet moet het als vanouds weer via de whatsappjes. Bir, wat fijn om te horen dat het geboren is! Feliciteer haar van me en geniet van het knuffelen (ook nog een beetje met Nora knuffelen hoor). Pap en mam, ik hoop dat jullie het nog een beetje volhouden zonder mij. Voor als ik de kans niet meer krijg alvast heel veel succes volgende week donderdag pap, hopelijk ziet het er goed uit als je in de spiegel kijkt ;). Geef Nora maar heel veel knuffels en kusjes zodat ze me niet teveel gaat missen. Er zijn hier genoeg andere honden, maar Nora blijft toch de allerliefste hond van de hele wereld. Tot snel!

Liefs, Lisa

 

Esmee & Robina

Holaaaaa lieve papa, mama en jammie! Zoals jullie vast in de verslagen hebben kunnen lezen gaat het hier helemaal GE-WEL-DIG. We worden dik verwend met heerlijk eten en tussendoortjes. Esmee is in de kinderopvang druk bezig met haar nijntjes schilderen en ik ben in de bouw letterlijk een dak aan het bouwen boven iemands hoofd. Ja, wat moeten we hier nog meer schrijven? Dat we jullie missen? Esmee: nog niet echt eigenlijk. Robina: Ja, best wel een beetje (jullie kennen ons, ik mis jullie nu eenmaal best wel snel, toch maar even goed nadenken of op kamers gaan een goed idee is 😉 ). We dachten: laten we dit stuk lekker samen schrijven, is net zo makkelijk. Super tof om te horen dat ik ben aangenomen zeg. Helemaal blij! Opzich mogen jullie best nog een keer iets van jullie laten horen. Van Ria van der Zon begrepen we al dat het schilderij (bijna) af is. We zijn benieuwd!

 

Lieve ma: hou je taai, we komen over twee weken alweer naar huis, dat betekent dus veertien dagen. Veertien dagen is niks hoor, het aftellen kan beginnen. Geniet nou maar gewoon lekker van de rust. We houden van je!

 

Lieve pa: Clasie weg hoorde ik! Ik gun het Ronald Koeman maar ben er niet echt geheel blij mee, jij? Ik hoor ook graag even de uitslagen van oefenwedstrijden, zeker die van Southampton. Esmee kan hier een klein beetje de tour volgen, maar hoort toch graag het eindklassement van jou of Tom. Ofwel; je mag best een keer een berichtje sturen met de antwoorden op deze vragen 😉 We love you!

 

Leeanne

Lieve allemaal, het gaat helemaal super hier en kan zelfs al een muurtje metselen! Het weer is gelukkig het grootste deel van de tijd droog. Dus een van mijn lange broeken heeft zich al moeten opofferen en is nu lekker kort. De rest van de verhalen moeten jullie maar lezen en zal ik vertellen als ik thuis ben.

Het is heel leuk om al jullie berichtjes aan te horen tijdens de lunch dus ga er gerust mee door!

Pap, trekt mama het nog een beetje zonder mij? Geef haar maar een hele dikke kus en knuffel.

Mam, voor je het weet ben ik weer terug hoor. Heb het hier echt heel erg naar mijn zin.

Wes, is je huis al af? Ben heel benieuwd hoe het wordt.

Sven en Kir, dankjewel voor jullie lieve berichtjes. Heel erg lief!!

Ardje, die laatste 17 daagjes zullen ook zo voorbij zijn! Doe ze thuis allemaal maar de groetjes van me. En vast veel plezier in Noorwegen!

En speciaal voor Stan en Evi een hele dikke knuf (en natuurlijk ook voor de rest)!

Heel veel liefs en tot snel Leeanne

 

Annemieke

Hier een teken van leven van de meester schilder. Ik ben helemaal in mijn element. Het wordt fantastisch en tussen mijn medereizigers zitten zeker aanstormende talenten

(Esmee). Schilderen werkt therapeutisch, onder tussen dwalen de gedachten af naar het thuisfront. Gelukkig krijgen we regelmatig mail, allen dank hiervoor. Dit is de kans om wat terug te doen. Sjaak, Max, Anniek, Joey, Ingrid, zussen, familie en vrienden, allemaal een  stevige Braziliaanse omhelzing van mij. In het bijzonder mijn tweelingzusje Saskia; een mooie dag zaterdag, Sas. XXX. Het is hier bijzonder, de sfeer, de gemeenschap, Pater Gabriel en Hugo. Gelukkig hebben we nog 2 weken om onze talenten in te zetten voor onze medemens.

Lieve groet van Annemieke.

P.s. Sjaak, bak lekker een bijzondere taart maandag en vraag wat familie en vrienden om op te eten. Mooie dag!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Marja

Hallo, Leon, Marianne, Britt, Diede, Jort, Jan, Sanne, Nika, Jan, Frits, Wendy, Thijs, Idi en enz, enz. Bedankt voor jullie berichtjes die we van het thuis front krijgen.  Dat vinden erg leuk. We missen jullie wel. Verder is het een gezellige groep.  De beschilderingen op de muren worden erg leuk.  Verder alles oké!!!

 

Groetjes een hele dikke knuffel van mij .

 

p.s. Jan, Sanne Nika en Jan een fijne vakantie.

 

Theo

Of je allemaal even een stukje wil schrijven van maximaal 200 woorden?  Ik ben hier niet om te schrijven hoor!  Ik kan natuurlijk wel mooi even de groeten doen aan: Léon, Marianne, Britt, Diede en Jort en aan Jan, Sanne, Nika en Jan en aan Frits en Wendy en aan Thijs en Idi!!

Ik denk iedere dag aan jullie!!

Verder heb ik hier een super bouwteam met: Annelies, Leanne, Freek, Frank, Joop en Edmilson(onze Braziliaanse metselaar!). Ik ben mee als begeleider, maar nog eventjes en dan hebben ze mij niet meer nodig als zodanig!!!

Iedereen heeft het hier zo naar zijn/haar zin, dat we straks niet eens naar huis toe willen!! En dat komt goed uit, want er staan daar nog wel meer huisjes die een opknapbeurtje kunnen gebruiken!!!

Verder allemaal de groetjes van mij!!!

Ps: Oja, Hugo bedankt voor alles!!! Want zonder jou ……….!!!!!!

 

Jeanet

Hier dan na een weekje werken een persoonlijk berichtje. Het is hier heel gezellig, we hebben een fantastische groep om mee samen te werken. Ik ben weer helemaal “thuis” en heerlijk in mijn elementje. Wat een lieve kinderen hebben ze hier in deze wijk, geen ruzie , ze gaan gewoon heel gezellig zitten spelen. Tim is de enigste jongen in de groep en de jongetjes vinden het geweldig dat hij met ze voetbalt. Ook de zaaltjes met de schilderingen zien er fantastische uit. Kortom ik geniet!!!!!!!!

Vanmiddag vertrekken we naar Monteiro gezellig.

 

Lieve groetjes van mij en een dikke kus voor iedereen!!!!!!!

 

Joop

Wat is het weer een bijzondere ervaring om met gemotiveerde jongeren in Brasil te zijn. De spreuk: “zelf gelukkig zijn, is anderen gelukkig maken”, wordt meer dan waar gemaakt. De warme contacten die er zijn binnen de groep en de contacten met de Brazilianen zijn hart verwarmend. Lief en leed wordt met elkaar gedeeld en de taalbarrière speelt geen enkele rol. Daardoor lijkt Nederland erg ver weg. Maar ik weet dat jullie ons allemaal steunen. Ik doe jullie de hartelijke groeten. Veel liefs voor Jeroen en Wendy, Esther en Chris en ?, Wouter en Lisette, ma en alle andere familieleden en bekenden. Als jullie nog wat te metselen hebben, weet ik wel iemand voor jullie!

 

Nico

Zoals de meesten van jullie wel meegekregen zullen hebben, had ik zaterdag last van een dikke knie. Het werd er met reizen niet beter op. In de verschillende vliegtuigen heb ik met ijs erop gezeten. Zondagmorgen tijdens de kerkdienst had pater Gabriel aan een dokter gevraagd er even naar te kijken. Om 10 uur kwam er een vrouwelijke dokter, Die hoefde er niet lang naar te kijken om een slijmbeurs ontsteking te constateren. (Wat ik van lieverlee al vermoedde). Ze schreef het recept uit dat ik met Hugo rond half 12 ben gaan halen. Antibiotica en pijnstillers. Het ging gelijk al een stuk beter. Nu de ergste zwelling weg is, moet ik mezelf in acht nemen. (Maar wie weet, waar bij mij de handrem zit?). Gekheid, maar wie mij een beetje kent, snapt dat dit moeite kost. Voor de rest aan alle bekenden de groeten.

PS Ruud Arkesteijn bij deze zeg ik alvast af voor d survival triatlon. Lijkt met nog niet zo verstandig op 8 augustus.

 

Hugo

Beste mensen , ik ben Hugo van den Broek, en werk als vrijwilliger hier samen met pater Gabriel. Nu hebben we een heel mooie tijd hier om samen met de vamosgroep allerlei mooie werkzaamheden te mogen verrichten. Het is een zeer enthousiaste en hardwerkende groep, de mensen hier zijn erg blij met hun komst en werkzaamheden.

Hartelijke groet aan allen .

 

pater Gabriel

Wat hebben jullie een leuke, gezellige, ijverige, opgeruimde, enthousiaste

Vamosgroep naar Brazilië gestuurd! We zijn er hartstikke blij mee. De mensen hier denken dat het allemaal familie van mij is. Dat wel niet, zeg ik dan, maar ze hebben wel allemaal geleerd iets voor een ander over te hebben. En dat maakt ze allemaal zo blij.

Bedankt voor jullie belangstelling en hartelijke groet

 

Huub

Als laatste van de club mag ik schrijven. Ik had gezegd maximaal 150-200 woorden. Daar heb ik spijt van. Want eigenlijk heb ik veel meer woorden nodig om te zeggen hoe bijzonder het is om met Vamos 2015 in Brazilië te zijn. We hebben een super groep, er zijn hele mooie ervaringen, pater Gabriel blijft maar stralen van oor tot oor, Hugo is continu boodschappen aan het doen, de jongeren zijn super, de begeleiding is tof, de mensen in de keuken koken lekker, de wasvrouw is druk met de was en zo kan ik nog een tijdje doorgaan en zou ik er ook nog graag de verhalen bij vertellen. Eigenlijk is het onbeschrijfelijk, ….maar dit mogen we vooral allemaal doen omdat de ouders deze jongeren aan Vamos en mij toevertrouwen, omdat er zoveel mensen in Nederland zijn die Vamos ondersteunen, met financiele middelen, met support, met wijze raad of gewoon omdat ze het net als ik een mooi en bijzonder project vinden. En dat is het ook!!! Of met de lijfspreuk van Gabriel: “zelf gelukkig zijn, is anderen gelukkig maken.” En dat is ook waar!!!

Donderdag 16 juli

 Door Judith & Frank

Het was een druilerige dag in het zonnige Brazilië. Gelukkig deed de snoozefunctie het wel vandaag. Na de eerste ‘wekker’ om zes uur, kwam Huub om half zeven nog eens. Nadat we genoten hebben van het ontbijt, zijn de groepen naar de kinderopvang en de bouwplaats vertrokken. Omdat er nog wat spullen gehaald moesten worden, zijn Hugo, Marja, Esmee en Judith ook nog even Garahuns in geweest.

De ochtend in de kinderopvang verliep rustig. De kids zaten armbandjes te maken, lego te bouwen, touwtje te springen en te kleuren. De helft van de groep ging verder met het schilderen van de lokaaltjes. Op de bouwplaats  hadden ze geluk. Alleen tijdens de koffiepauze regende het. Om elf uur vertrok de bus weer richting onze verblijfplaats. Daar kregen we een Hollandse lunch met patat, kip en sla. Daarnaast waren er ook bruine bonen met worst en rijst. Om één uur kwamen de naaisters om toga’s voor de kerk in Oudewater op te meten met Annelies, Frank, Huub en Wilthony. Annelies moest hiervoor haar bed uitgetrokken worden, want het was op z’n Braziliaans: onverwachts. Wilthony en Judith gingen net Klaverjassen winnen van Frank en Nico (Frank vindt van niet), dit moest ook uitgesteld worden.

Om twee uur stond de bus weer klaar om aan de slag te gaan. De hele groep ging een kijkje nemen bij de bouwprojecten. De twee projecten zijn al ver gevorderd vergeleken bij de eerste keer dat de mensen van de kinderopvang hebben gekeken. De kinderen van Claudia mochten in de bus mee naar de kinderopvang, waar ze een hele leuke middag hebben gehad.

In de middag hadden de bouwploegen minder geluk. Het heeft de hele middag geregend. Dit weerhield ze natuurlijk niet van hun werkzaamheden. Er moest namelijk nog veel gemetseld worden en Nederlanders zijn niet van suiker. Bij de kinderopvang was het drukker dan in de ochtend. Gelukkig waren de kids al snel druk aan het loomen of scoobydooën, dus de geluidsoverlast viel wel mee. Aan het eind van de dag moest de bouwploeg lang wachten op de bus. Heel zielig, want het regende nog steeds.

We hebben daarna heerlijk avondgegeten. Morgenochtend moeten we nog werken, maar daarna gaan we naar Monteiro. Leuk! Beter.

 

PS. Lieve mam, Kees, Vic en Maurits, ik mis jullie, maar heb het heel erg naar m´n zin. Tot over drie weekjes. Lieve Jur, jou mis ik natuurlijk ook, maar het komt wel goed. Drie weken zijn zo voorbij. Ik hou van je J (vakantie? Naar?)

PPS. Met mij gaat het best. Tot over twee en een halve week. Groeten aan de mensen van de ballonvaart in Frankrijk. Groeten, Frank.

Woensdag 15 juli

 Door Wendy & Celine

Beste  iedereen,

 

Vanmorgen werden we weer om 6 uur gewekt door Huub, om weer een daagje aan het werk te gaan. Ook vandaag vertrok de bus weer om 8 uur. Eerst richting het kinderdagverblijf en daarna weer verder richting de bouwprojecten.

 

De groep van het kinderdagverblijf werd vandaag in tweeën gesplitst. Zodat de ene groep activiteiten kon gaan doen met de kinderen en de andere groep kon beginnen met verven. Helaas waren we de verf vergeten achter uit de bus te halen, waardoor we hier nog niet aan konden beginnen. Dus het werd maar weer verder gaan met de schetsen maken op de muur.

 

Er waren vanmorgen niet zoveel kinderen, dus we hadden het lekker rustig. We hebben een sportief ochtendje gehad, doormiddel van touwtje springen en voetbal. En om lekker uit te rusten gingen we armbandjes, kettingen, enz. maken. Gelukkig werden we halve wegen gered door Hugo die alsnog de verf spullen kwam brengen, zodat er weer wat meer van ons aan de slag konden gaan en beginnen met het verf werk. Tussen door kregen we weer heerlijke hapjes, dit keer lekkere taart, cake en zelfgemaakte sappen.

 

Bij de bouw was het gelukkig droog, maar wel wat frisser dan de andere dagen. Bij het huisje van Claudia, gingen we weer verder met metselen van een prachtige muur. Helaas hadden we maar één steiger waardoor we niet met zijn alle tegelijk aan het werk konden, omdat we al op hoogte aan het werk waren. De lage muurtjes werden nog wat hoger gemaakt vanaf de grond, terwijl er twee op de steiger verder gingen met de muren af te maken op de juiste hoogte. Op een gegeven moment zaten er natuurlijk een paar uit hun neus te eten. Toen Hugo als redder kwam en er een paar mee mochten om inkopen te doen voor het dak. En natuurlijk de verf bij het kinderdagverblijf te brengen.

 

Ondertussen werd het tijd voor een heerlijke lunch, en iedereen werd weer keurig op gehaald met de bus om zo terug naar ons verblijf te gaan. Vandaag hadden we lekker Hollandse aardappels met draadjes vlees en sla. Gelukkig was er ook nog rijst met bonen en spaghetti waar we ook nog uit konden kiezen. En niet te vergeten het heerlijke fruit dat er standaard bij zit. Ook kregen we nog een lekker toetje, passievruchtijs… genieten!

 

Weer tijd om aan het werk te gaan, en te beginnen aan ons middag programma. Bij het kinderdagverblijf gingen we een middag met zijn alle verven en zijn we een heel eind gekomen. Bij alle lokalen zijn we al begonnen met schilderen. We hebben een kamer met het dagritme van Nijntje. Een vrolijk bloemenlokaal met diertjes, deze is ondertussen een heel eind gekomen. En in het laatste lokaal is een mandala met de wereldbol en de handen van het logo van Vamos. De kinderen waren natuurlijk erg nieuwsgierig en stonden de hele tijd te gluren!

 

 

Bij de bouw werd er inmiddels een tweede steiger gebracht door Hugo, waardoor het metselen opeens heel hard ging. Jammer dat het op zijn Nederlands begon met regen. Maar uiteindelijk was het metsel werk bij het huisje van Claudia klaar. De laatste gaten werden nog even gedicht op zijn Braziliaans, houten platen tegen de muur aan schroeven en er dan beton in storten. Bij de andere bouwploeg was ondertussen de fundering alweer helemaal aan gelegd en een laagje van de muur. Weer tijd om naar huis te gaan. Bij het kinderdagverblijf aangekomen moest de bouwploeg natuurlijk de muren bewonderen. En zagen we ook dat het afscheid erg moeilijk was. Er begon spontaan een meisje te huilen!

 

Terug bij ons verblijf sprong de halve bouwploeg meteen onder de douche, wat de stoppen niet aan konden en dus sprongen ze door, waardoor er een paar onder een koude/donkere douche stonden! Toch vond Huub dat morgen de zegen wel wat minder kon dan vandaag. En dit meldde hij natuurlijk bij het gebed, waardoor de hele groep spontaan begon te lachen.

Liefs,

W(endy)C(eline)

 

PS: Lieve Lenaaaaaaaaa van harte gefeliciteeerd met je 18e verjaardag! Maak er een mooie dag van, zolang het nog kan. Hier is het nog 7 uur dus je hebt nog even in Braziliaanse tijd! 😉

PPS: Paps, Mams en de rest, hier gaat alles goed. We leven nog! En we hebben het prima naar ons zin, tot over 18 dagen! xx Ons

 

 

Dinsdag 14 juli

 Door Anne & Annelies

Beste Thuisblijvers,

 

Vandaag was onze eerste echte werkdag. Om 8 uur vertrok de bus richting de kinderopvang, waar de helft van de groep uitstapte en de andere helft door ging naar de 2 bouwprojecten, nadat we al het gereedschap hadden ingeladen. Ik (Annelies) ben aan het werk in de bouw en wij zijn voor 2 zussen hun woning aan het vergroten, de eerste zus heeft al 2 kinderen en slaapt nu samen met haar zoon in 1 bed. Haar dochter slaapt in een campingbedje. Hun huis is ongeveer even groot als de gemiddelde slaapkamer van een Nederlander. De andere dochter heeft nog geen huis maar er staat al wel een klein hutje, hier bouwen wij nog en slaapkamer aan, wat eigenlijk weer even groot is als een slaapkamer in Nederland. Vandaag hebben we eerst geulen moeten graven, zodat we de fundering konden metselen waar we vanmiddag aan zijn begonnen, zoals jullie kunnen zien.

Theo kreeg vandaag nog de leukste opmerking van wat Brazilianen. Theo was namelijk al heel de dag op zoek naar spijkers, maar deze hadden wij nog niet, dus vroeg Theo aan een aantal Brazilianen die stonden te kijken of zij er misschien een paar hadden, maar deze hadden ze niet, niet nieuw in ieder geval. De opmerking die ze terug maakte was daar ligt een hoop met oude planken daar zit er vast nog 1 in.

Anne: Ook in de kinderopvang zijn we goed van start gegaan. Vanaf het moment dat we binnenkwamen in de kerk naast de 3 lokaaltjes die met Vamosgeld gebouwd zijn, werden we omringd door kinderen. In het begin waren ze nog wat terughoudend, maar toen wij eenmaal een koffer met speelgoed uitpakten, kwamen ze langzaam maar zeker dichterbij. Al snel waren alle kinderen (dus ook Huub) enthousiast aan het spelen. De kinderen hier in Brazilië zijn erg knuffelig en nieuwsgierig naar ons. Ze kletsen de oren van je hoofd –ook al begrijp je niet altijd wat ze willen zeggen. ’s Middags zijn we met potloden aan de slag gegaan in de lokaaltjes. We hebben daar een begin gemaakt aan een muurschildering met bloemen. Terwijl wij bezig waren, kwamen er weer veel vrouwen en kinderen door de luiken toekijken. Op een gegeven moment durfden ze ons te vragen wat onze namen waren. Wat hadden ze een lol om ‘gekke’ namen zoals Tim (“Tsjin”) en Jeanet (“Zjanetsji”). Maar het allerlastigste vonden ze Lotte. Ze vonden haar naam zelfs zo moeilijk dat ze vroegen of ze haar niet gewoon “Loe” mochten noemen. Een andere hobby van de Braziliaanse dames was ‘feesieboekie’ (Facebook) waar ze ons graag als nieuwe amigas en amigos wilden toevoegen. Ondanks al deze gezellige afleiding hebben we toch ons tekenwerk afgekregen. Morgen beginnen we met schilderen!

Als avondprogramma zijn er nog 8 jongeren gaan volleyballen met en aantal Brazilianen van de Universiteit van agricultuur.

Groetjes, Anne en Annelies

PS: Heidi van Wendy moest ik vragen of je de kaartjes voor woerdense vakantieweek al hebt gekocht! PPS: Ursule, dank je voor je lieve berichtje! Er is hier ook nog een kleine ouriço!

 

 

Maandag 13 juli

 Door Tim & Theo

 

Hallo allemaal,

 

Het is nu 22:00 uur terwijl we dit verslag schrijven!

De dag begon al grappig, want nadat Huub om 06:00 uur Bom Diaaaaaa had geroepen, zakte Freek door zijn bed!!! Hij lag op het bovenste stapelbed!!  Hahaha!!! Iedereen zat dus ruim voor 07:00 uur aan tafel!

 

Nadat we alle verse broodjes en vers gebakken eieren hadden verorberd, vertelde Huub dat wij vandaag langs alle voorgaande projecten van Vamos 2007, 2009 en 2011 zouden gaan! We gaan jullie niet vertellen hoeveel cake, taart en koekjes er vandaag van de aardbodem verdwenen zijn, maar veel waren het er wel !

 

En wat zijn die mensen daar toch aardig, ze wilden ons allemaal knuffelen !! De moestuinen lagen er geweldig bij! Overal groenten! Het zag er goed onderhouden uit! Rob van Eigen Huis en Tuin zou er jaloers op zijn!

 

Er is hier nog wel flink werk voor de stratenmakers. De wegen naar de Vamosprojecten hadden zoveel hobbels en kuilen, dat we allemaal zeeziek zijn geworden!!

 

Vanavond na het eten waren we nog langs ons project van Vamos 2015 geweest in Santa Quitéria. Wat een ontvangst daar !!! Een erehaag, een kerk vol met mensen, slingers, live muziek, dansen! De Vamosdeelnemers hadden even later een groot aandeel op de dansvloer!

en natuurlijk was er die heerlijke cake en taart en limo ! Bijna alle Brazilianen wilden met leden van de Vamosgroep op de foto!!! Even voor tienen gingen wij weer richting ons bivak!

 

Welterusten en tot morgen!

Theo en Tim.

Zondag 12 juli

 Door Leeanne & Lisa

Lieve thuisblijvers,

Vandaag hebben we onze eerst echte dag in Brazilië gehad.
Vanochtend mochten we uitslapen, lekker dacht iedereen. Alleen waren de meesten al rond een uur of 8 wakker en hebben we gezellig met zijn allen kunnen ontbijten.
Na het ontbijt hadden we tijd voor onszelf tot de lunch. Het zonnetje scheen volop en hier werd dan ook flink gebruik van gemaakt. Tafels naar buiten en er lekker van genieten door een spelletje te spelen of een boek te lezen.
Rond 12 uur gingen we lunchen, maar eerst heeft Huub het eindbedrag van 10/07/15 aan pater Gabriël bekend gemaakt. Hij was erg verrast en heel blij met dit resultaat.
Vervolgens gingen we eten. Hierna vertrokken wij voor een wandeling door Garanhuns. We liepen eerst richting de bekende klok. Hier begon het ineens keihard te regenen en hebben we even moeten schuilen. Na de regenbui vervolgden wij onze wandeling. Na een steile heuvel afgelopen te hebben kwamen we uit in het park Ruber van der Linden. In dit park hebben we een drankje gedaan. Tijdens dit drankje werd er een luiaard gespot met de nodige commotie tot gevolg. Het beestje is echt zo schattig en traag als wordt gedacht. Toen alle drankjes op waren liepen we langzaamaan weer terug om zo voor het donker terug te kunnen zijn. We waren er nog geen half uur of het was al donker.
Na de nodige spelletjes en het bijschrijven in de dagboekjes werd het diner geserveerd. Na het eten was er een mogelijkheid om naar de kerk te gaan naast ons verblijf. Het was wat lastig te volgen in het Portugees, maar de sfeer zorgde voor een hele leuke ervaring. Er werd veel gezongen en meegeklapt. Ook de kerk was van binnen erg mooi en indrukwekkend. Aan het eind van de viering werden wij samen met pater Gabriël naar voren geroepen. Hier werden wij voorgesteld als groep, maar we weten niet precies wat er werd gezegd. Wel begrepen wij dat er een welkomstlied voor ons werd gezongen. De mensen in de kerk waren erg vriendelijk en bleven continue naar ons lachen.
Uit de kerk ging een deel meteen richting bed en de anderen bleven nog een potje kaarten en een drankje doen.
Zo is onze eerste dag in Brazilië voorbij gevlogen.

Heel veel liefs,

Leeanne en Lisa

PS lieve pap en mam, hier gaat alles goed! Dikke kus lee
Lieverd, ik hoop dat je het een beetje vol kan houden zonder me 😉 hele dikke kus!

PPS Pap, mam en Bir met mij gaat het helemaal goed en ik hoop met jullie ook. Ik hou heel veel van jullie! Geef Nora een dikke knuffel van mij, hopelijk mist ze me niet teveel. Heel veel kusjes van Lies.

 

Zaterdag 11 juli

 Door Freek & Jessey

We begonnen de dag om 7.30 in de Schelp waar we afscheid namen van de thuisblijvers en de laatste stand van zaken doornamen. Ook kregen wij te horen dat de uiteindelijke opbrengst 106.311 euro was. Na een leuke bustocht kwamen we aan op Schiphol. Daar hebben we alle 44 koffers uitgeladen en op karretjes gelegd om vervolgens te laten inchecken. Daarna een uur rust bij de gate voor een koffie en thee. We namen daarna het vliegtuig naar Lissabon waar we nog drie uur hebben gewacht. Toen we aan het wachten waren werd er gedronken en gegeten. Aan het eind van de middag vertrok onze vliegtuig naar Recife waar we 20:00 (lokale tijd) aankwamen na acht uur vliegen. Daar werden we warm onthaald door Pater Gabriël en Hugo. Toen we bij de bus stonden werden alle koffers weer geladen en vertrokken wij naar Garanhuns. Bij aankomst van het verblijf werd er taart gegeten en nog wat gedronken. De laatste dingen werden uitgelegd en de afspraken voor de volgende ochtend werden gemaakt. Toen konden wij onze nest opzoeken en er kwam ons een nieuw avontuur tegemoet.

Bijna is het zover…

Aan de rechterkant tellen de seconden af tot zaterdag 11 juli 7.30uur. Dan verzamelen de vijftien jongeren, de begeleiders en alle familieleden en vrienden in de Schelp. Hier wordt afscheid genomen om uiteindelijk om half negen de bus met Vamosgangers bij de Total uit te zwaaien. Voor de vijfde keer gaat er een groep jongeren met Vamos naar Pater Gabriel in Brazilië in de stad Garanhuns. Drie weken lang zullen ze pater Gabriel gaan helpen in de kinderopvang, zullen er kleine bouwklussen worden uitgevoerd en zullen de jongeren kennismaken met zijn werk.

De groep van Vamos 2015 heeft zich een jaar lang voorbereid met acties en presentaties van hun activiteiten in Garanhuns. Het eerste geld is al overgemaakt naar Brazilië. Zo kon een paar maanden geleden al een begin gemaakt worden van een gemeenschapsruimte in de gemeenschap van Santa Quiteria. De groep zal nog mee helpen met schilderwerk en verfraaiing van dit gebouw dat ook dienst gaat doen voor kinderopvang. Tijdens het verblijf zal deze gemeenschapsruimte officieel worden geopend.

Daarnaast zijn er twee bouwklussen. Een huisje dat bij een storm veel schade heeft opgelopen wordt opnieuw opgebouwd en bij een ander huisje worden twee slaapkamers aangebouwd voor de groter wordende kinderen. Wanneer er daarna nog tijd over is wordt er nog een dakje gerepareerd. Er is voldoende werk voor de Vamosgroep 2015.

Al deze activiteiten zijn mogelijk geworden door de opbrengsten van diverse kleine en grote acties, door giften en enorm veel support van veel mensen uit omgeving van Schipluiden en Woerden. Hiervoor zeggen we heel hartelijk dank. Of u meegedaan hebt aan een klaverjasavond of bridgeavond, kerstkaarten hebt gekocht, langs kwam bij één van onze kramen op de Kerstmarkt, Koningsdag of Boerendag, of u hebt meegelopen met de pelgrimstocht, of u hebt meegegeten bij de solidariteitsmaaltijd of bij één van de benefietdiners, aanwezig was op onze veilingen in Woerden of in Maasland, of u ons toitoitoi wenste of een schouderklopje gaf, of u een bijdrage gaf in één van de collectes of en gift hebt gestort op de Vamosrekening, met elke euro heeft u ons gesteund en gaan wij het werk van pater Gabriel ondersteunen.

Wij zijn er klaar voor, we hopen dat iedereen in Nederland, of waar dan ook de komende drie weken ons zal volgen via deze site. Vergeet niet af en toe een reactie in het gastenboek te zetten, maar dan vooral niet aftellen in het gastenboek hoelang het duurt voordat we weer naar huis komen…

Zaterdagochtend om 07:30 is de schelp open voor een bakkie koffie en de Vamosgroep toitoitoi te wensen voor een mooie en goede reis. Om 8:30 vertrekt de bus bij de Total.

Tot over drie weken!

De Vamosgroep 2015.